De bronnen van de Nijl |
|
|
Samuel Baker (1821-1893) Samuel Baker werd in Londen geboren 8 juni 1821. Hij was een verwoed jager en reiziger met projecten in Mauritius, Ceylon, Istamboel en de Krim. De verslagen van zijn reizen zijn vaak bestsellers. In 1861 vertrekt hij met zijn toekomstige tweede vrouw Florence von Sass voor een tocht op zoek naar de bron van de Nijl. Hij hoopt Speke en Grant tegen te komen ergens in de buurt van het Victoriameer. Hij neemt de tijd voor jachtpartijen in Abessinië en Soedan en leert ondertussen Arabisch. In 1862 na een doorsteek van de Soed arriveert hij in Gondokoro vrijwel gelijktijdig met Speke en Grant. Gewapend met de informatie die deze hem verschaffen vervolgt hij zijn tocht stroomopwaarts. Pas in 1865 zal hij in Khartoem terugkeren. Hij heeft zijn meer ontdekt: het Albert meer. Een neerslag van zijn wedervaren vindt men in "The Albert N’yanza, Great Basin of the Nile , and Explorations of the Nile Sources" en in "The Nile Tributaries of Abyssinia". In 1869 treedt hij voor vier jaar in dienst van de khedive Ismail. Zijn opdracht is de slavenhandel bestrijden en het nieuwe gebied voorbij Gondoko inlijven bij Egypte. Dit is slechts ten dele een succes. Het gebied dat hij met militaire overmacht op de lokale bevolking verovert, moet hij na guerrilla-aanvallen terug verlaten. Op de landkaart wordt echter een nieuw gebied Equatoria getekend dat geclaimd wordt door Egypte. Equatoria omvatte het huidige Kenia, Oeganda en een stuk van Soedan. Baker werd als gouverneur opgevolgd door Charles Gordon. Na zijn terugkeer in Engeland blijft hij een verwoed reiziger, jager en schrijver. Hij sterft op 3 december 1893. |
|
