|
Foto´s
Maand 3 – juli 2004
 Papa en ik! Ik ben
best groot: al twee maanden. Vanaf papa’s schouder bekijk ik de hele kamer.
 Mijn box met
allemaal speeldingen. Ik kan al een tijdje geluidjes maken tegen de knuffels boven
mijn hoofd. Mijn beste geluid is toch wel hieieieieie.
Als iemand grrrrrrrrr tegen mij
doet, moet ik erg hard huilen. Dat is nog even te heftig.
 Hier zit ik bij oma
Linda fijn door het journaal heen te boeren. Ik kan ontzettend vieze geluiden
maken met zowel mijn onder- als mijn bovenkant.
 Tien weken ben ik op
deze foto al weer. Ik zit eindelijk niet meer onder de uitslag van mijn
eerste inenting. En ik kan weer een beetje lachen. Mijn ogen lijken trouwens
wel donkerbruin, maar ze zijn knalblauw hoor!
 In dit bakkie slepen
mijn papa en mama mij mee. Ik vind het wel oké zolang mijn
beste vriendje De Speen in mijn mond zit.
 Soms word ik door
mijn mama helemaal in een grote doek gewikkeld. Dat moet omdat ik mijzelf sla
met mijn armpjes en daar moet ik enorm van huilen. En daarvan kan ik weer
niet slapen, snap je?
|
