BİR SPİRİTUALİSTİN DÜNYASI

Bu sefer nakledeceğimiz Fincan Celsesi kalabalık, ünlü kişilerle dolu bir ortamda gerçekleşti. Ancak faydalı birşey alınamadı. Ama yine de örnek olarak nakletmek istiyoruz... İstiyoruz ki, Rûhî iİtibatlar'ın hernekadar bizim iyiniyetimize, gayretimize, katılanların bilgi ve tecrübesine bağlı ise de, daha çok Öbür Âlem'in kurallarına tâbi olduğu bir iyice anlaşılsın!.. Bir Muhterem Varlığın, Rûhî İrtibatlar için, "Kelin tırnağı olsa, başını kaşır!.. Nasıl dâvet edebilirsiniz?.. Siz ona muktedir olsanız, evvelâ benliğinizi dâvet edersiniz" dediği gibi, dâvetle, Fincan'a oturmakla olmuyor... Yine Varlığın, Biz ancak emir alarak geliriz. Biz nereye emir almışsak, oraya gideriz" dediği gibi, onlar gönderildikleri yere gelirler. " Bu 'emir almadan gelenler yoktur' demek değildir. Onlar da sizdeki işin husûsiyetlerine göre giderler" açıklaması da, Üstün Varlıklar için geçerlidir.

Bu anlattıklarımızı akılda tutarak Celse'yi okuyalım:

Varlık : Volkan
Celse İdârecisi: Ruhi Selman
Tarih : 16.11.1972
Usûl : Fincan
İştirakçiler: Neşe, Suphi Kip, İhsan Gürpınar,
Hâzirûn: Muhittin Tecelli, Sinan Onbulak, Nâmık Kemâl Ersan,
Haydar Gür, Burhan Alaybey, İnci, Solmaz

Varlık- Selâm...
İdâreci- Aleykümselâm, efendim. ALLAH râzı olsun. Bir arzunuz var mı?
V- Hayır.
İ- Masa'dan memnun musunuz?
V- Evet.
İ- Çıkmasını, girmesini istediğiniz var mı?
V- Hayır.
İ- İsminizi verin.
V- Kıfnı...
İ- Bu doğru mu? Milliyetiniz nedir?
V- Türk.
İ- O zaman doğru değil.
V- VOLKAN... Biz Neşe'yi zorlan getirdik.
İ- Toplantıya mı?
V- Evet.
İ- Bu getiriş bizim ve onun istifâdesi için mi? Yoksa sizin bir ihtiyâcınızdan dolayı mı?
İlki ise EVET'e gidin.
V- Evet.
İ- Soyadınızı yazar mısınz?
V- ZOĞAL...
İ- ??? Doğru mu?
V- Evet.
İ- Ölüm târihiniz nedir?
V- 1970...
İ- Hangi şehirde yaşadınız?
V- Ankara.
İ- Sizi tesbit edebilecek miyiz?
V- Evet.
İ- Hayatta akrabanız var mı?
V- Evet , annem...
İ- Annenizin adı nedir?
V- Şirin...
İ- Adresinizi verir misiniz?
V- Nalıncı Sokağı ...
İ- Semt ismi verir misiniz?
V- Yukarı Ayrancı...
İ- Numara kaç?
V- 78...
İ- Siz herhalde burada uzun müddet yaşadınız.
V- Evet.
İ- O zaman bilirsiniz, kaçıncı durakta?
V- 2...
İ- Kaçıncı dâire?
V- 5...
İ- Başka söylemek istediğiniz var mı?
V- Volkan'la Lâz Murat rakı içer... Karşıt olur... Pâkize'ye söyle!
İ- "Karşıt olmak"tan maksat ne?
V- Zula söz...
İ- Yani argo demek istiyorsunuz. Pâkize kim?
V- Karşı komşu...
İ- Lâz Murat'la alâkası var mı?
V- Yiğeni...
İ- Peki, bunu inceliyelim... Sizinle tekrar görüşecek miyiz?
V- Evet.
İ- Kimi Medyum olarak kullanıyorsunuz?
V- Suphi...
İ- Öldüğünüzde kaç yaşında idiniz?
V- 50...
İ- Başka söylemek istediğiniz var mı?
V- Ümitlenirseniz...
İ- Yâni, bu araştırmayı boşuna yapacağımızı mı söylemek istiyorsunuz?
V- Hayır. Dostlar sönmüş...
İ- Kendi dostlarınızı mı kastediyorsunuz? Sizi unuttular mı?
V- Evet.
İ- Haydar Gür- Kendisinde Tatar şivesi var. Acaba Tatar mı?
V- Rus Alanlar...
İ- Rus Tatarı mı demek istedi?
V- Evet...
İ- Bize bir kaç kelime Tatarca verir misiniz?
V- Evet... Lukunur... Roşosot... Rapmulas... Toklam unutam turasa şurası...
Nâmık Kemâl Bey- Balaban akay nedir?
V- Türk olur... Nasıl vereyim???
NK- Şıbın nedir?
V- Armasot...
NK- Hayır, sinek demektir. Kamıska nedir?
V- Söz arasına zuç anlar.
NK- Hayır, karıncadır.
İ- Hangi hastalıktan öldünüz?
V- Sar'a...
İ- Müsaadenizle ayrılalım. Dua edelim...

Dikkatinizi çekmiştir, bu Celse'ye kitap yazmış tanınmış Spiritualistler katılmıştı. Onlar 70'li yaşlarda, biz çömez, 20'li günlerde... p>Hiç aklımız kesmemişti ama, İnternet'te VOLKAN ZOĞAL diye bir genç bulduk. Belli ki, o âileden... Demek ki, soyadı doğruymuş... Üstelik ZOĞAL soyadını taşıyan pek çok kimse varmış. Bunların arasında ŞİRİN ZOĞAL da bulunuyor... Ama o târihte inanmadığımız için adresi araştırmamıştık... Şimdi araştırdık. İstanbul'da Nalıncı Kasım, Nalıncı Fevzi diye sokaklar var. Nalıncı Sokağı, Konya'da.... Ankara'da yok. Böylece adresi bulma imkânımız kalmadı. Ama âileyi bulduk... İrtibât kurmadık... Böylece Lâz Murat ve Pâkize araştıralamadı. Aradan yıllar geçmiş... Kim öle, kim kala!:..

Aslında Varlık "Alan" dedi, ama o târihte aramızda Alanlar'ı bilen, Alan Türkleri'nden haberi olan yoktu. Acaba kelimeler Alanca mı?.. Bizce değil, yanlış nakledildi veya yanlış alındı. Varlığın Tatarca bilmediği de anlaşıldı.

Şimdi sırada ARABACI YIZNA ZODİAK ile SOHBET var...

Varlık : YIZNA ZODİAK
Tarih : 17.11.1972
Usûl : Fincan
İştirakçiler: Abdullah, Beyhan, Suphi, Tuğrul
Hâzirûn: Ayşen, Nuriye, İnci, Solmaz, Mehmet, Mustafa, Ümit, Yaşar, İki Misâfir

