BİR SPİRİTUALİSTİN DÜNYASI

Bu sefer bir Geri Varlık ile bir eski Büyükelçi Diplomatımız'la karşılaşacaksınız.

Varlık : Makbule Demirci
Tarih : 10.10.1961
Usûl : Hipnoz yoluyla rûhî infisâl
Medyum: Ali

Medyum - ..... MAKBÛLE DEMİRCİ....
İdâreci- Daha yüksek sesle.
M- Makbûle Demirci.
İ- Hangi senede yaşamış? Nerede yaşamış?
M- .... Çerkeş'te doğmuş... 1304'de... İstanbul'da 1935'de ölmüş... Mâsum karı... Muhabbet tellallığı yaparak para kazanıyormuş...
İ- Anlaşılmıyor... Daha rahat konuşunuz.
M- Muhabbet tellallığı yaparak para kazanıyormuş... MAHBES-İ İLÂHÎ'de MAHŞER'den sonra da kalmaya mahkûmmuş... Mağfiret istiyor.... Mağfiret!..
İ- ALLAH taksirâtını affetsin.
M- ... Boğazına kadar simsiyah, katran gibi bir çamurun içinde görünüyor...
Varlık- ... Mağfiret!...
İ- Sür'atle yükselmeye devam ediniz.
M- ... Korkunç!... Korkunç!... Buranın da Katlar'ı var...
İ- Lûtfen gördüklerinizi ve hissettiklerinizi bize söyleyiniz.
M- ... Her taraf abanoz siyahlığında... mâden kömürü gibi... Yalnız yolumun üzerinde ve tepede bir ışık var... Sanki bir mahrutun içindeyim gibi... Mahrutun kaidesi geniş... Gittikçe daralıyor... En tepede, zirvede ışık... Benim yolum orada... Oraya gidiyorum...
İ- Evet, efendim.
M- ... Uçak şeklinde, yarasaya benziyen, gözleri ateş gibi parlıyan, kuş gibi birşeyler dolaşıyor... Ben geçerken uçmaları kesiliyor...
İ- Yükselmeye devam ediniz.

Medyum, Karanlık Tabaka'da katrana batmış MAKBÛLE DEMİRCİ ile karşılaşıyor... Bir muhabbet tellalı... Âmiyâne tâbirle pezevenk kadın... Başka zavallı, mâsum kadınları satarak, onların sırtından geçinen birisi imiş..... 1888'de doğmuş, 47 yaşında ölmüş... Söylediğine göre çok uzun bir cezâya çarptırılmış... Buna rağmen Medyum'da bir sempati, bir acıma duygusu uyandırmıyor. Halbuki Medyum, genelev kadını KARACABEYLİ FATMA'yı görünce duygulanmış, onu da alıp çıkarmak istemişti... Hep söyleriz, hiçbir kadın fâhişe olmak istemez. Onları bu yola düşürenler, bu yolda zorla tutanlar, bizce onlardan daha günahkârdırlar... Yine de doğrusunu ALLAH bilir.

Devam edelim:

Varlık : Mim Münir Ertegün
Tarih : 10.10.1961
Usûl : Hipnoz yoluyla rûhî infisâl
Medyum: Ali

Medyum- ... Kalabalık .... İNTİZAR MEVKİİ altımda kaldı...
İdâreci- Lûtfen daha yüksek sesle... Muktedirsiniz.
M- ... MAKSUT MENZİLİ... Oturdum.... Diz çökerek oturdum... Etrâfımı gâyet açık görebiliyorum...
Işık!:. Işık!... Işık!... Gz kamaştırmıyor... Aydınlık!... Sağımda berrak... berrak bir su...
Göl değil... Irmak değil... Berrak bir su... Büyük, berrak bir su... Sağ tarafım hem kiraz ağaçlarına benziyen,
çiçekleri olan ağaçlarla çevrili... Suyun üzerine sarkmışlar... Solum zambaklarla dolu... Zambakların rengi pembe...
Gözümün alabildiğine pembe zambaklar görüyorum... Bir ıssızlık var ama, kendimi yalnız hissetmiyorum...
Nefis koku etrâfımda... Nefis!...
İ- Derin derin nefes alın. Bu kokuyu unutmıyacaksınız.
M- ... Yalnız sağıma soluma başımı çevirebiliyorum... Arkama çeviremiyorum... Arkamı göremiyorum...
Elimi, ayaklarımı görüyorum... Pembe bir minderin üstünde oturuyorum... Önüm göz alabildiğine
pembe renkli çayır veya otlardan kaplı sanki bir halı ile döşenmiş... Nefis bir pembe!...Çiçek değil..
Alelâde ot değil... Halı gibi sık, ama nebat... rengi pembe!...

