YABAN DOMUZU AVI
Yaban
domuzu avı ülkemizde
başlıca 2 şekilde yapılır. Bunlardan biri
bek avı, diğeri ise sürek avıdır.
Bek avı yıllardan beri süre
gelen bir avlanma şeklidir. Bu av sabah gün doğarken veya akşam gün batarken
yapılabilir. Her iki avlanma zamanında da yaban domuzunun yemlenme ihtiyacı
gözönüne tutulur. Dolayısıyla ekili alanların yakınları avlanmak için ideal
arazi parçalarıdır. Bütün günü ormanda aç geçiren yaban domuzu gün batımıyla
beraber karnını doyurmak için bağ, bahçe veya ekili alanlara gitmek mecburiyetindedir.
Bu alanlara hangi yollardan gittiği yumuşak topraklarda bıraktığı izden
kolaylıkla anlaşılabilir. Avcı bu yolaklar üzerinde beklemek suretiyle
avını gerçekleştirebilecektir. Dolayısıyla “bek avı” tabiri bu avın doğasından
kaynaklandığı için bu ismi almıştır. Dikkat edilmesi gereken en önemli
husus iyi saklanabilmektir. Yaban domuzlarının çok iyi derecede koku alma
ve ses duyma özelliklerinin olduğu hiç hatırdan çıkarılmamalıdır. Bu avda
sessizlik, çok önemlidir. Bek avı yapılacaksa sigara içilemeyeceği gibi
parfüm ve deodorant kullanılmamalıdır.
Dikkat edilmesi gereken bir
diğer husus bek avına çıkan avcıların belirlenen bir saatten evvel bek
yerlerini terk etmemelidir. Acil durumda herhangi bir avcı bek yerini terk
edecek ise ses ve ışık cihazlarıyla dikkati çekecek ölçüde gürültü yapmasıdır.
Bu kendi can güvenliği için zorunludur. Bu avda av köpeği kullanılmaz.
Avın bitişi avcıbaşı tarafından belirtilir. Bunun işareti ancak önceden
kararlaştırılan bir düdük sesiyle olabilir. Örneğin uzun uzun veya kısa
kısa eşit aralıklı üç düdük sesi gibi. Bu işareti duyan avcılar aynı sesi
tekrarlamak suretiyle çevrelerindeki diğer arkadaşlarına duyurmaya çalışırlar.
Daha önceden bek avının biteceği saat herkes tarafından bilindiği için
bu işaret, avın bittiğinin bir diğer ifadesidir. Bu işaretten sonra hiç
kimse her ne maksatla olursa olsun atış yapmamalıdır. Bu işaretten evvelde
(gerekçesi ne olursa olsun) av sahasında asla dolaşılmaz. Bu disiplin sabah
ve akşam beki için geçerlidir.
Belirli bir bölgede yaban
domuzu popülasyonunun artması halinde pek çok avcının bir araya gelmesi
suretiyle yapılan avlanma şeklidir. Yöre avcıları yaban domuzunun yaşama
alanlarını ve yataklarını gayet iyi bilirler. Bu avda yöre avcıları
genellikle süren yaparken bu ava katılan diğer avcılar (misafir) bek yaparlar.
Bu görev bölümünü bu avın organizasyonunu yürüten avcıbaşı yapar. Dolayısıyla
sürek avı sırasında “bek” yapacak avcılar var sayılan kaçış noktalarına
avcı başının talimatıyla yöre avcıları tarafından özenle yerleştirilirler.
Bu aşamada misafir avcıların (bek yapacak olanlar) sahip oldukları silahlar
ve kişisel yetenekleri göz önünde bulundurulur. Örneğin yivli silah sahibi
bir avcı açık bir alanı kontrol edecek şekilde araziye yerleştirilir. Çünkü
yaban domuzlarının hangi dereden veya hangi taşın dibinden geçit yapacağı
ancak yöre halkı tarafından bilinebilir. Sürek yapacak avcılar (sürenciler)
ise arazinin yapısına göre aynı hizada olmak kaydıyla belirli aralıklarla
ve aynı yürüme temposuyla avcıbaşının başlama işaretiyle beraber araziye
girerler. Bu yürüyüş esnasında olabildiğince ses çıkarma gayreti içinde
olurlar. Bu da yöreye göre davul ve teneke çalmak veya havaya silah atmak
suretiyle olabilir. Avcıbaşı bu yürüyüş kolunun tam ortasında bulunur.
Sürencilerin yönlendirilmesi avcıbaşı tarafından yapılır. Bu avda yoğun
şekilde köpek kullanılır. Sürencilerin süren esnasında kuru sıkı dolu kullanması
tercih edilir. Gürültü çıkarmak maksadıyla gerçek mermi kullanılacaksa
bu atışlar doğrudan havaya yapılmalıdır.
