|
|
Dagboek Maand 8 - december 2004 Over drie weken word ik weer
geconsultatiebureaud. Tot die tijd is alleen bekend dat ik maat 74 heb en dus
weer flink ben gegroeid.
De tussenstand op tandengebied is: zes helemaal
door en één onderweg. Als ik lach, heb ik al een tandpastaglimlach. Nou ja,
bijna. Een week later ben ik aan de rand van de box
gaan hangen. Ik kan nog niet
kruipen, maar wil wel erg graag staan. Mijn actie leek trouwens niet op
staan, maar het was wel een heel dappere poging. Papa en mama hebben een nieuwe autostoel voor mij gekocht.
Ik pas namelijk alleen nog dubbelgeklapt in het babystoeltje. Nu heb ik een
heel hip grote-meisjeszitje en kan ik eindelijk naar buiten kijken. Met zeven en een halve maand gaat het staan al veel beter. Ik
ben twee dagen enorm chagrijnig geweest (regeldagen voor de ingewijden onder
ons) en kon mij toen opeens optrekken. Haha, da’s leuk! Als je mijn handjes
vastpakt, ga ik staan en heb ik grote pret. Ik hang als Jane aan de
verwarming (beetje heet) en aan de grepen van de keukenkastjes. Weer een tand erbij! Papa en mama worden er een beetje
niet goed van, maar ik vind het wel stoer. Ik kauw en knaag op alles wat in
mijn buurt durft te komen. Mijn lievelingsspelletjes zijn nu: a) mijn
speen of Théophile of wat dan ook in iemands mond duwen en er weer uitrukken,
b) de zwaartekracht bedwingen door speeltjes weg te gooien. Helaas valt alles
altijd naar beneden, dat is een beetje saai. Spannend zijn ook Daar komt een
muisje aangelopen en Itsy Bitsy Spider. Die rijmpjes lopen altijd hetzelfde
af en toch vind ik ze buitengewoon spectaculair. Op oudejaarsavond ben ik wakker geworden van
het vuurwerk. Ik hoefde niet te
huilen en heb tot half drie vrolijk naar de vuurpijlen zitten kijken. Toen
vielen papa en mama in slaap en hebben ze mij ook in bed gelegd. |