... Önümde hiçbir şey yok...
Gözümün alabildiğine bir boşluk... Ufuk da yok... Ufuk da yok... Gök de yok... Her taraf aydınlık...
Kımıldamak istiyorum, kımıldıyamıyorum...Yalnız başımı sağa sola çevirebiliyorum...

Bir uğultu başladı... Korkunç bir uğultu değil... Tekbir sesi desem... değil... İlâhî desem... değil...
Bir uğultu... Tatlı bir uğultu... Hiç kimse yok... Ama sanki otlardan, pembe renkli solumdaki zambaklardan
o uğultu çıkıyor... Rüzgâr da yok... Hiçbir şey kımıldamıyor... Sağımdaki su parçası sanki bir tablo...
Hiçbir kımıldayış yok...

... Uğultu gittikçe artıyor... Haşmetli bir uğultu... Bir... pembe tüllere bürünmüş bir kalabalık çok uzaklardan göründü...
Pembe tüllere bürünmüş bir kalabalık çok uzaklardan göründü... Yavaş yavaş.... yürümüyorlar,
sanki altlarında müteharrik bir nesne var... Kayıyorlar gibi... Hepsi de uzun boylu, heybetli kimseler... Yaklaşıyorlar...
Uğultu gittikçe çoğalıyor...

.... Yaklaştılar... Çok yaklaştılar... Sağ ve soldan genişliği yolun genişliği kadar, ama derinliğine
binlerce baş görüyorum... Gâyet muntazam sıralar hâlinde dizilmişler... Üzerleri pembe renkli tülle kaplı...
Saçları ve sakalları bembeyaz... Kar renginde bembeyaz...

