|
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
TAVŞAN AVI Tavşana genellikle keklik meralarında rastlar, ya köpeğimizin fermasında veya köpeğimiz yoksa attığımız taşla, çalıdan fırlatır avlarız. Özellikle tavşan avının da çeşitleri vardır. Belli başlı tavşan avı çeşitlerini de şöyle sıralayabiliriz: 1. Ferma
köpeğiyle arama avı
Ferma köpeklerle yapılan zevkli bir avdır. Yukarda belirtildiği gibi genellikle
keklik ve çil avı ile birlikte yapılır. Ancak sadece tavşan aranacaksa,
hava şartları, bilhassa gecenin nasıl geçtiği, rüzgâr durumu gözönünde
tutulur. Hava poyraz ve rüzgârlı ise, Güney yamaçlardaki dereciklerde,
tabandan ziyade sırta yakın yerlerdeki fundalıklar, kuytu taşlıklar aranır.
Lodos havalarda tavşanı Kuzey bölgelerinde tabana yakın oyuntular ve yarıntılar
kenarında aramak mümkündür. Sakin ve kuru ayazlı geçen gecelerde tavşan
sırtlarda herhangi bir yerde yataklanır.
Kopoylar özellikle tavşan avı için yetiştirilen av köpekleridir. Polonya ve Balkan menşeli olan bu köpekler, yurdumuza tahminen 90-100 yıl önce getirilmişlerdir. Bu köpekler yerde iz sürerek, yani toprakta izle kalan avın kokusunu takip ederek, avı yatağında bulan kaldırıp kovalayan ve avcının önüne süren köpeklerdir. Yaban domuzu, geyik, karaca hatta çakal, tilki avlarında da kullanılırlar. Tavşana alıştırılan köpekler tavşanın izini bulur. Bu izi takiple yatağından tavşanı kaldırır ve kovar. Kopoyla tavşan avı da oldukça zevklidir. Sabahın erken saatinde köpekler meraya salınır. Bir tavşan izini bulan köpek kesik kesik fasılalı havlamaya başlar. Buna köpek “oynak izinde” denir. Havlamalar zaman zaman kesilir, zaman zaman duyulur. Köpek, izi doğrultusunda yatak izine doğru gider. Yatak izinde kopay daha sık ses verir ve tavşanı yatağından fırlatınca değişik bir tonda, adeta bir yerine taş yemişcesine bağırmaya başlar. Bunun için “tavşan vaveylayı kopardı” tabiri kullanılır. Tavşan peşinde aynı tonda ve aynı fasılalarla havlayarak takip eder. Tavşan da peşinden gelen kopaydan kurtulmak için yana ileriye uzun sıçrayışlar yapar. Hatta bazen köpeği geçirerek ters istikamete dönebilir. Böyle hallerde, köpeğin sesi bir ara kesilir, oynak izinde gibi kesik kesik aralıklı havlar. Bu arada izi kaybettiği yerde daireler çizer veya eski izi bularak iz tazeler. Tavşanın izini tekrar bulunca yine takibe koyulur ve aralıksız havlamaları devam eder. Kopoyla tavşan avında çok zaman, köpekleri bir yardımcı zincirleriyle götürür ve vadilerde yamaçların dibinde bırakırlar, avcılar ise sırtı takip ederler. Tavşanı bulup kaldıran köpek vaveylayı basınca avcılar sırtta tavşanın geçeceği münasip geçitleri tutar ve geçen tavşana atış yaparlar. Kalkan tavşan vurulamazsa veya tüfek atılamazsa, köpek tavşanı kovar ve tavşan bir daire çizerek ilk kalktığı yerin yakınından geçer. Bu sebeple çok yakın ve süratli izleyen köpeklerin önündeki tavşan uzak mesafelere kaçar. Bu bakımdan kopoy avında ağır, fakat izi şaşmadan kovan köpek makbuldür. Böyle köpeğin önünde kaçan tavşan zaman zaman durur, gelen köpeğin sesini dinler, çok süratli kaçmaz ve daha yakın mesafeden döner. Bu sebeple tavşanı avlamak daha kolaylaşmış olur. Usta köpekler bazen tavşan izini saatlerce kovabilir. Bu arada pusan tavşanı tekrar bulup kaldırırlar. Tavşanı kovan köpekler tavşanın vurulduğu yere gelince seslerini keser, kan bulaşan yerleri koklarlar ve ekseri yatarak keyiften yuvarlanırlar. Hatta sabah ava çıkarken köpek yere yatıp yuvarlanırsa, o gün avın bereketli geçeceğine dair bir inanış da vardır. Bazı avcılar arasında tavşan vurulunca, tavşanın saatlerce kovup avcının önüne getiren kopoya tavşanın başını veya iç organlarından birini vermek böylece köpeği mükâfatlandırmak adettendir. Ancak bağırsaklarını vermemek gerekir. Çeşitli parazitler bu vesile ile köpeğe bulaşabilir.
Tazılar uzun bacaklı, narin yapılı çok süratli koşan ve kuvvetli bir çeneye
sahip av köpekleridir. Genellikle tavşan gibi kaçan avları yakalamakta
kullanılır. Tazılar daha ziyade düz alanlarda, az engebeli, ağaç ve çalı
toplulukları bulunmayan arazilerde av yapabilirler. Yurdumuzda İç Anadolu,
Güneydoğu Anadolu, Doğu Anadolu’nun bir bölümü, Güney’de Çukurova ve civarında
beslenir. Buralarda tazı avı yapılır. Tazıyla taşvan avına, iyi koşan atlarla
gidilir. Aynı zamanda binicilik sporu da bu vesile ile yapılabilir.
Karlı havalarda tavşan izleri takip edilerek yapılan bir av türüdür. Bilhassa
taze karda izleri bulmak kolaylaşır. İz avı da tecrübe ve bilgi ister.
Oynak izlerini, yatak izini ayırdetmek tecrübe ister. Birçok tecrübeli
avcı karda gördüğü bir tavşan izini kolayca takip eder ve yatağını eliyle
koymuş gibi bulur. Kar fazla ise tavşanın yattığı yer daha kolay bulunabilir.
Yumuşak karda tavşanın hareketi de zordur. Kara gömüldüğü için yavaş hareket
eder. Ancak, karda yürürken meydana gelen kıtırtılı sesleri tavşan kolayca
duyduğundan genellikle uzaktan fırlar. Karın yumuşak zamanında çalı diplerinde
görülen yan yana iki sarımtrak delik, tavşanın (veya sansar gibi diğer
bir hayvanın) teneffüs ederken meydana getirdiği izdir. Bu izler de tavşanı
ele verir.
Doğru kaçan tavşanın kulak istikametine, üstümüze gelen tavşanın ön ayakları
hizasına atış yapılmalıdır. Yan geçen tavşana ateş ederken de önelem payı
verilmelidir.
BILDIRCIN
AVI ÇULLUK
AVI DOMUZ
AVI KAZ
AVI KEKLİK
AVI ÖRDEK
AVI
©
Copyright 2001 AVGÜNÜ
|
|