Varlık- Selam.
İdâreci- Aleyküm selâm. ALLAH râzı olsun. Bir arzunuz var mı?
V- Hayır.
İ- Masa'dan memnun musunuz?
V- Evet.
İ- Yâni, girmesini çıkmasını istediğiniz kimse yok, öyle mi?
V- Evet.
İ- Öyleyse bize kendinizi tanıtın.
V- ZODİAK...
İ- ALLAH râzı olsun. Uzun zamandır görüşememiştik.
V- Abi, kusura bakma.
İ- Kime hitap ediyorsunuz?
V- Yaşar Abi.
İ- Bize vereceğiniz var mı?
V- Men dakka dukka. (Görüşme son derece hızlı ve düzgün olmakta idi.
Varlık hatâları hemen kendisi düzeltiyordu.)
İ- Bundan, "biz sizin istediğinizi yaparsak, siz de bizim istediğimizi yapacaksınız," diye anladık.
V- Bu hoşuma gitti.
İ- Ha, bu söz hoşunuza gitti. Bize anlatacağınız var mı? Kendiniz hakkında?
Bütün söyledikleriniz doğru çıktı.
V- Abi, ben yalan konuşmam.
İ- Daha rahat görüşmek için fincan yerine bardak koyalım mı?
V- Hayır.
İ- Yalan söylememeniz son derece iyi. Çünkü aksi takdirde Tekâmülünüze mâni olur, biliyorsunuz.
YAMAN dostumuz böyle birşey söyledi. Sonra da itiraf etmek zorunda kaldı.
V- Ben de öyleydim.... 3...
İ- Bu "3" nedir?
V-Dostlarım.
İ- Dostlarınız. Yâni, Anna Rashin, Yoldaş Uldmin ve siz... Öyle mi?
V- Evet.
İ- Anna Rishin size baktı.
V- Çorba verdi.
İ- Bu üç kişiye dâir anlatmak istediğiniz birşey var mı?
V- Başka zaman... Hatırlamak istemiyorum.
İ- Öyleyse biz de açmıyalım. Sorularımız var, müsaade ederseniz.
V- TROYKA.
Tuğrul- Araba demek.
V- Evet.
İ- Bunu niye yazdınız. Arabacı olduğunuz için mi?
V- Evet.
İ- Peki, Rusça "arabacı" ne demek yazar mısınız?
V- Hayır.
İ- Sualimi soruyorum.
V- Evet.
İ- Biz son günlerde iki Varlık'la görüştük. Bunlar bize kendilerini tafsilâtıyla tanıttılar.
Bir tânesi yanlış çıktı. Diğerinin de yanlış çıkma ihtimâli var. Meselâ ZAFER DALANDALAN
diye biri var mı?
V- Atladın, Abi!..
İ- İkinci görüşme geçen gün oldu.
V- Hayır.
İ- O da doğru değil... Peki, bu Varlıklar neden doğrudan doğruya kendilerini tanıtmıyorlar da,
hiç çıkmıyacak isimler veriyorlar?
V- Kanun kaçakları.
İ- Dünyâ'da mı kanun kaçağı?
V- Evet.
İ- Şimdi Âhıret'te olduklarına göre, yalan isim vermenin onlara ne faydası var?
V- Onlar onu bilemez.
İ- Tamam... Bu Varlıklar'ın gerçek adlarını siz verir misiniz?
V- Başka zaman.
İ- Ben şimdi soruları sizin seviyenize göre seçmeye çalışıyorum. Sizin kudretinizin
dışında birşey sormamaya çalışıyorum. Yine de sizin için zor birşey sorarsam,
haber verin. Geçenlerde Reşat Bey meclisimize geldi. Onu tatmin edici birşey alamadık...
Bunun sebebi neydi?
V- Ben yüz senede birşey anlamadım. O bir saatte ne anlıyacaktı ki???
İ- Peki, bu hususta birşey alamıyacak mıyız?
V- Sabır.
İ- Peki, siz şu anda benim kafamdan geçene cevap verir misiniz?
V- Bana dediler ki, "Nerede imtihan var, sen yoksun!"... "Ancak rahatlamaya başlamışın,
onu da kaybetme!" dediler... Ben Sibirya'dan çağıracaktım ya, onlar benim seviyemde
değillermiş... Abi, ben de meğer kaliteliymişim de, haberim yokmuş!
İ- Yâni, yardım istedikleriniz sizden alt seviyedelermiş, öyle mi?
V- Evet... Abi, Abla uyumak istemiyor... Dedikodu gibi olmasın ama...
İ- Siz bunları uykuda İrtibat'a geçtiğinizde de verebilir misiniz? Mahzuru var mı?
V- Abi, kandıramadım.
İ- Peki, kandırana kadar bekleriz... Bugün İrtibat'ın bu kadar kuvvetli olmasının sebebi nedir?
V- Sizi çok özledim... Hem de çok mahçup oldum.
İ- Sözünüzü tutamadığınız için mi?
V- Evet.
İ- Bunu sizden çok Yüksek Varlıklar da yapamadı. Onun için üzülmenize sebep yok.
V- Ama o söz vermedi!... O çok kaliteli.
İ- Siz de bundan sonra yapamıyacağınız şey için söz vermezsiniz.
V- Ben de öğrenmiş oldum... Bir daha söz vermem!
İ- Sizden bunu bekliyoruz. Bunu yapabilmeniz tekâmülünüzü artıracak...
Bu gece size bizi memnun edecek bir vazife verildi mi?
V- Ne olur, bana dua edin!
İ- Ediyoruz, efendim.
V- BÜYÜK İVAN için de edin.
İ- Onun için de ediyoruz... Büyük İvan sizin hâminiz mi?
V- Ama ona da müsaade edildiği kadar.
İ- Biz bütün Ruhlar için dua etmiştik ama, bir daha ediyoruz.
V- ANNA...
İ- Onun için de dua ediyoruz. (Bu esnâda misâfir beylerden biri Varlığın bardak
istediğini söyledi. Fincana parmak koyan Beyhan Hanım da aynı şeyi söyledi) ...
Efendim, fincan yerine bardak koyalım mı?
V- Evet. (Konuldu.) ... Bu çok süslü, sevdim.
İ- Arkadaşlardan hitap etmek istediğiniz var mı?
V- ÖLÜM, HİÇBİR ZAMAN YOK OLUŞ DEĞİLDİR!..
İ- (Misâfirler çok yakında annelerini kaybetmişler, o anda öğrendik)
Misâfirlerimiz için mi söylediniz?..
V- Evet... O çok huzurlu... NURAN çok ağlıyormuş.
İ- Nuran kim?
Misâfir- Kız kardeşim. Hakikaten çok ağlıyor.
V- Ağlamak bizleri çok üzer...
İ- .... Başka var mı, efendim?
V- Abi, kardeşinin işi ne oldu?
İ- Benim kardeşimin mi?
V- Evet... Sen biliyorsun... Dedikodu gibi olmasın ama, hatırlatalım, dedik.
Solmaz Hanım- Evlenme işi mi?
İ- Bir dakika, hangi iş?
V- Biliyorsun... Beni işletme, Abi!
İ- Solmaz Hanım'ın dediği mi?
V- Evet.
İ- Sizde bir haber var galiba.
V- Evet.
İ- Lûtfen söyleyin.
V- Hayır... Burası kalabalık.
Solmaz Hanım- Evlenme işi olsa gerek.
V- Sen sussana Solmaz Abla! Sen gelinsin, başında kabak patlar.
İ- Bizim Neşe için birşey verir misiniz?
V- Evet... Sabırla beklesin... Olacak, dedik ya!..
İ- Aramızda başka hitap etmek istediğiniz var mı?
V- Turgut Abi'yi ne zaman uyutacaksın? Onu da çok sevdim.
İ- Turgut diye birisi yok. Tuğrul mu?
V- Evet.
İ- Peki, çalışacağız onunla.
V- Söz vermek gibi olmasın ama, belki onun vâsıtasıyla da konuşurum.
İ- Peki. Bu gece eski dostlarımızdan başkalarıyla da bir temas var mı?
V- Evet.
İ- Öyleyse sizden ayrılsak, bize kızar mısınız?
V- Hayır.
İ- Öyleyse müsaadenizi istiyelim... Dua ediyoruz...

Uzun ve keyif verici bir Fincan Celsesi, değil mi?.. Ne demiştik, daha önce?.. Ruhlar'la İrtibat'ın çoğu SOHBET şeklindedir, TEBLİĞ sayılan kısımlar kısa ve nâdirdir. Meselâ bu Celse'de bir tek "ÖLÜM, HİÇBİR ZAMAN YOK OLUŞ DEĞİLDİR!.." ifâdesi TEBLİĞ'dir, gerisi SOHBET'tir.

Açıklanması gereken bir kaç husus var.... Birincisi, Varlık, Medyum Beyhan Hanım aracılığıyla, onun uyuduğu zaman da bizimle görüşüyordu. Ancak Beyhan Hanım bundan pek memnun olmadığı için olacak, uyumak istemiyormuş. Bize söylemedi, ama Varlık onun isteğini Celse'de iletti. Yine de iknâ etmeye çalıştığını, ama "kandıramadığını" da belirtti. Kendisi aldatıcı ve tehlikeli bir Varlık olmadığı için bu "kandırma" sözünü ciddiye almıyoruz. Zâten ciddi olsa, kandırmaya çalışsa, kendi söyler mi?..

İkincisi, gene bir Uyuma Seansı'nda Varlık bize "Maddî Tezâhurat" sözü vermişti, yerine getiremedi. Bunun için "mahçup olduğunu" belirtti. Biz bunları hep Varlığın lehine puan olarak kaydediyoruz. Vasat bir Varlık olduğunu biliyoruz ama, tedbiri ve dikkati elden bırakmıyoruz.

BÜYÜK İVAN'ı daha önce uzun uzun anlatmıştık... ANNA RASHİN'i de!.. Ancak 14 Haziran'da "Büyük İvan Günü" diye kutsal bir gün bulamadık. Ama 20 Temmuz'da "Kutsal İlya Günü"nü bulduk!..

İLYA bizim İLYAS diye bildiğimiz peygamberdir. Halkın HIDIRELLEZ dediği ve 5 Mayıs gecesinden 6 Mayıs akşamına kadar buluştuklarına inandıkları HIZIR ve İLYAS kıssasından bilinir. Ortodoks Kilisesi, İlyas Peygamber Bayramı'nı 20 Temmuz'da kutlar. Ruslar da Ortodoks olduğuna göre, acaba kastedilen "İlya Günü" müydü?.. Celse 23 Haziran'da yapıldığına göre, o târihte İlya Günü geçmemişti. Bilseydik, Varlığı memnun etmek için hastaya o gün şifâlı bir su içirirdik. Bu arada Türkiye Musevîleri'nin takvim farkından dolayı "İlyas Bayramı"nı 2 Ağustos günü kutladıklarını öğrendik. Fark birinin Rûmî Takvim, diğerinin Milâdî Takvim'e göre kutlamasından kaynaklanıyor.

Hep diyoruz ya, İster Üstün, ister Vasat, ister Geri bir Varlık'tan olsun; her Celse'de alınan bilgilerin bir sebebi vardır... Biz bu "Büyük İvan Günü"nü 1972'de bulamamış, ancak 2016'da BÜYÜK İVAN'ı incelemiştik. TÜRKLER'le yakın ilişkisi vardı, çok şey öğrenmiştik.

Şimdi de bu bulduğumuz "Kutsal İlya Günü"nden neler öğreneceğiz acaba?

Önce İLYA PEYGAMBER, yâni HAZRET-İ İLYAS var, incelenmesi gereken... KUR'AN iki yerde, Hz. İLYAS'tan şöyle bahsediyor:

- "Zekeriya'yı, Yahya'yı, İsâ'yı, İlyas'ı doğru yola erdirmiştik.
Bunların hepsi sâlih kimselerden idi."
(En'am Sûresi, 85. Âyet)

- "Ve şüphe yok ki İlyas, elbette peygamberlerdendi.
Milletine: '(Allah'a karşı gelmekten) sakınmaz mısınız?
Yaratanların en iyisi olan, Sizin de Rabbiniz,
sizden önce gelen atalarınızın da Rabbi olan Allah'ı bırakıp da,
Baal'e mi taparsınız?' demişti. Bunun üzerine İlyas'ı yalanladılar.
Onun için onların hepsi (Cehennem'e) götürüleceklerdir.
Ancak Allah'ın ihlâslı kulları müstesnâ.
Sonra gelenler içinde, kendisine bir ün bıraktık,
'İlyas'a selâm!' dedik. Şüphesiz Biz, iyileri işte böyle mükâfatlandırırız.
Çünkü o, Bizim mümin kullarımızdandı." (Saffat Sûresi, 123-132. Âyetler)

Buradan sâdece Hz. İLYAS'ın bir peygamber olduğunu, milletini Baal adındaki puta tapmaktan vazgeçirip ALLAH'a yöneltmeye çalıştığını ve ALLAH'ın onu mükâfatlandırıp arkasından gelen Yahudiler, Hıristiyanlar ve Müslümanlar arasında bir ün bıraktığını anlıyoruz... Ama neler yaptığını, ne gibi bir ünü olduğunu bilmiyoruz.

İşte bu yüzden biz Dört Kitâb'a imân etmişizdir!.. Bu âyetler bizi Hz. İLYAS'ı tanımak için Kitâb-ı Mukaddes'e, yâni TEVRAT, ZEBUR ve İNCİL diye bilinen kitâba müracaat etmeye yönlendiriyor. "Ben onun hikâyesini orada anlattım, gidip bulun," diyor ALLAH!.. Gidip bulalım.