... Uğultu kesildi... En orta yerden birisi ağır ağır, kayar gibi bana yaklaşıyor... Bunun sakalı uzun değil...
Çok tatlı bir yüzü var... Başka birşey görmüyorum... Elleri, ayakları pembe tülün içine sarılmış gibi...
Yalnız başı...ve pembe tüle sarınmış vücudunu görüyorum...
... Uğultu kesildi... Tatlı gülümseyişi var... MİM MÜNİR ERTEGÜN ... MİM MÜNİR ERTEGÜN... (1)
İ- Ben ve arkadaşlarım dua ettik. TANRI kabul etsin.
Varlık- Berhudâr olsunlar! Duacıları çok olsun!
İ- Nur içinde yatsınlar, efendim... Evvelâ Muhterem'in emirleri, arzuları, âile efrâdına birşeyleri var mı, efendim?
V- Hâşâ!... Hiçbir istirhâmım yok.
İ- Hâlihazırda âile efrâdınızdan hayatta kimse var mı, efendim?
V- İki yeğenim ve yeğenimin çocukları.
İ- Nerede oturuyorlar, efendim? Ankara'da mı, İstanbul'da mı?
V- Yeğenim NEDİM ERTEGÜN... İstanbul'da, CAĞALOĞLU'nda, Defterdarlık Şubesi Müdürü. ..
Kızı İCLÂL DEMİRBAĞ Stockholm'de ... Kocası yanında...
İ- Bunlara birşey söylemek istiyor mu Muhterem?
V- Mutluluklarının devâmı için tazarruda bulunuyorum. Yalnız onlar için değil, kendilerine
bahtiyarlık ihsân-ı ilâhî olanların gazâba uğramamaları için tazarruda bulunuyorum.
İ- Kendilerine bunu bildirelim, efendim. Bizler için birşey söylemek ister misiniz?
V- Aynı temenniyi niyâz ederim.
İ- Nur içinde yatasınız. Muhterem Üstâdım, acaba kendi hayâtınıza âit enteresan vak'aları bize anlatır mısınız?
V- Bir tek husûsiyetim vardı. Kendimi anladığımda son nefesime kadar nâçiz bedenimi
(zirâ beden bana âitti, Ruhum değildi) milletimin teâlisi için vakfiye hâline getirdim.
İ- Yalnız Medyumumuz'dan rica ediyorum, daha rahat olarak nakletsinler.
V- Emeline ulaşmış bahtiyar kişi olarak Fenâ'dan Bekaa'ya intikâl ettim.
İ- Hangi vazifelerde bulundunuz? Son vazifeniz neydi?
V- Washington Sefir-i Kebiri idim. Orada vefat ettim.
İ- Hangi senede, efendim?
1943'de...
İ- 1943'de?
V- 11 Nisan 1943'de... O zamanlar Washigton'da duayendim. Nâşım için Missouri Zırhlısı'nı tahsis ettiler. (2)
İ- Efendim, Hüsâmettin Bey diyorlar ki, "Acaba Medyumumuz bize târihi yanlış mı naklettiler?
Çünkü 1945 senesi olarak biliyorum. Ben de çünkü karşılamaya gittim."
V- 11 Nisan 1943 ... 19 Nisan 1945'de İstanbul'a vâsıl oldum....
İ- Efendim, arkadaşımız hâlâ ısrar ediyor. Diyor ki, "1945'de harp bitti. Missouri o zaman
Japonya'da mütârekeyi imzaladı, " diyor.
V- 11 Nisan 1943... (1)
İ- Acaba 1943 senesinde hemen nâşınız Türkiye'ye getirildi mi, efendim?
V- Hayır...
İ- Ne zaman nakledildi, efendim?
V- 19 Nisan 1945... (1)
İ- Vatana getirildi, öyle mi, efendim?
V- .....
İ- O zaman mı getirildi?
V- Evet...
İ- Şimdi kabriniz nerdedir, efendim?
V- İstanbul'da, Zincirlikuyu Kabristanı'nda, 63. Parsel. (1)
İ- Muhterem Üstâdım, arkadaşlarımızın umûmî ricâsı şu: Hayattayken siyâsî faaliyetlerde bulunduğunuz için,
memleketimizin bugünkü siyâsî durumu hakkında bize mâlûmat verebilir misiniz?
V- Maalesef Asya-yı Suğra'nın ma'kus kaderi henüz neticelenmiyecek!.. Siz ma'şerî husûsiyet olarak,
alaca düşürmüş üzüm salkımını, olmasını beklemeden yemek istiyorsunuz.
Asırlar boyunca târihî ve içtimâî bu hatâ tekrarlanmış... Yine ders almadan, tekrarlamakta devam ediyoruz...
