|
|
Dagboek Maand 11 - maart 2005 Er is deze maand geen gedetailleerde
groei-informatie over mij beschikbaar. Ik heb nu maat 80. Even geduld tot
volgende maand!
Met tien maanden liep ik opeens langs de
bank. Dat had ik nog nooit eerder gedaan, maar ik keek erbij of ik al jaren
kon lopen. Ik kan nu ook voorzichtig de oversteek naar de verwarming en de
boekenkast maken. Zo loop ik elke dag mijn rondje. Als ik mij maar met één
handje ergens aan vast kan houden. Dankzij een flinke dosis volharding is het
papa en vooral mama eindelijk gelukt om mij uit een tuitbeker te laten drinken.
Bij de ene beker vond ik de tuit te hard, de ander had te grote drinkgaten…
In de keuken staan nu vijf verschillende tuitbekers, allemaal ongebruikt.
Maar mijn huidige beker is perfect. Helaas snap ik nog niet dat ik zelf de
greepjes vast moet houden. Als iets mij goed smaakt, zeg ik vol
overtuiging mmmmmmm. Papa en mama
zeggen wel eens mmmmmmm tegen mij
als ik iets niet lust, maar daar trap ik mooi niet in. Wat een doorzichtige
truc! Ik duw ze dan gewoon aan de kant. Na een rustige week (geen nieuwe tanden of
kiezen, hoera) ben ik met tien en een halve maand begonnen aan twee nieuwe kiezen. Ze zijn al bijna
helemaal door en weer moet ik vooral ’s nachts ontroostbaar huilen. Ik ben
overdag heel hangerig. Papa en mama zijn de vernieuwingsdrang van mijn
gebitje nu een beetje zat en eisen dat ik ophoud met nieuwe aanvullingen.
Tussenstand op tanden- en kiezengebied: acht tanden, vier kiezen. Tegelijkertijd met mijn nieuwe kiezen ben ik
begonnen met wijzen. Da´s handig! Zo snappen papa en mama eindelijk wat ik wil eten
(alles) en wat ik vast wil houden (alles). Als het niet snel genoeg gaat, doe
ik nung nung nung. Dat betekent dat
je een beetje op moet schieten. Met mama en oma Josje ben ik naar een Poeriemviering geweest. Ik was
verkleed als Nederlandse vlag omdat ik nog geen echte verkleedkleren pas. Ik
heb heel vette hamentaschen (soort koekje) gegeten en schrok om de minuut van
het helse kabaal. Leuk hoor! Bij oma Linda en opa Jeroen was ik op bezoek op
de camping. Ik heb mij
heerlijk in de modder gewenteld, dat is goed voor mijn huidje. Bijna elf maanden ben ik en ik wil de hele
dag alles aangeven. Dat is soms heel handig en vaak niet zo. Dan haal ik alles uit
een keukenkastje en geef het enthousiast aan papa of mama. Ik kijk vooral uit
naar de enthousiaste reactie die het aangeven bij papa en mama oproept (grote
bewondering en een hartstochtelijk bedankje). Wanneer de kast leeg is, zijn we
uitgespeeld en laat ik hen met de troep zitten. Papa en mama hebben informatie aangevraagd
over pleegzorg. Misschien krijg ik
wel een pleegbroer- of zus! Papa en mama lezen nu heel goed het
informatiepakket door. Naar de informatieavond voor aspirant-pleegouders zijn
ze niet geweest want ik kreeg een paar uur van te voren een mega
astma-aanval. |