Hz. DÂVUD'un (M.Ö. 1000-962) Filistin'de kabileleri birleştirdiği İsrail Krallığı M.Ö. 796 yılında ikiye bölünür. Hz. YÂKUB'un 12 oğlundan türeyerek gelenlerden 10 kabile, ülkenin kuzey tarafını alarak İsrâil Krallığı'nı oluşturur. Diğer 2 kabile de ülkenin güney tarafında Yahuda Krallığı'nı kurar. Yeruşalem diye bilinen Kudüs şehri Yahuda Krallığı'na bağlanır... Kitâb-ı Mukaddes'in 1. Krallar Kitabı, 16-21. Bölümler, ve 2. Krallar Kitabı 1-2. Bölümler'de Hz. İLYAS dönemini şöyle anlatır:

Bölüm 16
29 Yahuda Kralı Asa'nın krallığının otuz sekizinci yılında, Omri oğlu Ahav İsrâil Kralı oldu ve Samiriye'de yirmi iki yıl krallık yaptı.
30 RABB'in gözünde kötü olanı yapan Omri oğlu Ahav, kendisinden önceki bütün krallardan daha çok kötülük yaptı.
31 Nevat oğlu Yarovam'ın günahlarını izlemek yetmezmiş gibi, bir de Sayda Kralı Etbaal'ın kızı İzevel'le evlendi. Gidip Baal'a hizmet ederek ona taptı.
32 Baal için Samiriye'de yaptırdığı tapınağın içine bir sunak kurdu.
33 Ayrıca Tanrıça Aşera'yı simgeleyen bir de sütûn yaptırdı. Ahav İsrâil'in Tanrısı RABB'ı, kendisinden önceki bütün İsrâil krallarından daha çok öfkelendirdi.
34 Ahav'ın krallığı döneminde, Beyt-Elli Hiel Eriha Kenti'ni yeniden inşâ etti. RABB'in Nun oğlu Yeşu aracılığıyla söylediği söz uyarınca, Hiel ilk oğlu Aviram'ı kaybetme pahâsına kentin temelini attı; en küçük oğlu Seguv'u kaybetme pahâsına da kentin kapılarını taktı.

Bölüm 17
1 Gilat'ın Tişbe Kenti'nden olan İlyas, Ahav'a şöyle dedi: "Hizmet ettiğim İsrâil'in Tanrısı yaşayan RABB(in adıyla derim ki, ben söylemedikçe önümüzdeki yıllarda ne yağmur yağacak, ne de çiy düşecek."
2 O zaman RAB, İlyas'a şöyle seslendi:
3 "Buradan ayrıl, doğuya git. Şeria Irmağı'nın doğusundaki Kerit Vâdisi'nde gizlen.
4 Dereden su içeceksin ve buyruk verdiğim kargaların getirdiklerini yiyeceksin."
5 RABB'in söylediklerini yapan İlyas, gidip Şeria Irmağı'nın doğusundaki Kerit Vâdisi'ne yerleşti.
6 Dereden su içiyor, kargaların sabah akşam getirdiği et ve ekmekle besleniyordu.
7 Ancak ülkede yağmur yağmadığı için bir süre sonra dere kurudu.
8 O zaman RAB, İlyas'a,
9 "Şimdi kalk git, Sayda yakınlarındaki Sarefat Kenti'ne yerleş” dedi, “Orada sana yiyecek sağlaması için dul bir kadına buyruk verdim."
10 Sarefat'a giden İlyas kentin kapısına varınca, orada dul bir kadının odun topladığını gördü. Kadına: “Bana içmek için biraz su verebilir misin?” dedi.
11 Kadın su getirmeye giderken İlyas yine seslendi: “Lütfen bir parça da ekmek getir.”
12 Kadın, “Senin Tanrı'n yaşayan RABB'in adıyla ant içerim, hiç ekmeğim yok” diye karşılık verdi, “Yalnız küpte bir avuç un, çömleğin dibinde de azıcık yağ var. Görüyorsun, bir iki parça odun topluyorum. Götürüp oğlumla kendim için bir şeyler hazırlayacağım. Belki de son yemeğimiz olacak, ölüp gideceğiz.”
13 İlyas kadına, “Korkma, git, yiyeceğini hazırla” dedi, “Yalnız önce bana küçük bir pide yapıp getir. Sonra oğlunla kendin için yaparsın."
14 İsrâil'in Tanrısı RAB diyor ki: 'Toprağa yağmur düşünceye dek küpten un, çömlekten yağ eksilmeyecek.'”
15 Kadın gidip İlyas'ın söylediklerini yaptı. Hep birlikte günlerce yiyip içtiler.
16 RABB'in İlyas aracılığıyla söylediği söz uyarınca, küpten un, çömlekten yağ eksilmedi.
17 Bir süre sonra evsâhibi dul kadının oğlu gittikçe ağırlaşan kötü bir hastalığa yakalandı, sonunda öldü.
18 Kadın İlyas'a, “Ey Tanrı adamı, alıp veremediğimiz nedir?” dedi, “Günahlarımı Tanrı'ya anımsatıp, oğlumun ölümüne neden olmak için mi buraya geldin?”
19 İlyas, “Oğlunu bana ver” diyerek çocuğu kadının kucağından aldı, kendi kaldığı yukarı odaya çıkardı ve yatağına yatırdı.
20 Sonra RABB'e şöyle yalvardı: “Ya RAB Tanrım, neden yanında kaldığım dul kadının oğlunu öldürerek ona bu kötülüğü yaptın?”
21 İlyas üç kez çocuğun üzerine kapanıp RABB'e şöyle dua etti: “Ya RAB Tanrım, bu çocuğa yeniden can ver.”
22 RAB İlyas'ın yalvarışını duydu. Çocuk dirilip yeniden yaşama döndü.
23 İlyas çocuğu yukarı odadan indirip annesine verirken, “İşte oğlun yaşıyor!” dedi.
24 Bunun üzerine kadın, “Şimdi anladım ki, sen Tanrı adamısın ve söylediğin söz gerçekten RABB'in sözüdür” dedi.

Bölüm 18
1 Uzun bir süre sonra kuraklığın üçüncü yılında RAB İlyas'a, “Git, Ahav'ın huzuruna çık” dedi, “Toprağı yağmursuz bırakmayacağım.”
2 İlyas Ahav'ın huzuruna çıkmaya gitti. Samiriye'de kıtlık şiddetlenmişti.
3 Ahav sarayının sorumlusu Ovadya'yı çağırdı. (Ovadya RAB'den çok korkardı.
4 İzevel RABB'in peygamberlerini öldürdüğünde, Ovadya yüz peygamberi yanına alıp ellişer ellişer mağaralara gizlemiş ve yiyecek, içecek gereksinimlerini karşılamıştı.)
5 Ahav, Ovadya'ya, “Haydi gidip ülkedeki bütün su kaynaklarıyla vâdilere bakalım” dedi, “Belki atlarla katırların yaşamasını sağlayacak kadar ot buluruz da, onları ölüme terk etmemiş oluruz.”
6 Ahav'la Ovadya, araştırma yapmak üzere ülkeyi aralarında bölüştükten sonra, her biri yalnız başına bir yöne gitti.
7 Ovadya giderken yolda İlyas'la karşılaştı. İlyas'ı tanıyınca yüzüstü yere kapanarak, “Efendim İlyas sen misin?” diye sordu.
8 İlyas, “Evet, benim. Git efendine, 'İlyas burada' de” diye karşılık verdi.
9 Ovadya, “Ne günah işledim ki, beni öldürsün diye Ahav'a gönderiyorsun?” dedi ve ekledi:
10 “Tanrın yaşayan RABB'in adıyla derim ki, efendimin seni aramak için adam göndermediği ulus ve krallık kalmadı. Ahav ülkelerinde olmadığını söyleyen herkese, seni bulamadıklarına dâir ant içirdi.
11 Oysa sen şimdi, 'Git, efendine 'İlyas burada' de' diyorsun.
12 Ben senin yanından ayrıldığımda, RABB'in Ruhu seni bilmediğim bir yere götürebilir. Durumu Ahav'a bildirince, gelip seni bulamazsa, beni öldürür. Ben kulun gençliğimden beri RAB'den korkan biriyim.
13 Efendim, İzevel RABB'in peygamberlerini öldürdüğünde yaptıklarımı duymadın mı? RABB'in peygamberlerinden yüzünü ellişer ellişer iki mağaraya saklayıp onların yiyecek, içecek gereksinimlerini karşıladım.
14 Ama sen şimdi, 'Git, efendine 'İlyas burada' de' diyorsun. O zaman beni öldürür!”
15 İlyas şöyle karşılık verdi: “Hizmetinde bulunduğum Yaşayan ve Her Şeye Egemen RABB'in adıyla diyorum, bugün Ahav'ın huzuruna çıkacağım.”
16 Ovadya gidip Ahav'ı gördü, ona durumu anlattı. Bunun üzerine Ahav İlyas'ı karşılamaya gitti.
17 İlyas'ı görünce, “Ey İsrâil'i sıkıntıya sokan adam, sen misin?” diye sordu.
18 İlyas, “İsrâil'i sıkıntıya sokan ben değilim, seninle babanın âilesi İsrâil'i sıkıntıya soktunuz” diye karşılık verdi, “RABB'in buyruklarını terk edip Baallar'ın ardınca gittiniz.
19 Şimdi haber sal: Bütün İsrâil halkı, İzevel'in sofrasında yiyip içen Baal'ın dört yüz elli peygamberi ve Tanrıça Aşera'nın dört yüz peygamberi Karmel Dağı'na gelip önümde toplansın.”
20 Ahav bütün İsrâil'e haber salarak peygamberlerin Karmel Dağı'nda toplanmalarını sağladı.
21 İlyas halka doğru ilerleyip, “Daha ne zamana kadar böyle iki taraf arasında dalgalanacaksınız?” dedi, “Eğer RAB Tanrı'ysa, onu izleyin; yok, eğer Baal Tanrı'ysa, onun ardınca gidin.” Halk İlyas'a hiç karşılık vermedi.
22 İlyas konuşmasını şöyle sürdürdü: “RAB'bin peygamberi olarak sâdece ben kaldım. Ama Baal'ın dört yüz elli peygamberi var.
23 Bize iki boğa getirin. Birini Baal'ın peygamberleri alıp kessinler, parçalayıp odunların üzerine koysunlar; ama odunları yakmasınlar. Öbür boğayı da ben kesip hazırlayacağım ve odunların üzerine koyacağım; ama odunları yakmayacağım.
24 Sonra siz kendi ilâhınıza yalvarın, ben de RABB'e yalvarayım. Hangisi ateşle karşılık verirse, Tanrı odur.” Bütün halk, “Peki, öyle olsun” dedi.
25 İlyas, Baal'ın peygamberlerine, “Kalabalık olduğunuz için önce siz boğalardan birini seçip hazırlayın ve ilâhınıza yalvarın” dedi, “Ama ateş yakmayın.”
26 Kendilerine verilen boğayı alıp hazırlayan Baal'ın peygamberleri sabahtan öğlene kadar, “Ey Baal, bize karşılık ver!” diye yalvardılar. Ama ne bir ses vardı, ne de bir karşılık. Yaptıkları sunağın çevresinde zıplayıp oynadılar.
27 Öğleyin İlyas onlarla alay etmeye başladı: “Bağırın, yüksek sesle bağırın! O Tanrı'ymış. Belki dalgındır, ya da helâdadır, belki de yolculuk yapıyor! Yahut uyuyordur da, uyandırmak gerekir!”
28 Böylece yüksek sesle bağırdılar. Âdetleri uyarınca, kılıç ve mızraklarla kanlarını akıtıncaya dek kendi kendilerini yaraladılar.
29 Öğlenden akşam sunusu saatine kadar kıvrandılar. Ama hâlâ ne bir ses, ne ilgi, ne de bir karşılık vardı.
30 O zaman İlyas bütün halka, “Bana yaklaşın” dedi. Herkes onun çevresinde toplandı. İlyas RABB'in yıkılan sunağını onarmaya başladı.
31 Oniki taş aldı. Bu sayı RABB'in Yâkub'a, “Senin adın İsrâil olacak” diye bildirdiği Yakuboğulları oymaklarının sayısı kadardı.
32 İlyas bu taşlarla RABB'in adına bir sunak yaptırdı. Çevresine de iki sea tohum alacak kadar bir hendek kazdı.
33 Sunağın üzerine odunları dizdi, boğayı parça parça kesip odunların üzerine yerleştirdi. “Dört küp su doldurup yakmalık sunuyla odunların üzerine dökün” dedi.
34 Sonra, “Bir daha yapın” dedi. Bir daha yaptılar. “Bir kez daha yapın” dedi. Üçüncü kez aynı şeyi yaptılar.
35 O zaman sunağın çevresine akan su hendeği doldurdu.
36 Akşam sunusunun sunulacağı saatte, Peygamber İlyas sunağa yaklaşıp şöyle dua etti: “Ey İbrâhim'in, İshâk'ın ve İsrâil'in (Yâkub'un) Tanrısı olan RAB! Bugün bilinsin ki, sen İsrâil'in Tanrısı'sın, ben de senin kulunum ve bütün bunları senin buyruklarınla yaptım.
37 Ya RAB, bana yanıt ver! Yanıt ver ki, bu halk senin Tanrı olduğunu anlasın. Onların yine Sana dönmelerini sağla.”
38 O anda gökten RABB'in ateşi düştü. Düşen ateş yakmalık sunuyu, odunları, taşları ve toprağı yakıp hendekteki suyu kuruttu.
39 Halk olanları görünce yüzüstü yere kapandı. “RAB Tanrı'dır, RAB Tanrı'dır!” dediler.
40 İlyas, “Baal'ın peygamberlerini yakalayın, hiçbirini kaçırmayın” diye onlara buyruk verdi. Peygamberler yakalandı, İlyas onları Kişon Vâdisi'ne götürüp orada öldürdü.
41 Sonra İlyas, Ahav'a, “Git, yemene içmene bak; çünkü güçlü bir yağmur sesi var” dedi.
42 Ahav yiyip içmek üzere oradan ayrılınca, İlyas Karmel Dağı'nın tepesine çıktı. Yere kapanarak başını dizlerinin arasına koydu.
43 Sonra uşağına, “Haydi git, denize doğru bak!” dedi. Uşağı gidip denize baktı ve, “Hiçbir şey görmedim” diye karşılık verdi. İlyas, uşağına yedi kez, “Git, bak” dedi.
44 Yedinci kez gidip bakan uşak, “Denizden avuç kadar küçük bir bulut çıkıyor” dedi. İlyas şöyle dedi: “Git, Ahav'a, 'Yağmura yakalanmadan arabanı al ve geri dön' de.”
45 Tam o sırada gökyüzü bulutlarla karardı, rüzgâr çıktı, şiddetli bir yağmur başladı. Ahav hemen arabasına binip Yizreel'e gitti.
46 Üzerine RAB'bin gücü inen İlyas kemerini kuşanıp Yizreel'e kadar Ahav'ın önünde koştu.