TANRI encâmımızı hayırlara tebdil etsin!
İ- Bugünkü Amerika'nın durumunu nasıl buluyorsunuz?
V- Amerika'nın durumu, İhtilâl-ı Kebir'deki Marie Antionette'in pasta hikâyesine benzemektedir.
Hatâlı hareketleri önleyecek zecrî harekete geçmezse, ecdâdımızın çok mânidâr sözü
medlûlü tahakkuk edecek, atı alan Üsküdar'ı geçmiş olacaktır. Bunun tohumları
Roosevelt zamanında atıldı. Ufak tefek değişikliklerle aynı hatâ devam etmektedir.
İ- Kennedy bu açığı kapatabilecek bir durumda mıdır, efendim?
V- TANRI hidâyetini esirgemesin! Peşine yetişin!
İ- Muhterem Ustâdım, Berlin Buhranı iyi bir şekilde halledilecek mi?
V- Berlin Buhranı , elfâz-ı siyâsîde çok sık kullanılan horoz döğüşüdür. Bunlar cüz hâlinde
muhtelif buhranlar birbirine kozal olarak bağlanmazsa, Dünya siyâsetini tebdil ve tahyirde
mühim rol oynayamazlar. Sâdece kuvvet derecesi bakımından mühimdir. Taraflar esas niyet
ve kudretlerini perde arkasında gizliyerek faaliyette bulunmaktadırlar. Demokratik cephenin
bu noktada da aldığı tedbirler hatâdır.
İ- Birleşmiş Milletler istenilen vasfını kazanabilecek mi? Ve dünya tek bir millet hâlinde idâre altına girebilecek mi?
V- Muhâl!.. İCTİMÂİYAT İLMİNİN BİZE SON OLARAK GÖSTERDİĞİ BİR TEK TOPLULUK VARDIR.
O DA MİLLET TOPLULUĞU!.. Eğer beşeriyetten hâfıza ve idrak kaldırılır,
veya başka dünyâlardan Dünyâmıza bir tehlike melhuz olursa, o zaman bir TEK DÜNYA DEVLETİ
bahis mevzuu olur. Aksi hâlde bu sâdece diplomatlara geçim vâsıtası bulunması için kurulmuş
teşekkül olur.
İ- Muhterem Üstâdım, Sabri Bey diyorlar ki, "Başka dünyâlardan bahsettiler.
Acaba bu Dünyâ'dan başka dünyâlarda da hayat var mıdır? Varsa, hangilerinde vardır?"
V- Mükevvenât'ın en güzel izahını, âit olduğu Tabakalar'a çıktığınız zaman yaptırınız.
Kudret ve selâhiyetimin hâricindedir.
İ- Efendim, Bedri Bey diyorlar ki, "Acaba yakın târihte yapılacak olan seçimler memleketimiz için
hayırlı olabilecek mi?"
V- Büyük Üstât Descartes, "Cogito ergo sum" dedi... Büyük Üstât Descartes. "Cogito ergo sum" dedi.
"Düşünüyorum, o hâlde varım," demektir. Eğer millet mukadderâtına el koyanlar
kendi saadetlerini, kendi tenâsül ve tegaddilerini millet saadetinden üstün tutarsa, elbette eyvah!...
Bütün bunların üstünde "Mukadderat değişmez!" hadisini unutmayınız.
İ- Üstâdım, umûmî konuşmalarınızdan istifâde ettik. Yalnız seçimler hakikaten memleketimiz için
fâideli olacak mı, netice olarak?
V- Descartes , "Cogito ergo sum (Düşünüyorum, o hâlde varım)" dedi.
İ- ??? Başka sual var mı, efendim? "ATATÜRK'ün Ruhu memleketin bugünkü durumuyla
yakından nigâhbân mıdır?" diye soruyorlar.
V- Bir asker kumandanından emir almadıktan sonra nasıl ki ateş edemez ise, bizler de En Büyük kumandan,
GERÇEK SÂHİP'ten emir almadıktan sonra en ufak bir yer değiştirmesi dahi yapamayız.
İ- ??? Evet, efendim.
V- Eğer nazarla alâkaları üzerine olsaydı, o zaman kendilerinin ya KUTB-ÛL AKTAB
veyâ PEYGAMBERÂN-I İZ'AM'dan olmaları lâzımdı. Ancak müsaadesiz hareket bunlara vergidir.
İ- Efendim, arkadaşlarımızın ricâsı şu: Son siyâsî olaylar, mahkemeler neticesinde ÜÇLER'den biriyle
karşılaştınız mı, efendim? (3)
V- TANRI yarlıgamasından esirgemesin! Mağfiret!
