ERMOUPOLIS OF ERMOUPOLI OP HET EILAND SYROS - DE HOOFDSTAD VAN DE CYCLADEN

Ermoupolis lijkt in niets op een Griekse havenplaats, maar eerder op een stad als Parijs. Aan de linkerkant van de haven liggen tankers en er staan hoge kranen. Er liggen ook schepen in de droogdokken om opgeknapt te worden. Meestal zijn het voormalige veerboten uit verre landen, die in deze hoofdstad een likje verf krijgen en nieuw tapijt om vervolgens tussen de Griekse eilanden te gaan varen. Er heerst volop bedrijvigheid in de havens en op de kade waar de veerboten aanleggen, en auto's rijden af en aan. Het advies luidt dan ook: je moet hier even doorheen kijken, want op het tweede gezicht is het eiland helemaal niet zo druk als je zou denken. Achter de kade waar al het verkeer rondraast kom je direkt in de stilte terecht. Een heleboel wegen zijn namelijk helemaal niet geschikt voor auto's, gewoon omdat ze er te stijl voor zijn. Omdat Syros niet over veel mooie stranden beschikt leggen er ook niet veel cruiseboten aan, en zijn toeristen geneigd het eiland voorbij te varen. Mede hierdoor is het eiland vrij authentiek gebleven, met betere en goedkopere restaurants dan op de meer commerciële buureilanden, en lagere prijzen voor mensen die een accomodatie zoeken. Ermoupolis is geen typische Cycladen stad met witte kubushuisjes, maar in plaats daarvan vind je er een hoop grote huizen uit de negentiende eeuw (ik vond ze een beetje art-nouveau eruit zien, neo-klassiek, en je leek af en toe door Parijs te wandelen). De gebouwen op de heuvel waar de Rooms Katholieke kerk staat vormen de oude originele Chora. Als je naar een van de twee kerken wilt zul je vele trappen moeten beklimmen. De uitzichten die je als beloning krijgt zijn prachtig. Ik vind dit echt een leuke stad, omdat hij zo verschilt van alle andere plekken die ik heb gezien op de Griekse eilanden. Er hangt ook een relaxt sfeertje en de mensen zijn er bijzonder vriendelijk, niet gestrest of druk, wat je misschien zou verwachten in een stad van deze omvang.

Ermoupolis heeft het grootste historische centrum van alle steden in Griekenland. Om de stad te ontdekken heb je minimaal twee dagen nodig, en flink wat flessen water: het is groot en er moet veel geklommen worden om alles te bekijken. Zo nu en dan moet je rusten om wat bij te komen van alle trappen die je moet bestijgen. De stad wordt "bekroond" door een Orthodoxe en een Rooms Katholieke kerk die allebei op een eigen heuvel liggen. Allebei zijn ze de moeite waard om te gaan bezichtigen, al was het alleen al voor het spectaculaire uitzicht dat je hebt als je op de plek van bestemming bent aangekomen. De mooiste tocht (en de meest vermoeiende) is zonder twijfel de wandeling naar de Rooms Katholieke kerk op de heuvel Ano Syros. De straatjes die er naartoe leiden zijn werkelijk schitterend. Ik raad iedereen dan ook aan om een andere weg terug te nemen als de heenweg van je reis. Overal staan prachtige oude huisjes en kerkjes, en op veel plekken staan bloemen en gigantische bougainvillas. De paden kronkelen zich omhoog en omlaag en om elke hoek ligt steeds een verrassing. Onderweg heb je de prachtigste uitzichten over de stad en de haven. Deze kerk en ook de Grieks Orthodoxe zijn allebei geopend voor publiek, dus je kunt er even binnen kijken. Het is er rustig, want niet veel mensen wagen de klim in de hitte die er meestal heerst. De Rooms Katholieke kerk is ook van binnen mooier dan de Grieks Orthodoxe, met lichtblauwe gewelven en een grote Jezus aan het kruis. In de avond worden beide kerken in de spotlichten gezet. Het hart van Ermoupolis is het Miaouli plein met het onwerkelijk grote stadhuis uit 1898, waar je nog even wordt herinnert hoe belangrijk de stad is geweest in de negentiende eeuw. Het statige gebouw wordt geflankeerd door enorme palmen en heeft de grandeur van een paleis. Op heel veel plekken in de stad is er ook niet beknibbeld op de bestrating, want overal ligt marmer in plaats van stenen of asfalt. In de avond lijkt het wel of alle bewoners van Ermoupolis naar de haven komen om te eten en te drinken, en om gezien te worden. Er heerst een gemoedelijke Griekse drukte. Families met kinderen bevolken de vele terrasjes en cafeetjes, en groepjes jongeren flaneren over de kade. Veel toeristen zijn er niet, maar het is echt gezellig. Het lijkt wel of de mensen geen televisie kijken of zich om het huishouden bekommeren. In plaats daarvan zijn ze allemaal de hele avond buiten.

© Hans Huisman, https://www.angelfire.com/super2/greece/ 2014