Bölüm 19
1 İsrâil Kralı Ahav, İlyas'ın bütün yaptıklarını, (sahte) peygamberleri nasıl kılıçtan geçirdiğini İzevel'e anlattı.
2 İzevel, İlyas'a, “Yarın bu saate kadar senin peygamberlere yaptığını, ben de sana yapmazsam, ilâhlar bana aynısını, hatta daha kötüsünü yapsın” diye haber gönderdi.
3 Can korkusuna kapılan İlyas, Yahuda'nın Beer-Şeva Kenti'ne kaçıp uşağını orada bıraktı.
4 Bir gün boyunca çölde yürüdü, sonunda bir retem çalısının altına oturdu ve ölmek için dua etti: “Ya RAB, yeter artık, canımı al, ben atalarımdan daha iyi değilim.”
5 Sonra retem çalısının altına yatıp uykuya daldı. Ansızın bir melek ona dokunarak, “Kalk yemek ye” dedi.
6 İlyas çevresine bakınca yanıbaşında, kızgın taşların üstünde bir pideyle bir testi su gördü. Yiyip içtikten sonra yine uzandı.
7 RAB'bin meleği ikinci kez geldi, ona dokunarak, “Kalk yemeğini ye. Gideceğin yol çok uzun” dedi.
8 İlyas kalktı, yiyip içti. Yediklerinden aldığı güçle kırk gün kırk gece Tanrı Dağı Horev'e kadar yürüdü.
9 Geceyi orada bulunan bir mağarada geçirdi. RAB, “Burada ne yapıyorsun, İlyas?” diye sordu.
10 İlyas, “Herşeye Egemen RAB Tanrı'ya büyük bir istekle kulluk ettim” diye karşılık verdi, “Ama İsrâil halkı senin antlaşmanı reddetti, sunaklarını yıktı ve peygamberlerini kılıçtan geçirdi. Yalnız ben kaldım. Beni de öldürmeye çalışıyorlar.”
11 RAB, “Dağa çık ve Önümde dur, yanından geçeceğim” dedi. RABB'in önünde çok güçlü bir rüzgâr dağları yarıp, kayaları parçaladı. Ancak RAB rüzgârın içinde değildi. Rüzgârın ardından bir deprem oldu, RAB depremin içinde de değildi.
12 Depremden sonra bir ateş çıktı, ancak RAB ateşin içinde de değildi. Ateşten sonra ince, yumuşak bir ses duyuldu.
13 İlyas bu sesi duyunca, cüppesiyle yüzünü örttü, çıkıp mağaranın girişinde durdu. O sırada bir ses, “Burada ne yapıyorsun, İlyas?” dedi.
14 İlyas, “Herşeye Egemen RAB Tanrı'ya büyük bir istekle kulluk ettim” diye karşılık verdi, “Ama İsrâil halkı senin antlaşmanı reddetti, sunaklarını yıktı ve peygamberlerini kılıçtan geçirdi. Yalnız ben kaldım. Beni de öldürmeye çalışıyorlar.”
15-16 RAB, “Geldiğin yoldan geri dön, Şam yakınındaki kırlara git” dedi, “Oraya vardığında, Hazael'i Aram Kralı olarak, Nimşi oğlu Yehu'yu İsrâil Kralı olarak, Avel-Meholalı Şafat'ın oğlu Elişa'yı da kendi yerine peygamber olarak meshedeceksin.
17 Hazael'in kılıcından kurtulanı Yehu, Yehu'nun kılıcından kurtulanı Elişa öldürecek.
18 Ancak İsrâil'de Baal'a diz çöküp onu öpmemiş yedi bin kişiyi ben koruyacağım."
19 İlyas oradan ayrılıp gitti, Şafat oğlu Elişa'yı buldu. Elişa, oniki çift öküzle saban sürenlerin ardından onikinci çifti sürüyordu. İlyas, Elişa'nın yanından geçerek kendi cüppesini onun üzerine attı.
20 Elişa öküzleri bırakıp İlyas'ın ardından koştu ve, “İzin ver, annemle babamı öpeyim, sonra seninle geleyim” dedi. İlyas, “Geri dön, ben sana ne yaptım ki?” diye karşılık verdi.
21 Böylece Elişa gidip sürdüğü çiftin öküzlerini kesti. Boyunduruklarıyla ateş yakıp etleri pişirdikten sonra, yesinler diye halka dağıttı. Sonra, İlyas'ın ardından gidip ona hizmet etti.