İ- Sabri Bey diyorlar ki, "Muhterem Üstâdım acaba kendi dost ve akrabalarıyla orada buluşmak
imkânını elde ettiler mi?"
V- Ne zaman bir mektup gönderdiler de, yazdığı adresten başka bir yere gitti?
İ- Hüsâmettin Bey diyorlar ki, "Acaba hayatta çocukları var mı?"
V- Tescil niyetindeyseler, boşuna yorulmasınlar. Tescil edildi. Siz benden "Kendilerine
birşey söyliyeceğiniz kimseler var mı/" dediniz. Ben de onun için öyle söyledim.
İ- Arkadaşımız diyorlar ki, "ben hayatta bir kızının olduğunu biliyorum. Yanlış mı acaba?"
V- Kendileri ilm-i istatistikiyet ile mi, yoksa nüfus-u ahvâl kayıtlarıyla mı iştigâl ediyorlar?
İ- "Ben bunu işittim," diyorlar.
V- İki yeğenimden bahsettim... bir beyaz kâğıda kurşun kalemle bir yazı yazar, sonra onun silinmesi
gerektiğini idrak eder, silgi ile silersiniz. Artık bir daha oradaki evvel yazıyı okumak istemezsiniz.
Ben sülbümden kendilerini sildim! Ve teessüflerim bu izâhatla birliktedir. Beni bu izâhâta mecbur ettiniz!
İ- ..... Muhterem Üstâdım, arkadaşların şahsî sualleri var. Müsaade eder misiniz?
V- Suali sorunuz ve insâfı elden bırakmayız.
İ- Arkadaşlar sualleri zihni olarak mı sorsunlar, yoksa şifâhî olarak mı?
M- ... "Nasıl arzu ederlerse, öylece sorsunlar," diyor.
İ- Peki, efendim. Türkân Hanım diyorlar ki, "Benim hakkımda söyliyecekleri birşey var mı?"
V- .... Evvel kalemde yazılmış olanların tebdili imkânsızdır. Mâhiyetini bilmediğiniz şeyler hakkında
peşin hükümler bâzen bizleri zarara götürür. Dört hâne öteden ibret!.. Dört hâne öteden ibret!.. Evet... Evet...
Müsterih olsun!.. Şu anda düşündüğü hakkında müsterih olsun. Ama sabrı da kendilerini yardımcı edinsin!
İ- Sabiha Hanım soruyorlar.
V- .... Sonuncusu mu evvel?... Evvel mi sonuncu?
İ- Hangisi?... Öyleyse başkaları birşey düşünmesin!
V- .... Bir saça beyaz düştüğü zaman, kabahat havâ-yı nesimde değildir. Beyazdan kaçınmak
siyâha boyanmaya yol açar!
İ- Sabri Bey zihnen soruyorlar.
V- .... Kış gününde ayak üşüdüğü zaman karla oğarlar... Sıcak suyla yıkanırsa, ayak daha çok üşür...
İ- Hatice Çankaya soruyorlar.
V- ... Maya hazırlanmadan hamur yoğrulmaz!
İ- Nâdire Hanım soruyorlar.
V- ... Hem iğne oyasıyla oya yapmak, hem de o oyayı tabii çiçekmiş gibi tanıtmak,
sâdece kendinizi aldatmak olur
İ- Üstâdım, Hüsâmettin Bey diyorlar ki, "Ben de sual sormak istiyordum. Fakat Muhterem Üstâdımız
bana kızdıkları için cesâret edemiyorum. Eğer beni affettilerse, sorayım."
V- Kendi anneleri hiç kendilerine tatlı pişirdiği zaman, üzerine limon sıktılar mı?
İ- Sorsunlar mı, efendim?
V- Rica etmiştim: Zamânı israf etmeyiniz!
İ- Peki. Hüsâmettin Bey soruyorlar.
V- ... ŞAFAK SÖKERKEN MEVCUT KARANLIK, GECENİN DEĞİL; SABAHIN BAŞLANGICINA ALÂMETTİR.
İ- Nebahat Hanım soruyorlar.
V- .... Kumaşın muhâfaza kaabiliyeti, kalınlığıyla mebsûten mütenâsiptir.
İ- Efendim, Nebahat Hanım ikinci bir sual daha rica ediyorlar.
V- ... HİÇBİR YARIM İŞ, BÜTÜNÜN ANASI OLMAMIŞTIR!.. Evvelâ birincisini tamamlasın,
ondan sonra ikincisi hakkında hakkını kullanmaya başlasın.
İ- Üstâdım, bu söylediğiniz ikinci sualle mi alâkalı?
V- İkinci sualin cevâbıdır.
İ- Şefkat Erkey Hanım soruyorlar.
V- ... Dam akmasından şikâyet eden, evvelâ çatısını aktarır.

