 
Inleiding
situatiekaarten
britannica artikel
|
 |
||||
De Tweede Wereldoorlog was een verschrikkelijke oorlog met zeer veel slachtoffers, zowel onder de burgerbevolking als onder de militairen. Het was ook, anders dan de statische Eerste Wereldoorlog, de eerste grote bewegingsoorlog, waarbij men op grote schaal gebruik maakte van een combinatie tussen vliegtuigen, gepantserde voertuigen, artillerie en infanterie. Tevens werd er door middel van grote bommenwerpervloten de burgers van de vijand getroffen, puur als represaille, om chaos te scheppen of om het moreel te breken. De bevelhebber van Bomber Command, Sir Arthur 'bomber' Harris zei dan ook:'Bomber Command heeft altijd gewerkt met de overtuiging dat je beter iets dan niets kunt bombarderen in Duitsland'. Een goed voorbeeld van zo'n aanval is de aanval op Dresden (13 februari 1945), waarbij een reusachtige geallieerde bommenwerpervloot zorgde voor het bijna vernietigen van een stad, met als gevolg dat er tussen de 30.000 en 100.000 slachtoffers waren. Toen er in Engeland commentaar kwam op de aanval zei Harris: 'Ik hecht minder waarde aan de rest van de Duitse steden dan aan de botten van een Britse Grenadier'. Dresden was echter niet de enige stad die massaal door de geallieerden werden aangevallen. Keulen, Hamburg, Kiel en Berlijn zijn ook steden waar flink is gebombardeerd. Toch begonnen de Duitsers hiermee. In Polen bombardeerden ze Warschau en in ons eigen land werd Rotterdam het slachtoffer. Hierna werd Engeland het doelwit, en speciaal London, eerst van bommenwerpers, later van vliegende bommen zoals de V1 en de V2. Op de grond ging het er ook hard aan toe, al vielen er onder de soldaten minder slachtoffers dan in de eerste wereldoorlog tijdens een offensief. Zo vielen er op de grootste amfibische aanval uit de geschiedenis minder slachtoffers dan op de eerste slag aan de Somme in 1916 (20.000 Britse doden) en dan de slag bij Towton Field, waarbij 33.000 doden vielen (29 maart 1461). Onder de Amerikanen vielen rond de 6000 doden, terwijl het dodental van de Engelsen op 4300 lag (1300 commando's en airbornes, 1000 Canadezen). Naarmate de slag in Normandie vorderde, liepen de aantallen slachtoffers logischerwijs ook op. Zo kostte de slag om Normandie de Duitsers 450.000 man waarvan 240.000 dood of gewond, en verloren de geallieerden 36.976 man. Toch was dit een schijntje van het totale aantal slachtoffers onder de geallieerden. Dit kan men zien aan het feit dat de vernietiging van de Duitse macht de Amerikanen in totaal 586.628 man kostte, waarvan er 135.576 vielen na 6 juni 1944. Onder de andere geallieerden (Britten, Canadezen, Fransen enz.) was het aantal mannen dat men verloor 179.666 waarvan 60.000 doden. De Russen verloren in de laatste fase van de oorlog (17 april tot 8 mei) 304.887 soldaten, dus dat zegt wel wat over het totale aantal (dit was echter mede te danken aan de tactieken en geoefendheid). Duitsland zelf verloor sinds het begin van de oorlog (1939) rond de 5 miljoen burgers en militairen, maar dat weegt niet op tegen het totale aantal slachtoffers dat zij en Japan veroorzaakten. Zo kostte de tweede wereldoorlog aan rond de 55 miljoen mensen het leven, waaronder 20 miljoen Russen, 15 miljoen Chinezen en 6 miljoen Joden. |