Bölüm 21
1-2 Yizreel'de Samiriye Kralı Ahav'ın sarayının yanında Yizreelli Navot'un bir bağı vardı. Bir gün Ahav, Navot'a şunu önerdi: “Bağını bana ver. Sarayıma yakın olduğu için orayı sebze bahçesi olarak kullanmak istiyorum. Karşılığında ben de sana daha iyi bir bağ vereyim, ya da istersen değerini gümüş olarak ödeyeyim.”
3 Ama Navot, “Atalarımın bana bıraktığı mirâsı sana vermekten RAB beni esirgesin” diye karşılık verdi.
4 “Atalarımın bana bıraktığı mirâsı sana vermem” diyen Yizreelli Navot'un bu sözlerine sıkılıp öfkelenen Ahav sarayına döndü. Asık bir yüzle yatağına uzanıp hiçbir şey yemedi.
5 Karısı İzevel yanına gelip, “Neden bu kadar sıkılıyorsun? Neden yemek yemiyorsun?” diye sordu.
6 Ahav karısına şöyle karşılık verdi: “Yizreelli Navot'a, 'Sen bağını gümüş karşılığında bana sat, istersen ben de onun yerine sana başka bir bağ vereyim' dedim. Ama o, 'Hayır, bağımı sana vermem' dedi.”
7 İzevel, “Sen İsrâil'e böyle mi krallık yapıyorsun?” dedi, “Kalk, yemeğini ye, keyfini bozma. Yizreelli Navot'un bağını sana ben vereceğim.”
8 İzevel Ahav'ın mühürünü kullanarak onun adına mektuplar yazdı, Navot'un yaşadığı kentin ileri gelenleriyle soylularına gönderdi.
9 Mektuplarda şunları yazdı: “Oruç ilân edip Navot'u halkın önüne oturtun.
10 Karşısına da, 'Navot Tanrı'ya ve krala sövdü' diyen iki yalancı tanık koyun. Sonra onu dışarı çıkarıp taşlayarak öldürün.”
11 Navot'un yaşadığı kentin ileri gelenleriyle soyluları İzevel'in gönderdiği mektuplarda yazdıklarını uyguladılar.
12 Oruç ilân edip Navot'u halkın önüne oturttular.
13 Sonra iki kötü adam gelip Navot'un karşısına oturdu ve halkın önünde: “Navot, Tanrı'ya ve krala sövdü” diyerek yalan yere tanıklık etti. Bunun üzerine onu kentin dışına çıkardılar ve taşlayarak öldürdüler.
14 Sonra İzevel'e, “Navot taşlanarak öldürüldü” diye haber gönderdiler.
15 İzevel, Navot'un taşlanıp öldürüldüğünü duyar duymaz, Ahav'a, “Kalk, Yizreelli Navot'un sana gümüş karşılığında satmak istemediği bağını sâhiplen” dedi, “Çünkü o artık yaşamıyor, öldü.”
16 Ahav, Yizreelli Navot'un öldüğünü duyunca, onun bağını almaya gitti.
17 O zaman RAB, Tişbeli İlyas'a şöyle dedi:
18 “Kalk, Samiriyeli İsrâil Kralı Ahav'ı karşılamaya git. Şu anda Navot'un bağındadır. Orayı almaya gitti.
19 Ona de ki, RAB şöyle diyor: 'Hem adamı öldürdün, hem de bağını aldın, değil mi? Navot'un kanını köpekler nerede yaladıysa, senin kanını da orada yalayacak.' ”
20 Ahav, İlyas'a, “Ey düşmanım, beni buldun, değil mi?” dedi. İlyas şöyle karşılık verdi: “Evet, buldum. Çünkü sen RABB'in gözünde kötü olanı yaparak kendini sattın.
21 RAB diyor ki: 'Seni sıkıntılara sokacak ve yok edeceğim. İsrail'de senin soyundan gelen genç yaşlı bütün erkeklerin kökünü kurutacağım.
22 Beni öfkelendirip İsrâil'i günâha sürüklediğin için senin âilen de Nevat oğlu Yarovam'ın ve Ahiya oğlu Baaşa'nın âilelerinin âkıbetine uğrayacak.'"
23 “RAB İzevel için de, 'İzevel'i Yizreel Kenti'nin surları dibinde köpekler yiyecek' diyor.
24 'Ahav'ın âilesinden kentte ölenleri köpekler, kırda ölenleri yırtıcı kuşlar yiyecek.' ”
25 (Ahav kadar, RAB'bin gözünde kötü olanı yaparak kendini satan hiç kimse olmadı. Karısı İzevel onu her konuda kışkırtıyordu.
26 Ahav RABB'in İsrâil halkının önünden kovduğu Amorlular'ın her yaptığına uyarak putların ardınca yürüdü ve iğrenç işler yaptı.)
27 Ahav bu sözleri dinledikten sonra, üstünü başını yırttı, çula sarınıp oruç tutmaya başladı. Çul içinde yatıp kalkarak, alçakgönüllü bir yol tuttu.
28 RAB, Tişbeli İlyas'a şöyle dedi:
29 “Ahav'ın önümde ne denli alçakgönüllü davrandığını gördün mü? Bu alçakgönüllülüğünden ötürü yaşamı boyunca ben de onu sıkıntıya sokmayacağım. Ama oğlunun zamanında âilesine sıkıntı vereceğim.”

2. Krallar , Bölüm 1
1 İsrâil Kralı Ahav'ın ölümünden sonra Moavlılar İsrâil'e karşı ayaklandı.
2 İsrâil Kralı Ahazya Samiriye'de yaşadığı sarayın üst katındaki kafesli pencereden düşüp yaralandı. Habercilerine, "Gidin, Ekron ilâhı Baalzevuv'a danışın, yaralarımın iyileşip iyileşmeyeceğini öğrenin" dedi.
3 Ama RABB'in meleği, Tişbeli İlyas'a şöyle dedi: "Kalk, Samiriye Kralı'nın habercilerini karşıla ve onlara de ki, 'İsrâil'de Tanrı yok mu ki, Ekron ilâhı Baalzevuv'a danışmaya gidiyorsunuz?
4 Kralınıza deyin ki, 'RAB, >Yattığın yataktan kalkamayacak, kesinlikle öleceksin!<' diyor.' " Böylece İlyas oradan ayrıldı.
5 Haberciler kralın yanına döndüler. Kral, "Neden geri döndünüz?" diye sordu.
6 Şöyle karşılık verdiler: "Yolda bir adamla karşılaştık. Bize dedi ki, 'Gidin, sizi gönderen krala RAB şöyle diyor deyin: >İsrâil'de Tanrı yok mu ki, Ekron ilâhı Baalzevuv'a danışmak için haberciler gönderdin? Bu yüzden yattığın yataktan kalkamayacak, kesinlikle öleceksin!< ' "
7 Kral, "Sizi karşılayıp bu sözleri söyleyen nasıl bir adamdı?" diye sordu.
8 "Üzerinde tüylü bir giysi, belinde deri bir kuşak vardı" diye yanıtladılar. Kral, "O Tişbeli İlyas'tır" dedi.
9 Sonra bir komutanla birlikte elli adamını İlyas'a gönderdi. Komutan tepenin üstünde oturan İlyas'ın yanına çıkıp ona, "Ey Tanrı adamı, kral aşağı inmeni istiyor" dedi.
10 İlyas, "Eğer ben Tanrı adamıysam, şimdi göklerden ateş yağacak ve seninle birlikte elli adamını yok edecek!" diye karşılık verdi. O anda göklerden ateş yağdı, komutanla birlikte elli adamını yakıp yok etti.
11 Bunun üzerine kral, İlyas'a başka bir komutanla birlikte elli adam daha gönderdi. Komutan İlyas'a, "Ey Tanrı adamı, kral hemen aşağı inmeni istiyor!" dedi.
12 İlyas, "Eğer ben Tanrı adamıysam, göklerden ateş yağacak ve seninle birlikte elli adamını yok edecek!" diye karşılık verdi. O anda göklerden ateş yağdı, komutanla birlikte elli adamını yakıp yok etti.
13 Kral üçüncü kez bir komutanla elli adam gönderdi. Üçüncü komutan çıkıp İlyas'ın önünde diz çöktü ve ona şöyle yalvardı: "Ey Tanrı adamı, lütfen bana ve adamlarıma acı, canımızı bağışla!
14 Göklerden yağan ateş daha önce gelen iki komutanla ellişer adamını yakıp yok etti, ama lütfen bana acı."
15 RABB'in meleği, İlyas'a, "Onunla birlikte aşağı in, korkma" dedi. İlyas kalkıp komutanla birlikte kralın yanına gitti
16 ve ona şöyle dedi: "RAB diyor ki, 'İsrâil'de danışacak Tanrı yok mu ki, Ekron ilâhı Baalzevuv'a danışmak için haberciler gönderdin? Bu yüzden yattığın yataktan kalkamayacak, kesinlikle öleceksin' !"
17 RAB'bin İlyas aracılığıyla söylediği söz uyarınca Kral Ahazya öldü. Oğlu olmadığı için yerine kardeşi Yoram geçti. Bu olay Yahuda Kralı Yehoşafat oğlu Yehoram'ın krallığının ikinci yılında oldu.
18 Ahazya'nın krallığı dönemindeki öteki olaylar ve yaptıkları İsrâil krallarının târihinde yazılıdır.

Bölüm 2
1 RAB İlyas'ı kasırgayla göklere çıkarmadan önce, İlyas ile Elişa Gilgal'dan ayrılıp yola çıkmışlardı.
2 İlyas Elişa'ya, "Lütfen sen burada kal, çünkü RAB beni Beytel'e gönderdi" dedi. Elişa, "Yaşayan RABB'in adıyla başın üzerine ant içerim ki, senden ayrılmam" diye karşılık verdi. Böylece Beytel'e birlikte gittiler.
3 Beytel'deki peygamber topluluğu Elişa'nın yanına geldi. "RAB bugün efendini senin başından alacak, biliyor musun?" diye ona sordular.
Elişa, "Evet, biliyorum, konuşmayın!" diye karşılık verdi.
4 İlyas, "Elişa, lütfen burada kal, çünkü RAB beni Eriha'ya gönderdi" dedi. Elişa, "Yaşayan RABB'in adıyla başın üzerine ant içerim ki, senden ayrılmam" diye karşılık verdi. Böylece birlikte Eriha'ya gittiler.
5 Eriha'daki peygamber topluluğu Elişa'nın yanına geldi. "RAB efendini bugün senin başından alacak, biliyor musun?" diye ona sordular. Elişa, "Evet, biliyorum, konuşmayın" diye karşılık verdi.
6 Sonra İlyas, "Lütfen, burada kal, çünkü RAB beni Şeria Irmağı kıyısına gönderdi" dedi. Elişa, "Yaşayan RABB'in adıyla başın üzerine ant içerim ki, senden ayrılmam" diye karşılık verdi. Böylece ikisi birlikte yollarına devam etti.
7 Elli peygamber de onları Şeria Irmağı'na kadar izledi. İlyas ile Elişa Şeria Irmağı'nın kıyısında durdular. Peygamberler de biraz ötede, onların karşısında durdu.
8 İlyas cüppesini dürüp sulara vurunca, sular ikiye ayrıldı. Elişa ile İlyas kuru toprağın üzerinden yürüyerek karşıya geçtiler.
9 Karşı yakaya geçtikten sonra İlyas Elişa'ya, "Söyle, yanından alınmadan önce senin için ne yapabilirim?" dedi. Elişa, "İzin ver, senin Ruhundan iki pay miras alayım" diye karşılık verdi.
10 İlyas, "Zor bir şey istedin" dedi, "Eğer yanından alındığımı görürsen olur, yoksa olmaz."
11 Onlar yürüyüp konuşurlarken, ansızın ateşten bir atlı araba göründü, onları birbirinden ayırdı. İlyas kasırgayla göklere alındı.
12 Olanları gören Elişa şöyle bağırdı: "Baba, baba, İsrâil'in arabası ve atlıları!" İlyas'ı bir daha göremedi. Giysilerini yırtıp paramparça etti.
13 Sonra İlyas'ın üzerinden düşen cüppeyi alıp geri döndü ve Şeria Irmağı'nın kıyısında durdu.
14 İlyas'ın üzerinden düşen cüppeyi sulara vurarak, "İlyas'ın Tanrısı RAB nerede?" diye seslendi. Cüppeyi sulara vurunca ırmak ikiye ayrıldı, Elişa karşı yakaya geçti.
15 Erihalı peygamberler karşıdan Elişa'yı görünce, "İlyas'ın Ruhu Elişa'nın üzerinde!" dediler. Sonra onu karşılamaya giderek önünde yere kapandılar.
16 "Yanımızda elli güçlü adam var" dediler, "İzin ver, gidip efendini arayalım. Belki RABB'in Ruhu onu dağların ya da vâdilerin birine atmıştır."
Elişa, "Hayır, onları göndermeyin" dedi.
17 Ama o kadar direttiler ki, sonunda Elişa dayanamadı, "Peki, gönderin" dedi. Elli adam gidip üç gün İlyas'ı aradılarsa da bulamadılar.
18 Sonra Eriha'ya, Elişa'nın yanına döndüler. Elişa onlara, "Ben size gitmeyin demedim mi?" dedi.

