Sjorren,
vuur maken, vossenjacht, woudloperskeuken, tochttechnieken, schrootatelier,
juwelen ontwerpen, touwenparcours, jamboree on the air, olievat-drummen,
didgeridoo, bosvriendelijk spelen, henna-tattoos, Latijnsamerikaans
dansen, klimmen en kruipen,
Sjorren,
hoe gaat dat nu weer ? Drie basisknopen ...
Dan
het volgende, een kruissjorring, volg de stappen
EHBO, klik hier
Woudloperskeuken
Aardappelen
of kastanjes :
Aan het spit :
- Snij de geschilde aardappelen in schuifjes.
- Rijg ze aan een stok.
- Gaar laten orden boven hete asse.
In het vuur :
- Werp gewassen, ongeschilde aardappelen in het vuur.
- Haal ze er na 20 minuten weer uit.
In klei :
- Omhul de aardappel met klei en werp deze in het vuur
Eieren :
Ei
in sinaasappel :
Om een ei te koken heb je helemaal geen water nodig. Neem een sinaasappel
en snij het topje eraf (diameter 5 à 6 centimeter). Hol vervolgens
de sinaasappel volledig uit. Breek het ei en giet het eiwit en de dooier
in de holle sinaasappel. leg daarna het dekseltje opnieuw op de sinaasappel
en steek het vast met twee dunne twijgjes. Plaats het ei nu voorzichtig
in de hete as, niet in het vuur. De ervaring zal je wel leren hoe lang
je moet wachten maar reken minimaal 7 minuten. Je kan de sinaasappel
gerust uit de as halen, even kijken en indien nog niet naar wens terug
zetten. Als het ei klaar is, kan je het uitlepelen. Geloof me vrij:
het heeft een apart smaakje en weinig kans op mislukken. Wil je het
diner starten met een aperitief, dan kan je ook daarvoor de sinaasappel
gebruiken. Succes gegarandeerd!
Gekookt ei in sinaasappelschil :
- Snij de sinaasappel
in twee
- Verwijder de inhoud uit de schil en sluit de schil
- Leg het geheel in de as.
- Na 10 à 15 minuten is je ei klaar.
Ei in aardappel
:
Mensen die de Vlaamse keuken prefereren boven al dat exotische gedoe
raad ik aan om hun ei eens een keer te koken in een aardappel. De bereidingswijze
is net dezelfde. Neem een grote aardappel (een frietpatat), snij het
topje eraf, hol de aardappel uit (let op dat je hem niet perforeert)
en giet het ei in de aardappel. Ook hier het bovenste stuk met twee
twijgjes vastzetten. In tegenstelling tot de truc met de sinaasappel
krijg je hierbij een meer alledaagse smaak.
Gekookt ei in aardappelschil :
- Snij de aardappel
in twee
- Verwijder de inhoud uit de schil en sluit de schil
- Leg het geheel in de as.
- Na 10 à 15 minuten is je ei klaar.
Gekookt ei in klei :
- Omhul de eieren met een laag klei.
- Leg ze in het vuur.
- Haal ze na 10 à 15 minuten weer uit het vuur.
- Verwijder de klei ... en ze zijn etensklaar.
Koken zonder
pot :
Iedereen weet wellicht dat je aardappelen in de schil in as kan klaarmaken,
maar als je een brikverpakking (bv. van fruitsap) bij de hand hebt,
kan je die ook gebruiken om aardappelen in te koken. Scheur daarvoor
het brik verder open, vul het met aardappelen (geschild en in stukken),
doe er voldoende water bij (tot de aardappelen "onderstaan")
en zet alles in de as. Laat rustig koken.
Je kan water ook koken in een papieren zak. Vul bv. een broodzak met
water en zet hem in de as. De zak kan enkel opbranden waar er geen water
is. Dit trucje lukt jammer genoeg niet met elke papieren zak (afhankelijk
van de lijm waarmee de naden dichtgeplakt werden).
Vlees bakken
en braden :
Diegenen die het zichzelf graag gemakkelijk maken, kunnen natuurlijk
ook gewoon een stuk spek of worst op een stok prikken en braden. Let
er daarbij wel op dat je het stuk vlees goed vastmaakt op een takje.
Je kan een stuk vlees of groenten ook samen met wat boter in zilverpapier
inpakken en langzaam laten gaar worden in de as.
Brochet:
- Snij een lap vlees in kubusjes van 2 tot 3 cm.
- Rijg ze het liefst aan een vierkant ontschorst groen stokje.
- Steek tussen elk kubus een stuk spek, een schijfje ui of appel.
- Draai het geheel om in meel.
- Zout wordt slechts op het laatste op het geheel gestrooid.
