Simbahan at Kasalanan
By
Christian Chico Corpuz
Myerkules noon at araw ng Baclaran
Akoy napadpad sa mataong simbahan
Walang kakilala kundi ang sarili
Pumasok, lumuhod, pumikit,.., nagsisi.
"Diyos ko patawad po" usal ng bibig
"Sa kasalanan ko po ako ay iligtas
Hwag ninyong hayaan na ako ay maagnas
At sa impyerno doon ay mapa ke Satanas"
Iyan ang dasal ng aking labi
Na doon ay nangangamba na biglang mapili
Sa libo libong tao baka biglang malagutan
Ng hininga at buhay ako ay tanggalan
Lumuluha pa ang mata sa pananalangin.
At sa Panginoon ako ay nagpaalam din
Tumindig na ako at sa labas nag sigarilyo
Inayos ang sarili sa mata ng madlang tao.
Walang ibang gawain kundi umuwi na ...
ng biglang sa akin ay may kumausap
Babaeng ang dibdib ay hindi matatanggap
Na iwanan na lamang at di dinggin ang pakiusap
Wala po akong pera ... sabi pa niya
Halatang ang bata ay probinsyana
At ako poy bago lang dito sa Maynila
Patulong naman po ... bulong ng dalaga
Biglang kumislap aking mata ...
Niyaya siya doon sa tabi tabing kantina
Dala dala ang bag na tila maleta
inasikaso ng buong lakas walang palya .
Sinabing doon muna tayo sa motel matulog
at pagabi na bukas ihahatid kita
Ang babeng aligaga palibhasa baguhan
Ay tumango na lang at ako'y pinakinggan
Doon yon sa motel na di kalayo
Ng simbahang aking pinasukan
Binigyan ko sya ng maiinom na malamig
At hinaluan pa ng pampapatulog man din
At iyon nga naganap ang isang lagim
Nag init ako at silang akin tinikman
Binti niya akin hinalikan
Mukha niya aking pinagsawaan
Kaniyang dibdib aking inangkin
Pagiging birhen niya aking pinunit din
At tandang tanda ko pa walang malay sya
At walang lakas na ignoranteng dalaga
Umungol na aking katawan ...
matapos ng ilang segundo init at kababuyan
Hindi na ako naawa sa batang batang sariwa
Katawan na ginamit ko noong gabing iyon
Binuksan ang pitaka at akoy nakakita
At natitirang limang daan na kulay dilaw pa nga iniwan ko sa
kaniya para sa motel at sarili
Akoy dalas dalas na umalis at baka pa mahuli
Paglabas ng motel ako ay nagmadali
Na umuwi sa Alabang na aking tirahan
Sumakay ng dyip at nag bayad dili
ng apat na piso sa drayber ng dyipni
Bigla akong kinabahan ng aking masilayan
Rosaryo ng matanda sa aking harapan
At tahimik syang nananalangin sa Diyos na maibigin Habang
ako'y pawisan sa kaba at lihim na dalahin
Tahimik ang paligid .. sa lob ng dyipni
walang nag sasalita kundi ako sa aking sarili ..
ng bigla bigla ........ aksidente
at doon buhay koy napeste
Nawalan ng silbi aking panalangin
Doon sa simbahan na aking sinabi
Dahil ang aking kasalanan na aking nagawa
Hindi ko naikumpisal sa Diyos na dakila..
Huli na para akoy manalangin ngayon
Ng "DIYOS KO ... maawa ka"
Marahil ay alam nyo na ....
Na ako ngayon ay patay na
At nagsisisi ... nananaghoy
Kaluluwa ngayon ay palaboy
Kasalanan na aking nakamtan
Bakit akin pag nadagdagan
Kung sakaling makakasalubong mo
ang babaeng binalahura ko
pakisabing patawarin niya ako
sa simbahan ay ipanalangin
Kasalanan ko ang lahat
Kung bakit pa ako sa simbahan napadpad
Kasalanan ko ang lahat
Bakit sa init ng katawan naghangad...
~Christian
Chico Corpuz is 20 years old. He lives in the USA.~
Believe In Your Heart
By Nanz Sauer/Europhil
Believe in your heart that
something wonderful is about to happen. Love your life.
Believe in your own powers,
and your own potential,
and in your own innate goodness.
Wake every morning
with the awe of just being alive.
Discover each day the magnificent, awesome beauty in the world.
Explore and embrace life in yourself
and in everyone you see each day.
Reach within to find your own specialness.
Amaze yourself and rouse those around you
to the potential of each new day.
Don't be afraid to admit
that you are less than perfect;
this is the essence of your humanity. Let those who love you help you.
Trust enough to be able to take.
Look with hope to the horizon of today, for today is all we truly have.
Live this day well.
Let a little sun out as well as in.
Create your own rainbows.
Be open to all your possibilities;
all possibilities and Miracles.
Always believe in Miracles.