Je opa ziet er redelijk goed uit Wautje. Ik moest lachen vanmorgen toen hij genietend in het zonnetje, zittend op het terras plots zei dat ie zich met een klein beetje fantasie zowel in de bergen waande, als in de bossen en met zijn voeten in de middellandse zee ploeterde.

"Hoedat zo?" zegt je vader verbaasd en denkt even dat je opa verward is.

"Nouja" verklaart je opa mijmerend "De hoge bomen rechts, doen me denken aan een bos. De grond om jullie huis loopt zo steil omhoog dat het net lijkt of we hier in de bergen zitten.  De zon en de vijver, doen me denken aan de zee en door de palmbomen en de agave en andere zuiderse planten op jullie terras, waan ik me aan de middellandse zee." Je opa kijkt even op en ziet ons verbaasd kijken naar elkaar. "Jullie zien dit al niet meer hé?" zegt hij wat treurig.

En ik realiseer me plots Wautje, dat we eigenlijk een beetje vergeten zijn hoe mooi we hier wonen. Ik ben weer wakker geworden.