Twist(ing)
by the fire :
Je kan de ergste honger ook stillen met wat water, bloem en een snufje
suiker. Meng deze ingrediënten door elkaar (op een plastic zak
bv.) tot je een bol deeg hebt. Kneed deze bol tot een lange worst. Zoek
een vingerdikke twijg, ontschors hem en draai de worst deeg spiraalsgewijs
rond de twijg. Laat de twijg met twist langzaam bakken boven de hete
as. Hierbij zal je geduld aardig op de proef worden gesteld. Ik heb
menig ongedurige jonggiver het ding naar de vlammen weten verhuizen
om het bakproces te bespoedigen. De resultaten verbeteren er doorgaans
niet op.
Croque monsieur
:
Weet je, kippengaas is de ideale rooster om "croque monsieurs"
op te bakken. Leg het gaas boven de hete as, de croque erop en op tijd
en stond eens omdraaien.
Opstellen
patrouilletent
Voor
je de patrouilletent begint op te zetten, zoek je natuurlijk eerst een
plek. Een mooi vlak stuk is ideaal. Een hellend terrein met bulten en
pollen veeleer de regel. Het is aan te raden om de bulten weg te scheppen
en de pollen uit te steken. Dit zal je slaapcomfort fel doen toennemen.
Let ook op
de vochtigheid van de grond waarop je wil kamperen. De begroeiing is
een goede indicator: harde grassoorten bv. duiden vaak op een zompige
ondergrond. Dit lijkt misschien geen probleem op een warme zomerdag,
maar na een flinke regenbui kan dit heel wat natte luchtmatrassen opleveren.
Eens je plek
gevonden, kan je beginnen met het opzetten van de patrouilletent. Volg
hiervoor onderstaande tekening.
1 let op de
windrichting
In ons landje
komen wind en regen meestal vanuit het westen. Je oriënteert de
patrouilletent dan ook best volgens de Noord-Zuidas.
2 vermijdt
raakpunten
Alle plekken
waar binnen- en buitenzeil elkaar raken, geven kans op lekken. Afstandsbusjes
zorgen ervoor dat dit niet kan gebeuren. Ze schuiven over de bovenkant
van de palen en houden zo het buitenzeil van de binnentent voldoende
gescheiden. Let wel: dit werkt alleen bij stevig opgespannen zeilen.
3 knoop dicht
voor je opspant
Knoop de voor-
en achterzijde van de tent volledig dicht vooraleer je begint op te
spannen. Zo vermijd je dat je de binnentent teveel opentrekt en de zaak
niet meer afgesloten krijgt. Span de tent ook niet te weinig op. Anders
gaat het binnenzeil in plooien hangen en kan het beginnen klapperen
in de wind.
4 denk in lijnen
Laat alle spantouwen
(zowel van binnen- als buitentent) rechtdoor lopen. Ook die van de hoeken.
Anders krijg je vouwen en belast je de stof in een verkeerde richting.
De piketten moeten mooi op één rij staan, parallel aan
de zijkant van het zeil. Enkel zo kan je het geheel gelijkmatig opspannen.
Er staat evenveel kracht op elk touw.
5 leg blokjes
Plaats onder
elke tentpaal een blokje. Zo verhinder je dat het grondzeil beschadigd
wordt.
6 flap naar
binnen
Onderaan de
zijwanden van de binnentent hangen flappen. Sla die naar binnen. Ofwel
zijn er ijzeren ringen (ogen) in die flappen. Die steek je vast met
een priem (dunne ijzeren pikket). Ofwel zijn er lussen aan de buitenkant
van de zijwanden. Ook die steek je vast met de priem.
7 enkel bij
storm
Stormtouwen
zijn in principe niet nodig, maar bevestig ze uit voorzorg toch maar
bij het opzetten. Enkel bij zware storm zijn ze nuttig. Maak ze vast
aan de top van de voorste en achterste paal en span ze op. Opgespannen
oefenen ze zijdelingse krachten uit. Een zotte wind die van alle kanten
komt, krijgt zo geen vat op de tent
Knutselen
Braziliaanse
"GRI-GRI" (geluksarmband) :
In Brazilië maken de jongeren hun eigen geluksarmband, in kleuren
die passen bij hun kleren.
Werkwijze: Plooi de draden dubbel zodat je een lus krijgt. Knoop ze
samen en steek de veiligheidspeld door de lussen. Maak de speld vast
aan je jeans zodat je de draden kunt spannen. Werk altijd van links
naar rechts 1
Maak met de linkerdraad 1 twee knopen pm draad 2 en trek ze stevig aan.
Maak met dezelfde draad 1 twee knopen om draad 3 en vervolgens om draad
4, 5 en 6. Draad 1 zit nu aan de rechterkant.
Neem draad 2 en werk weer een rijtje af. Zo ga je al knopend verder,
telkens beginnend bij de eerste draad links.
