|
|
Dagboek Maand 10 - februari 2005 Ik woog met negen maanden 9,5 kilo. Door
een meetfout vorige maand ben ik nog steeds 72 centimeter. Mijn hoofdomtrek
was meer dan 45 centimeter.
De wedstrijd om mijn eerste woordje blijft erg
spannend. Wordt het mama, papa of misschien daddy (of iets heel anders)? Ik
roep zowel dadada, bababa, papapa als mamama tegen alles en iedereen. De
meeste kinderen schijnen eerst papa te zeggen. Mama is het daar niet mee
eens. Op tandengebied heb ik even pauze. Ik ben
wel druk op het kiezenfront: twee kiezen zijn aan het doorkomen. Dat doet zeer en
ik moet er erg van huilen. ’s Nachts is dat niet zo gezellig voor papa en
mama. Ik vind het wel leuk, midden in de nacht op schoot knuffelen. Ik ben
trouwens nog veel te jong voor kiezen, maar dat maakt mij niets uit. Met negen en een halve maand kon ik naar
iemand zwaaien. Ik zwaai alleen
terug als ik daar zin in heb, want ik ben erg eigenwijs. Als iemand high five
roept, houd ik mijn handje omhoog om te high fiven. Dat is leuk! In mijn handjes klappen lukt me iets minder
goed. Ik doe erg mijn best, maar klappen vergt nog iets te veel coördinatie. Ik begrijp steeds beter wat papa en mama van mij
willen (en omgekeerd). Als zij no, don’t of nee tegen mij zeggen, kijk ik
heel ondeugend. Maar ik luister wel! Vooral mama is hier erg blij mee, nu
kunnen de plantjes langzaamaan terug op de salontafel. |