Hz. İLYAS, Kitâb-ı Mukaddes'in Yâkup Kitabı 5. Bölüm'de şöyle geçer:
-17 İlya da bizim gibi, duygulara sâhip bir insandı. Yine de, "yağmur yağmasın" diye dua ettiğinde, toprağa üç yıl altı ay yağmur düşmedi.

Ahd-i Cedid'de (Kitâb-ı Mukaddes'in İNCİL diye bilinen bölümünde) Hz. İLYAS’a pek çok kez atıfta bulunulur. Yuhanna'ya göre İncil, 1. Bölüm'de şu ifâdeler vardır:
-19-20 Yahudiler Yahya'ya, "Sen kimsin?" diye sormak üzere Kudüs'ten kâhinlerle Levililer'i gönderdikleri zaman, Yahya'nın tanıklığı şöyle oldu -açıkça konuştu, inkâr etmedi- "Ben Mesih değilim" diye açıkça konuştu.
21 Onlar da kendisine, "Öyleyse sen kimsin? İlyas mısın?" diye sordular. O da, "Değilim" dedi. "Sen beklediğimiz peygamber misin?" sorusuna, "Hayır" cevabını verdi.
22 O zaman ona, "Kimsin, söyle de bizi gönderenlere bir cevap verelim" dediler. "Kendin için ne diyorsun?"
23 Yahya, "Yeşaya Peygamber'in dediği gibi, `RABB'in yolunu düzleyin' diye çölde yükselen sesim ben" dedi.
24-25 Yahya'ya gönderilen bazı Ferisiler ona, "Sen Mesih, İlyas, ya da beklediğimiz peygamber değilsen, niye vaftiz ediyorsun?» diye sordular.
26 Yahya onlara şöyle cevap verdi: "Ben suyla vaftiz ediyorum, ama aranızda tanımadığınız biri duruyor.
27 Benden sonra gelen O'dur. Ben O'nun çarığının bağını çözmeye bile layık değilim."

Luka'ya göre İncil, 4. Bölüm'de şöyle geçer:
-25 Örneğin, size bir gerçeği söyleyeyim: İlya’nın zamanında, gök üç yıl altı ay kapanıp tüm memlekette büyük bir kıtlık meydana geldiğinde, İsrâil’de birçok dul kadın vardı.

Luka İncili 9. Bölüm'de de İLYAS'ın duasıyla gökten ateş inmesine şöyle atıfta bulunulur:

53 Ama Samiriyeliler İsâ'yı kabul etmediler. Çünkü Yeruşalim'e doğru gidiyordu.
54 Öğrencilerden Yâkub'la Yuhanna (İncil yazarı değil) bunu görünce, "RAB, bunları yok etmek için bir buyrukla gökten ateş yağdırmamızı
ister misin?" dediler.
55 Ama İsa dönüp onları azarladı.

Pavlus'un mektuplarından, Romalılar, 11 Bölüm'de "TANRI’nın kendi halkından yüz çevirmediği" yolundaki öğretisini savunurken, Hz. İLYAS’ın yaşamındaki bir olaya atıfta bulunur:
2 Tanrı baştan beri özel olarak ilgilendiği Kendi halkını reddetmedi. Evet, Kutsal Yazılar'da İlya ile ilgili kaydedilenleri bilmez misiniz; o,
Tanrı’ya İsrâil yüzünden yakınmıştı:
3 “Ey Yehova, Senin peygamberlerini öldürdüler, sunaklarını temelinden yıktılar; yalnız ben kaldım, benim de canımı almak istiyorlar.”
4 Tanrı’dan gelen cevap neydi? “Baal’in önünde diz çökmemiş yedi bin kişiyi Kendime ayırdım.”

Hz. İLYAS, eleştirilerinin gücü ve sertliği konusunda Hz. YAHYA ile büyük benzerlikler taşır. Meselâ Luka'ya göre İncil'de 9. Bölüm'de şöyle denir:
8 Bölgenin kralı Hirodes bütün bu olanları duyunca, şaşkına döndü. Çünkü bâzıları Yahya'nın ölümden dirildiğini, bâzıları İlyas'ın göründüğünü, başkaları ise eski peygamberlerden birinin dirildiğini söylüyordu.
Hirodes, "Yahya'nın başını ben kestirdim. Şimdi hakkında böyle haberler duyduğum bu adam kim?" diyor ve İsâ'yı görmenin bir yolunu arıyordu.

Matta'ya göre İncil, 11. Bölüm'e göre Hz. YAHYA, “gelecek olan İLYAS” idi:
11 Size doğrusunu söyleyeyim, kadından doğanlar arasında, Vaftizci Yahya'dan daha üstün olanı ortaya çıkmamıştır. Bununla birlikte, Göklerin Melekûtu'nda en küçük olan, ondan üstündür.
12 Vaftizci Yahya'nın ortaya çıktığı günden bu yana Göklerin Melekûtu zorlanıyor, zorlu kişiler onu ele geçirmeye çalışıyor.
13 Yahya'ya dek tüm peygamberlerle Kutsal Yasa, olacakları önceden bildirdiler.
14 Eğer bunu kabul etmek isterseniz, gelecek olan İlyas odur.

Hz. YAHYA da tıpkı Hz. İLYAS gibi yaban hayâtı ve vahşi doğa ile bağlantılı olmuş, uzun bir dönem çölde inzivâda yaşamış ve onun gibi peygamberlik görevlerine şaşırtıcı bir ânilikle başlamıştır (1 Krallar 17:1 ve Luka 3:2). Hz. YAHYA’nın giyinme tarzı bile Hz. İLYAS’ınki ile aynıdır: Kıllı bir post ve belinde deriden bir kuşak (2 Krallar 1:8 ve Matta 3:4).

Yahudi ve Hıristiyan inancında Hz. İLYAS böyle...

Şimdi bunları yazdık diye Yahudilik, Hristiyanlık propogandası yapıyoruz sanılmasın!.. Biz sâdece eldeki Hz. İlyas hakkındaki bilgileri nakletmek istedik. Bu arada TEVRAT, ZEBUR ve İNCİL'in tahrif edilmiş olduğunu unutmadık. Meselâ Hz. İlyas insan diriltmiş mi?.. ALLAH bilir!.. Gökten ateş inip komutanları yakmış mı?.. ALLAH bilir!..

Yahudiler ve en azından Ortodoks mezhebinden Hıristiyanlar Hz. ilyas'ı yâdetmek için bir gün tesbit etmişler... Peki, bunun bizle ne ilgisi var?..

Çok ilgisi var!.. Çünkü 1902 yılında Makedonya'daki ihtilâlci komiteler o gün ayaklanmaya karar vermişlerdi!.. 20 Temmuz 1903'te, Kutsal İlya Yortusu'nda gece yarısı, dağlarda ve tepelerde ateşler yakılarak ihtilâl başlatıldı. Saldırılara her tarafta birden geçildi. 50-60 kişilik çeteler, düşman bildikleri herkese, Osmanlı saydıkları her yere, her müesseseye insafsızca saldırdılar. Karakollar ilk hedefti tabii ki... Müslüman köyleri yakıldı, tarlaları ve harmanları ateşe verildi. Her Türk, her Müslüman; genç-ihtiyar, erkek-kadın, çoluk-çocuk demeden, hepsi düşman sayıldı, zûlmedildi, öldürüldü.

Her şey kararlaştırıldığı gibi yürüdü. İhtilâl, birden 10 bin kilometrekarelik sahaya yaydı. Ayaklanmaya 30 bin kadar silâhlı komiteci ve köylü katılmıştı. Su gibi Müslüman ve Türk kanı aktı. Buna rağmen "Osmanlılar manastırları, kiliseleri basıyorlar, tahrip ediyorlar, kutsal papazları, insanları öldürüyorlar!.." feryatları, bütün Hristiyanlık âlemine yayıldı. Neticede, Balkan Savaşı ile Edirne hâriç bütün Balkanlar'ı kaybettik!.. Kutsal İlya Günü'nün bize bedeli bu oldu.

Gelelim aynı gün İrtibat kurulan Neyzen Tevfik'e...

Varlık : NEYZEN TEVFİK
Tarih : 17.11.1972
Usûl : Fincan
İştirakçiler: Abdullah, Beyhan, Suphi, Tuğrul
Hâzirûn: Ayşen, Nuriye, İnci, Solmaz, Mehmet, Mehmet Mustafa, Ümit, Yaşar, İki Misâfir