Afwerking: Als de armband ongeveer 12 cm lang is, verdeel ke de zes
draden in 2 groepjes van 3, die je op de gewone manier vlecht. Leg in
de uiteinden een knoop.
Hoe
pak je een rugzak in ?
Het pakken
van een rugzak betekent steeds weer twijfelen, sorteren en elimineren.
Enerzijds wil ik een stukje "thuis" meenemen. Dingen die me
een veilig en comfortabel gevoel geven, laat ik niet thuis. Zo sleur
ik overal mijn veel te zware slaapzak mee die mij doet geloven dat ik
in mijn eigen bed slaap. Anderzijds wil ik de tocht ook fysiek aankunnen.
Ik wil de groep niet tot last zijn, de slaapplaats bereiken. En dus
moet ik noodgedwongen het gewicht beperken.
Om een tocht
zonder al te veel problemen vol te houden, moet je streven naar een
gewicht beneden ± 12 kg, inclusief rugzak. Naar eigen gevoel
te verhogen voor de écht stoere bonken of de wezens onder ons
zonder al te veel conditie.
Wat je voor
die 12 kg moet kiezen, hangt af van de aard van de tocht (zelf koken
of niet, tenten of binnen slapen, aantal dagen,...) en van je persoonlijke
voorkeur. Toch enkele gouden tips:
kousen heb
je nooit genoeg bij;
reservekleding altijd te veel (neem liever wat waspoeder mee);
een paar lichte sloffen is ideaal op 's avonds je voeten te luchten.
Eens je keus gemaakt is, moet je dit alles nog op een goeie manier inpakken.
Daarbij gelden 2 regels. Ten eerste moet je zware stukken zo hoog mogelijk
in je rugzak stoppen. In principe moet het zwaartepunt van je rugzak
op dezelfde hoogte komen als het zwaartepunt van je lichaam. Als je
zware dingen te veel onderaan stopt, belast je je rug veel meer. Ten
tweede moet je materiaal bereikbaar blijven. Dingen die je regelmatig
nodig hebt (bv. drinkbus, regengerief), moet je kunnen nemen zonder
daarvoor je halve rugzak leeg te maken. Een rugzak met een paar onderverdelingen
en zijzakken biedt hier mogelijkheden. Je kan je gerief in de grote
binnenzak ook verpakken in enkele kleine plastic zakken. Zo kun je zware
stukken die je niet veel nodig hebt (bv. reservebroeken) toch boven
in je rugzak stoppen. Je moet dan slechts een paar pakken verwijderen
om dieper liggend materiaal te bereiken.
Bengelende
bottines, een klotsende drinkbus of geblakerde gamel die volgens je
stapritme heen en weer zwieren, leveren wel een romantisch beeld op
maar zijn totaal uit den boze. Ze verhinderen een vlot bewegen, brengen
je uit balans bij bruuske bewegingen... en doen je zo in de ravijn eindigen.
Je rugzak moet een compact geheel vormen zonder al te veel uitsteeksels
of bulten. Dit verbetert niet alleen je aërodynamisch profiel maar
voorkomt ook dat je spullen (ook in je rugzak) nat worden. Een compact
geheel kan je namelijk veel beter afsluiten.
Tot slot nog
een woordje over de rugzak zelf. Die bestaat in alle soorten en maten.
De beste rugzakken bieden een binnenframe dat de vorm van je rug volgt.
Je kan ze ook afstellen volgens de lengte van je rug. Je draagt des
te gemakkelijker als je de druk van de last op het sterkste deel van
je lichaam brengt, namelijk het bekken. Een goeie, brede heupriem is
dan ook onontbeerlijk. Heb je je rugzak op je rug gehesen, probeer dan
alle riempjes uit tot alles het best aanvoelt.
Interessante
techniekensites :
http://parsival.scoutnet.be/Technieken/frames.htm
http://users.pandora.be/woudlopers/frameindex.html
http://users.scoutnet.be/scoutskalfort/scouts.htm
http://www.studiant.be/ruusbroec/
-> waterraket
http://users.chello.be/cr31855/scouts/technieken.htm
http://heverschiplaken.scoutnet.be/lerensjorren.html
http://www.kufuiven.com/scouts/boekjes.htm
http://www.ngi.be/
topografische kaarten of stafkaarten
http://users.scoutnet.be/sint.paulus/knopen/knopen.htm
http://www.geocities.com/EnchantedForest/Fountain/6739/pagina/archief/techniek.htm
http://www.crosswinds.net/~jokke007/gewoon/technieken.htm
jaarkentekens http://www.crosswinds.net/~jokke007/gewoon/kentekens.htm
http://sintmartinus.scoutnet.be/materiaal/tenten/tenten.htm
http://home.planetinternet.be/~mb349667/tocomzetten.html
http://users.belgacom.net/scouts/teken.html
http://home.planetinternet.be/~vcecile/Technieken/Stafkaart/stafkaart.htm