(celsenin bundan sonrası kaydedilememiştir.)

Son kısmı olmasa da, enteresan bir Celse, değil mi?... Bizim en beğendiğimiz Celseler'dendir. Çünkü bir sual hâriç, bütün sualler Varlığın şahsiyetine, mesleğine, müktesebâtına uygun sorulmuştur. O bir tek soruya da, başka dünyâlar hakkında olduğu için, Varlık "Benim kudret ve selâhiyetim hâricindedir" diyerek çok yerinde bir cevap vermiştir.

Önce yine az kullanılan kelimeleri verelim... Bâzılarını daha önceden vermiş olduğumuz için "yazmıyalım" diyorum ama, bilirim, çoğu okur tembeldir, şimdi geri dönüp onları aramaz... Biz yine yazalım...
MÜTEHARRİK , "hareketli, yer değiştirebilen, oynar, devingen, İşleyen, çalışan " demektir.
MAHRUT , "koni" anlamında geometrik tâbirdir.
MAHBES , "hapishâne, cezâevi" demektir.
NEBAT , "bitki" demektir.
EFRÂD , "fertler, bireyler, askerler" demektir.
TAZARRU , "yakarma" demektir.
BERHUDÂR , "mutlu. mükâfata ulaşan, mutluluğu yakalayan kimse, selâmette olan, nasibli" demektir.
SEFİR-İ KEBİR, "büyükelçi" demektir.
ASYA-YI SUĞRA , Küçük Asya" demektir. Anadolu'yu, Türkiye'yi kastetmiş.
NÂÇİZ , "değersiz, önemsiz" demektir.
TEÂLİ , "yücelme, yükselme, ululanma" demektir.
İNTİKÂL , "bir yerden başka bir yere geçme, geçiş, anlama, kavrama" demektir. Celse'de "geçme" mânâsına kullanılmış.
DUAYEN , "kordiplomatikte kıdemlilik bakımından başta gelen diplomat, bir meslekte yaşça ve kıdemce ileri olan kimse" demektir.
MA'KUS , "uğursuz, kötü, ters çevrilmiş, baş aşağı getirilmiş, aksetmiş" demektir.
MA'ŞERÎ , "insan topluluğuna âit, topluma âit, cemaata âît" demektir.
ENCÂM , "son, işin sonu, gelecek" demektir.
TEBDİL , "değiştirme" demektir. "TANRI encâmımızı hayırlara tebdil etsin!" ifâdesi, ""ALLAH sonumuz kötü ise hayırlara dönüştürsün" duasıdır.
İHTİLÂL-I KEBİR , "Büyük İhtilâl" demektir, 1789 Fransız İhtilâli kastedilmiş.
ZECRÎ , "zorlayıcı, zorlayan, yasaklayan" demektir.
MEDLÛL , "anlam, içerik" demektir.
ELFAZ , "Sözler, kelimeler" demektir.
TAHAKKUK , "gerçekleşme, yerine gelme" demektir.
TAĞYİR , "başkalaştırma, bozma, değiştirme" demektir.
MUHÂL , "olamaz, olmaz, olmayacak, olması, gerçekleşmesi imkânsız" demektir.
İÇTİMÂİYAT , "Sosyoloji, toplum bilimi" demektir.
NİGÂHBAN , "bekçi, gözcü, gözleyen" demektir.
TESCİL , "herhangi bir şeyi resmî olarak kaydetme, kütüğe geçirme, bir taşınmazın üzerinde, bir aynî hakkın kurulması için, tapu kütüğüne yapılması gerekli kayıt" demektir.
TENÂSÜL , "üreme" demektir.
TEGADDİ , "beslenme" demektir. Varlık , "millet mukadderâtına el koyanlar kendi saadetlerini, kendi tenâsül ve tegaddilerini millet saadetinden üstün tutarsa, elbette eyvah" ifâdesiyle "eğer milletin kaderine el koyanlar kendi mutluluklarını, kendi akrabalarını, cinsî arzularını, yeyip, içmelerini milletin mutluluğundan üstün tutarlarsa, yandınız" demek istemiş!.. Yanmışız ki, ne yanmışız!..
SÜLB , 'döl, sülâle, nesil, zürriyet" demektir.
AHVÂL , "durum, vaziyet" demektir. Celse'de "Şimdinin nüfus memuru musun?" anlamında kullanılmış.