Varlık- Boka bok deme,
..... Sonra bok yeme!
İdâreci- Hoş geldiniz... Neyzen dostumuzla görüşüyoruz herhalde. Bir arzunuz var mı?
V- Helva... Rakı...
Suphi Bey- Helvayla rakı olur mu, üstâdım?
V- Olur, ulan!
İ- Şimdi, efendim, helvayı sizin için yeriz. Rakıyı da kendimiz için içeriz.
V- Kimin için içersen, iç. Ama ağzınla iç, kıçınla değil!
İ- Poponla içme, diyor.
V- Ne poposu?.. Ona "kıç" denir,
Kıç denmezse, bok yenir.
İ-Üstâdım, sizin üslûbunuza uygun bir şiirle bu küfürleri verirseniz, daha uygun olacak.
Yoksa arkadaşlar onları bizden zannedebilir.
V- Zanneden bok bulur!.. Herif kafa da, kafa!.. Fizikçi olmuş ama, büz...
İ- Anladım, üstâdım. Devam etme! (güler)
V- Çok mu hoşuna gitti?
İ- Tahmin ettiğim mi?
V- Evet...
İ- Efendim, teşkilâtlanmak, bir dernek kurmak istiyoruz.
Bu hususta bir şey söyler misiniz?
V- Benim aklım ermez. meyhâne deseydin, o zaman olurdu.
İ- Peki, kurarsak daha iyi olacak mı?
V- Gönle bakın!
İ- Anlıyamadık.
V- Gönle bakın, ulan!
İ- Yâni, niyet iyi ise iyi olacak, kötü ise kötü olacak.
V- Evet.
İ- Bu teşebbüsümüzü destekler misiniz?
V- İçki var mı?
İ- Yok.
V- Ben de yokum.
İ- İçkiden kastınız gönlü mest eden bilgi şarabı ise, o var.
V- Gönül şarâbı.
İ- O her zaman var.
V- Hayır.
İ- Doğru... Peki, şu anda var mı?
V- Çok var.
İ- Buranın hâricindekilerde olmama ihtimâli mi var?
V- Evet... Dikkat et!..
İ- Edeceğim, efendim.
V- Herkes senin gibi değil!.
İ- Tabii. Bunun böyle olduğunu biliyorum ama, bu havayı muhâfaza
edersek, atlatabilir miyiz? Onun için teşebbüsümüzü tasvip eder misiniz?
V- Bilemem!
İ- (Bu arada bir hanım sürekli itirâz etmektedir.) ... Sorusu olan var.
V- Kadının kıcı ağzına geldi. Habire sıçıyor!.. Karışma kocanın işine!..
Kadın - Ama maddî mânevî bir çok problemler çıkacak, üstâdım.
V- Neden "bilemem" dedim, anladın mı, kel kafalı?
İ- Bunu bana dediniz, değil mi?
V- Evet.
İ- Üstâdım, bizim hanımın endişeleri evham değil mi?
V- Olursa, bulursa diye düşünürse,
... Yorulurum diye üşenirse,
... Bu Dünyâ'nın derdi (Bu arada İdâreci'nin karısı ağlayarak başka odaya geçer) ...
Ne ağlıyor be?..
İ- Bu şiir tamam mı efendim?
Oku!.. (Okur) ... Evet.... Gönlünü rahat tut!
İ- Bu sözünüz Hanım'a mı?
V- Herşey olacağına varır!.. Kıçını yırtsan, değiştiremezsin!
İ- Doğru... Dostum, bundan evvelki bir Celse'de KİYMÂNE diye bir kelimenin
geçtiği bir şiir vermiştiniz.
Çok aradık, bulamadık. Lûtfen mânâsını verir misiniz?
V- Arayan bulur!
İ- Çok aradık.
V- Hazır lokma yok!.. O kadarcık zahmet et!.. Rus'un Bayramı'nı buldun da,
bunu mu bulamadın?
İ- Efendim, 80.000 kelimelik Osmanlıca-Türkçe lugatta bile aradım, bulamadım.
V- Bâzı kelimeler kulağa hoş gelsin diye değişmiyor mu?
İ- Bu da o şekilde değişmiş bir kelime... Peki, kökü nedir?
V- Kıyam...
İ- Ayağa kalkmak, hürmet göstermek mânâsına...
V- Evet.
İ- Öyleyse kıyamhâneden kasıt câmi mi?
V- Evet.
İ- İnci sormak istiyor.
V- Hayır.
İ- Efendim, bizimle olan temâsını kesmeyin, lûtfen. Bilhassa şu günlerde
siz dostlarımıza çok ihtiyâcımız var.
V- Bok yiyen karı, uyumamak için atlatıyor!
İ- Öyle icab ediyorsa, bir ara verelim.
V- Evet.
İ- Devam etmekte mahzur var mı?
V- Evet.
Abdullah Bey- Aldığımız doğru mu?
V- Evet....

Bu Varlık'la kurulan İhtibat da son derece düzgün ve hızlı cereyan etti. Ama yine açıklanması gereken bir-iki husus var.

Hatırlıyacaksınız, bir önceki Celse'de Neyzen Üstât bir şiir vermişti de, tatmin olmamıştık. Onda da KIYMÂNE diye bir kelime alınmıştı. İşte bir "nakil yanlışlığı" veya "eksik kayıt" diye düşündük, meğer vezne uysun diye kısaltılmış, bu Celse'de Varlık tarafından düzeltildi. Üstât, Bâzı kelimeler kulağa hoş gelsin diye değişmiyor mu?.. kökü KIYAM" diye verdi. KIYMÂNE değil, KIYAMHÂNE imiş, CÂMİ kelimesi yerine kullanılmış... Böylece şiir düzeldi ve mânâlı oldu. Ama hece vezni bozuldu: O yüzren gene KIYMÂNE diyelim:

İkinci husus dernek çalışması ile alâkalı... O dönemde bir kaç kere Ankara'ya gelmiş olan Reşat Bayer'in telkinleri ile bir Parapsikoloji Derneği kurup, ispat üzerine çalışmalar yapma fikri, bu grup ve Ferhan Erkey'den ayrılmış bâzı kişiler arasında etkili olmuştu. Değerlendirmelere katılanlar arasında Sinan Onbulak , Muhittin Tecelli de vardı. Ancak çok değişik ortam ve kültürden gelen bu kişiler arasında uyum yoktu. İdâreci'nin Hanımı'nın itirazları bu yönde haklı idi. Sorumluluk tamâmen İdâreci'ye kalacak gibi görünüyor, ancak herkes bildiğini okuma yolunu tercih ediyordu. Buna rağmen, sonunda dernek kurmaya karar verildi. İştirakçilerden para toplandı, mobilya alındı, bir bodrum kat dâire kiralandı. Çalışmalar başladı... Bir ay geçti. Kira zamanı geldi, ama elini cebine atan yok!.. "Gönle bakın!.. Dikkat et!.. Herkes senin gibi değil!..Neden 'bilemem' dedim, anladın mı, kel kafalı?" diye İdâreci'yi ikaz eden Varlık ile, endişeden gözyaşlarına boğulan Karısı haklı çıktı. Kabağın kendi başına patlıyacağını anlayan İdâreci, kendi üstüne olan kira sözleşmesini feshetti, kendi müracaatıyla açılmış olan derneği de hemen kapattı... Yorgan gitti, kavga bitti!..

Celseler'e bâzen bizim toplumumuzdan olmayan Varlıklar da gelir. İşte onlardan birisi:

Varlık : Tim Normal
Tarih : 18.11.1972
Usûl : Fincan
İştirakçiler: İnci, Solmaz

Varlık- .... TIM... Selâm...
İdâreci- Aleykümselâm... ALLAH râzı olsun. Bu isminiz mi?
V- Evet.
İ- Hangi millettensiniz?
V- AMERİKALI.
İ- Soyadınız nedir?
V- NORMAL...
İ- Hangi eyâlette yaşadınız?
V- Teksas.
İ- Hayatta yakınınız var mı?
V- Hayır.... (var) idi ama ALLAH'a kavuştu.
İ- Hangi sene vefat ettiniz?
V- 1919...
İ- Kaç yaşında idiniz?
V- 31...
İ- Bir hastalıktan mı?
V- Hayır... çok acı... Harb...
İ- Birinci Dünya Harbi mi?
V- Hayır... Hâin izimi aradı... Şâhit gibi... (karışık harfler) ...
İ- Bugün bizimle görüşme sebebiniz nedir?
V- Pişmânım...
İ- Yaptıklarınızdan mı pişmansınız_
V- Hayır.
İ- Bizimle görüştüğünüzden dolayı mı?
V- Evet...
İ- Müsâdenizle ayrılalım o zaman.

NORMAL kelimesi Türkçe'de de kullanılan bir kelime olduğu için, hiç soyadı olacağını düşünmemiştik ama seçenler varmış!... Lâkin Fransa'da... Acaba bu kişi Fransa'dan Amerika'ya göçmüş bir âileden mi?.. Fazla bir bilgi alamadık.

Varlık : Uğur Itız, Cudi
Tarih : 8.12.1972
Usûl : Fincan
İştirakçiler: Suphi, Mümtaz

- Varlık- Hü!..
İdâreci- ALLAH râzı olsun. Görüşmeye başlamadan önce bir arzunuz var mı, efendim?
V- Selâm...
İ- Bize kendinzi tanıtır mısınız?
V- Uguefer... UĞUR...
İ-Soyadınız nedir?
V- ITIZ.
İ- Uğur Itız doğru mu?
V- Evet.
İ- Hangi sene vefat ettiniz?
V- 1956...
İ- Kaç yaşında idiniz?
V- 67...
İ- Nerede yaşadınız?
V- Yıdhızeli
Mümtaz Bey- YILDIZELİ... Sivas'a bağlı.
İ- Lûtfen söylemiyelim... Kendisi versin... Acaba Yıldızeli'nin nesi meşhur?
V- Kebabı.
İ- Peki, efendim. Hayatta iken neyle meşgûldünüz?
V- "HOCA" derlerdi.
İ- Dinî yönden mi?
V- Her iki mânâda da.
İ- Efendim, irtibat kuvvetlendi. Size olan güvenimiz arttı.
Lûtfen gelişinizin sebebini verir misiniz?
V- İkaz...
İ- İkaz etmek için geldiniz.
V- Evet.
İ- Hangi konuda ikaz etmek için geldiniz?
V- Dinleyene saz... Dinlemeyene davul az.
(Bu arada bâzı konuşmalar oldu, dikkat dağıldı, karışık harfler) ... Selâm.
İ- Deminki Varlık'la mı görüşüyoruz?
V- Evet.
İ- İkazınızın ne hakkında olduğunu bildirir misiniz?
V- .... (karışık harfler) ... Selâm.
İ- Anlaşılamadı. tekrar eder misiniz?
V- Araya CUDİ giriyor.
İ- Bu CUDİ geri bir Varlık mıdır?
V- Evet... Hayır...
İ- Ne demek istediniz?
V- İdrak meselesi... Sizler çok meşgûlsünüz. Boşalın ki, dolasınız!
İ- Arkadaşlar, lûtfen kendimizi tam olarak buraya verelim.
- Oğlum Mümtaz.. İyi dinle!..

Bu Celse'yi iki maksatla naklettik... Birincisi bir İrtibat esnâsında Müdâhale eden Varlıklar olabilir. Bunlar bâzen Geri Varlıklar'dır, dağınıklıktan, İrtibat'ın zayıflamasından istifâde ederek araya girerler. Bâzen de bir aksaklığı veya tehlikeyi önlemek için Hâmi Ruhlar veya Rehber Ruhlar Müdâhale ederler. Burada CUDİ araya girmiş. Geri bir Varlık olduğunu sanmıyoruz. Zaten Uğur dostumuz da "gerilik" konusunda "idrak meselesi" demiş... Bizim tahminimiz CUDİ'nin görüşme ihtiyâcı duyan bir Varlık olduğu... İlerde de araya girdiği Celseler var.

