Ifosfamid (łac. Ifosfamidum) – organiczny związek chemiczny, lek cytostatyczny z grupy związków alkilujących, analog cyklofosfamidu, chemicznie zbliżony do iperytu azotowego.
In vitro jest nieaktywny. Proces aktywacji przebiega w wątrobie z udziałem enzymów mikrosomalnych. Mechanizm działania ifosfamidu polega na jego reakcji z kwasem dezoksyrybonukleinowym, z nićmi którego tworzy wiązania krzyżowe. Reakcja ta prowadzi do zablokowania cyklu komórkowego. Aby do tego doszło, biologicznie nieczynna postać ifosfamidu musi zostać zmetabolizowana do postaci aktywnego leku alkilującego. Odbywa się to za pomocą oksydaz zawartych w cytochromie P-450 wątroby.
Zastosowanie
Ifosfamid jest stosowany w chemioterapii nowotworów złośliwych. Najlepsze wyniki uzyskuje się w leczeniu:
- raku drobnokomórkowym płuca
- nienasieniakowatym raku jądra
- mięsakach tkanek miękkich
- rak sutka
- rak trzustki
- złośliwe chłoniaki
Wchodzi on też w skład programów chemioterapii innych nowotworów litych takich, jak:
- rak niedrobnokomórkowy płuca
- rak jajnika
- czerniak
a także programów leczenia nowotworów wywodzących się z układu krwiotwórczego.
Jest zaliczony do cytostatyków o dużym ryzyku wywołania wymiotów.
Preparaty: Holoxan, Macdafen.
Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć medycznych i pokrewnych w Wikipedii.
Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć medycznych i pokrewnych w Wikipedii.