Önceden bek yerine yerleştirilen
avcılar sürek avının hangi saatte başlayacağını bilmek zorundadırlar. Başlama
saatinden sonra sessizlik şarttır. Bek yapan her avcı sağındaki ve solundaki
avcılarla olan mesafesini bilmek ve korumak zorundadır. Av başlamadan evvel
seslenmek suretiyle çevresindeki arkadaşlara kendisinin nerede olduğunu
kesin şekilde belirtir. Ayrıca o da diğer arkadaşlarının nerede olduğunu
net bir şekilde bilmek zorundadır. Bek yapan avcıların kırmızı veya oranj
ağırlıklı kıyafet taşımaları kendi can emniyetleri bakımından önemlidir.
Bekleme sırasında yaban domuzlarının tahmini geliş istikametini bildiği
için nerelere atış yapıp yapamayacağını plânlamak zorundadır.
Sürek avının başlama saatinden
sonra ilk silah sesleri ve köpek havlamaları sürencilerin kendisine olan
uzaklığı tahmini olarak belirler. Rutin köpek sesleri değiştikçe yaban
domuzlarının bek yapan avcıya her an daha çok yaklaştığı düşünülmelidir.
Bunun bir diğer delili tilki veya benzeri av hayvanlarının bek mahallinden
öncelikle geçmesidir. İşte bu aşamada bek yapan avcıların bu hayvanlara
atış yapmaması gerekmektedir. Böyle bir atış yaban domuzlarının yön değiştirmesine
sebebiyet verecek, dolayısıyla büyük zahmetlerle yapılan sürek avı hüsranla
sonuçlanacaktır. Bu avda da bek yapanlar avın heyecanına kapılıp asla yer
değiştirmemelidirler. Av sürencilerle bek yapanlar bir araya gelince bitmiş
sayılır. Bir süre dinlenen sürenciler uygun görülürse bir diğer bölgeyi
sürmek için ava yeni baştan başlayabilirler. Bu durumda bek yapanlar yeniden
bek yerlerine gitmek için gerekirse ulaşım araçlarıyla hareket ederler.
Bu işleme “yeniden bağ yapmak” denir. Bu kararı ancak avcıbaşı verebilir.
Bek avı ve sürek avında
hiçbir zaman unutulmaması gereken en önemli kaide atışlarda gözetilmesi
gereken emniyet unsurudur. Avcı hiçbir zaman çalı kıpırtılarına atış yapmamalıdır.
Unutmamak gerekir ki “Başka bir avda ya da yeni bir bağda bir yaban domuzu
bulunabilir, ancak yanlışlıkla vurulan bir avcı asla geri gelmez.”
TÜFEK: Yaban domuzu
avında yivli av silahı kullanmak en doğru tercihtir. Bu konuda; MAK kararlarının
“Avda Kullanılan Silahlar” başlığı altında “Yaban domuzu, kurt ve çakal
avında yivli ve yivsiz, diğer avlarda ise çapı asgari 6,5 mm. olan yivli
av tüfeği veya ok-yay arbalet kullanılacaktır” şeklinde yasal bir zorunluluk
vardır. Bu durumda minimum 6,5 mm.’den büyük yivli av silahları bu avda
kullanılabilir.
Arazi yapısına göre; 50
metre mesafede içinde yapılacak atışlar için 180 - 220 grain’lik mermiler
tercih edilir. Hollow point mermi uçları yapısından dolayı kısa mesafede
çok büyük tahrip gücüne sahiptir. 100 metre ve üstündeki mesafeler için
mermi yolunun bozulmaması temin maksadıyla Silver point mermiler daha uygundur.
Tercih edilen ağırlık ise 120-150 grain’dir. Bu konuda avcının geçmişte
kazandığı tecrübeler ona yardımcı olacaktır.
Yivsiz av silahlarında önerilen
kalibre 12’dir. Uygun fişek ise tek kurşundur. Dokuz iri saçma ihtiva eden
(Şevrotin) dolularda sekmeden doğacak kaza ihtimali yüksektir.
Bir diğer dezavantajı hayvanı
yaralama olasılığının yüksek olmasıdır. Namlunun tek kurşun için özel olarak
imal edilmesi bir avantajdır. Bu namluda yivsiz av tüfeklerinde olmayan
gez tertibatı vardır (Slug barrel).
KIYAFETLER: Bu tür
avlarda tehlike yaban domuzlarından ziyade diğer avcılardan geleceği için,
diğer avcıların görebileceği türden giysiler giymek ve özellikle kırmızı
veya oranj ağırlıklı bir şapka takmak şarttır. Eğer mümkün ise sürencilere
fosforlu ve oranj renkli yelekler dağıtılmalıdır. Ancak devamlı oturarak,
hareketsiz ortamda yapılan bir av şekli olduğundan özellikle kış ortamında,
soğuktan etkilenmemek için sıkı giyinmek gereklidir. Sıcak havalarda ise
pamuklu giysiler tercih edilir.
BILDIRCIN
AVI ÇULLUK
AVI KAZ
AVI KEKLİK
AVI ÖRDEK
AVI TAVŞAN
AV
©
Copyright 2001 AVGÜNÜ
sayfa
duzeni: orhan yılmaz
|