İkincisi, Mümtaz Bey'e şiir tarzında bir ikazda bulunuldu. İlk başta bunun daha önceden yazılmış, yayınlanmış bir şiir olduğunu sandık. Araştırdık, yok!.. Derin mânâlı bir şiir olduğu için hoşumuza gitti. Bitmeyen TEKÂMÜL YOLU'nu anlatıyor. Soluk bitince bu hayâtın yolculuğu bitiyor, ama YOL bitmiyor!..

Çook eskilerden bir Varlık...

Varlık : İnka
Tarih : 9.12.1972
Usûl : Fincan
İştirakçiler: Ümit, Tuğrul

Varlık- İyilik.... (karışık harfler) .... üzerinize olsun!
İdâreci- ALLAH râzı olsun. Bize kendinizi tanıtır mısınız?
V- Midikicot.
İ- Hangi millettensiniz?
V- İNKA...
İ- Kaç asır önce yaşadınız? Hangi sene vefat ettiniz?
V- 1475...
İ- Bugün bizimle görüşmenizin sebebi nedir?
V- Görüşmek...
İ- Masa'dan memnun musunuz?
V- Evet.
İ- Çalışmalarımız konusunda bize bir yardımınız olabilir mi?
V- İsterim ki, olsun.
İ- Bize bu sahada yardım için size bir vazife verildi mi?
V- Evet.
İ- Hangi sahada verildi? Bilgi mi?
V- Evet.
İ- Maddî tezâhürat yönünde bir faydanız olacak mı?
V- Hayır.
İ- Bilgi konusunda hangi saha üzerinde bizi aydınlatacaksınız?
V- Gine sabır.
İ- Bu sabır gündelik hayatımız içindeki davranışlar için mi?
Bu çalışmalar için mi? Yoksa sizinle olan irtibatımız için mi?
V- 2... (çalışmalar için) ...
İ- Peki, lûtfedin.
V- (karışık harfler) ... Zihin kötü...
İ- Bu konuda ilk nasihatınızı bekliyoruz.
V- Senin dinin sabır emri verdi. .... (harfler karışır) ...
İ- Devam edecek misiniz?
V- Hayır... Ayşe uyut.
İ- Ayşe'yi uyutunca mı görüşeceksiniz?
V- Evet.
İ- Biz bir Aztek ile görüşüyorduk. Onun ismini verir misiniz?
V- ZİBA (doğru)
İ- Kendisi ile uzun zamandır görüşemedik. Tekrar görüşmemiz kaabil mi?
V- Hayır. (Doğru. Ondan sonra görüşemedik.)
İ- Müsaadenizi rica edelim.

Burada enteresan olan şu: 1971 yılında ZİBA adında bir AZTEK ile karşılaşmış, bir kaç kere görüşmüştük. Şimdi bir İNKA ile karşılaştık. Tabii ispat etmek, emin olmak mümkün değil. Ama biz inandırıcı bulduk. Bir sonraki Celsemiz'de de bir APAÇİ çıkacak karşımıza!...

Varlık : Apaçi Prensesi
Celse İdârecisi: Ruhi Selman
Tarih : 12.1.1973
Usûl : Fincan
İştirakçiler: Mehmet Mustafa
Hâzirûn: Abdullah, Beyhan, Neşe, Solmaz, İnci

Varlık- Selâm... Selâm... Selâm...
İdâreci- Aleykümselâm, efendim. ALLAH râzı olsun... Kendinizi tanıtır mısınız?
V- Hayır.
İ- Bir arzunuz var mı?
V- Hayır.
İ- Masa'da bir değişiklik ister misiniz?
V- Evet... (Masa'da ilk anda Beyhan, Mehmet, Neşe, Solmaz vardı.
Varlık Solmaz ile Beyhan'ı çıkardı, Mehmet Mustafa'yı aldı.
İrtibat son derece düzgün olarak devam etti) ...
KARANLIK GECELERDE PARLAYAN GÜNEŞ.... Adım...
İ- Bu yazdığınız adınız mı?
V- Evet.
İ- İsminizin mânâsını bir kelime ile verir misiniz?
V- Nur..
İ- Nur isminiz mi?
V- Hayır... Târifi...
İ- Vermek istediğiniz var mı?
V- Dua.
İ- Edelim, efendim...
V- Ben prensesim...
İ- Hangi devirde yaşadınız? Hangi millettensiniz?
V- GÜMÜŞ AĞAÇ benim arkadaşım.
İ- Hangi millettensiniz?
V- APAÇİ...
İ- Hangi senede yaşadınız?
V- Bir gün mısır ekildi, ben uyandım.
İ- Yâni doğdunuz. Hangi senede?
V- Bilmem.... GÜMÜŞ AĞAÇ...
İ- Gümüş Ağaç yanınızda mı?
V- Evet.
İ- Lûtfen ona sorun, ne vakit öldünüz?
V- Başka mısırlar ekildi...
İ- Gümüş Ağaç hiç bizim âlemimizle irtibat kurmuş mudur?
V- Evet.
İ- Kullandığı isim nedir?
V- Neşe'ye sor... Onu mahsus kaldırdım.
İ- Neşe, "Anlıyamadım," diyor.
V- SILVER BIRCH...
İ- Silver Birch hiç Türkiye'de irtibat kurdu mu?
V- Vasıtalı olarak.
İ- Elen Hanım'la kurdu mu?
V- Hayır.
İ- Silver Birch'ün binlerce sene evvel yaşadığı söyleniyor. Doğru mu?
V- Evet.
İ- Peki, Silver Birch ondan sonra tekrar dünyâya geldi mi?
V- Evet.
İ- İngiltere'de tebliğ veren SILVER BIRCH, şimdi bizimle görüşen
GÜMÜŞ AĞAÇ mı, arkadaşınız mı?
V- Evet.
İ- Peki, Silver Birch sonradan dünyâya geldiğine göre,
niye eski adıyla tebliğ veriyor? Eski ismiyle mi veriyor?
V- Evet... Benim de ismim çok güzel...
İ- Siz de Gümüş Ağaç'la aynı devirde mi yaşadınız?
V- Evet.
İ- Bizimle ne sebepten dolayı irtibâta geçtiniz?
V- Mehmet yakışıklı... Beyaz Adam çok güzel...
(Bunun üzerine hanımlar gülmeye başladılar. Varlık bozuldu. ) ...
Güldünüz!.. Gidiyorum!... Ben prensesim!..
İ- Efendim, özür dileriz. Hatâ ettik.... Bir daha gülmeyiz. Lûtfen ayrılmayınız...
Sizi memnun etmek için yapabileceğimiz bir şey var mı?
V- Evet... Cici Amca Abdullah...
İ- Abdullah Bey gelsin... Kim çıksın?
V- Cici Abla... (Beyhan Hanım çıktı, Abdullah Bey girdi. Fincan yürümedi.
Neşe girdi, yürümedi. Abdullah Bey el çekti, yürüdü.
Böylece Celse, Mehmet Mustafa, Neşe, Mehmet olarak devam etti.)
Çiçek gibi insanlarsınız... Balınız bol!.. Hoşlandığım adamın
hatırı için kaldım.
İ- ALLAH râzı olsun. Sizin bize vermek istediğiniz var mı?
V- Hikâyemi dinleyin... Etrâfımız ALLAH'ın adamları ile çevriliydi.
Zâlim bir adam vardı. Oğlumu çocukken yedi.
O da ALLAH'ın adamı mı?.. İçimi gel, yaz! Anlayın beni, siz Benzi Soluklar!..
İ- Yedi, yâni kaçırdı mı?
V- Evet.
İ- ALLAH'ın adamı kim?
V- Ben de size sordum.
İ- Yâni, "Bu da ALLAH'ın kulu mu?" demek istediniz?
V- Evet.
İ- Size ne oldu?
V- Beni hasta etti.
İ- Sonra öldünüz mü?
V- Evet.
İ- Bu zamanlarda Kızılderililer ile Beyazlar arasındaki savaşlar bitmiş miydi?
V- Hâini vurdu adamlarım.
İ- Çocuğunuzun adı neydi?
V- ÇEVİK AT.
İ- Reisinizin adı neydi?
V- Babam GİRGİN OK.
İ- Beyazlar'ın reisi kimdi?
V- Tanımam... Elçisini tanırım...
İ- Onun adı neydi?
V- JOHAN HOFMAN...
İ- Siz de bu hayâtınızdan sonra dünyâya geldiniz mi?
V- Evet.
İ- Peki, neden şimdi son hayâtınızdan değil de, eski hayâtınızdan
isminizi vererek İrtibât'a geçtiniz?
V- 2 sebebi var. 1 - Gelişim GÜMÜŞ AĞAÇ'ın adınla olunca sempatik bulurdunuz.
2 - Beyaz Adam'a bir prenses olarak daha etkili olurdum.
İ- Âhiret'e intikâl ettikten sonra geçmiş hayatları hatırlamak mümkün mü ki?
V- Ama beni üzen mevzuda siz yakınlık gösterdiniz.
İ- Bunun için irtibâta geçtiniz, öyle mi?
V-Evet.
İ- Bizimle tekrar görüşecek misiniz?
V- Evet.
İ- Gümüş Ağaç'la görüşmemizi sağlar mısınız?
V- Bilemem ki... Çalışırım...
İ- Kızılderililer'in Asya'dan Amerika'ya göç eden Türkler olduğu söyleniyor.
Âdetleri, yaşayışları da benziyor. Bu doğru mu?
V- Babama sor... O herşeyi bilir.
İ- Peki, söyliyeceğiniz başka birşey yoksa ayrılalım.
V- Evet.
İ- Dua edelim.

Son derece enteresan ve aydınlatıcı bir Fincan Celsesi, değil mi?.. Acaba gelen bir Kızılderili Prenses miydi gerçekten?... Bilemeyiz... Apaçi mi?.. Onu da bilemeyiz. Ama Celse'nin gidişâtı bir aldatma olmadığı intibaını veriyor...

Üzerinde durulması gereken bir kaç husus var... Birincisi Kızılderili adları... Karanlık Gecelerde Parlayan Güneş... Gümüş Ağaç... Çevik At... Girgin Ok... " Acaba bunları bulabilir miyiz?.. Amerika kıt'alarının esas sâhipleri olan Kızılderililer, Aztekler, Mayalar, İnkalar acaba nerelerde yaşıyor?