page 5/10

หลวงตา มหาบัว
พระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน

หลวงตาบัว ท่านบวชที่วัด โยธานิมิตร อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี มีท่านเจ้าคุณพระธรรม เจดีย์ (จูม พนธุโล) เป็นพระอุปัชฌายะ เมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ.2477 พระเถระผู้ใหญ่ ผู้เป็นอาจารย์สอนท่านทางปริยัติคือ สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (พิมพ์ ธมมธโร) วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน กรุงเทพมหานคร

บรรดาศิษยานุศิษย์ ฝ่ายอวุโสของ "หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต" ในปัจจุบันนี้ ยังมีอยู่มากหลายสิบองค์ แต่ละองค์ ท่านไปอยู่จำพรรษาแต่ละภาคของเมืองไทย ซึ่งเป็นเสมือนร่มเงาแห่งความร่มเย็น ปกคลุมกิ่งก้านสาขาให้หมู่มวล มนุษชาติได้มีที่พึ่งพิงอาศัย

พระอาจารย์เหล่านี้ แต่ละองค์แต่ละรูป ท่านก็ได้จำแนกแจกธรรมะ ที่ท่านได้ตรึกตรองกลั่นกรอง มาจากจิตใจแห่งการประพฤติปฏิบัติมาแล้วทั้งสิ้น ยังความสุขสวัสดิ์มาแก่ บรรดาผู้รับสดับตรับฟัง แล้วตั้งหน่ตั้งใจประพฤติตามธรรมะนั้น เป็นความดีสืบต่อพระพุทธศาสนา เยี่ยงบุตรพุทธชิโนรสเจ้าฉันใด อุปมาเหมือนต้นไม้ ที่หมั่นคอยรักษา พรวนดินรดน้ำมิได้ขาด ความเจริญงอกงามย่อมบังเกิด มีขึ้นตามฉันนั้น

หลวงตาบัว หรือ ท่านพระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน แห่งวัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี ท่านก็เป็นศิษย์องค์หนึ่งของ หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต เคยได้รับใช้ปรนนิบัติ ครูบาอาจารย์ด้วยจิตแน่วแน่ศรัทธา ท่านเป็นพระภิกษุสงฆ์ ที่ได้รับการศึกษามานานแล้ว เป็นอย่างดีจาก เหล่านักปราชญ์ราชบัณฑิต เป็นพระมหาที่รอบรู้ธรรม พระไตรปิฎกองค์หนึ่ง แต่ความไม่อิ่มพอในธรรมะความดีงามนั้น ท่านจึงมุ่งมั่นเข้าถวายตัวเอง เป็นศิษย์ใกล้ชิดกับพระบุพพาจารย์ใหญ่ ฝ่ายวิปัสสนาธุระ คือ หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล และหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ผู้มีสติปัญญาย่อมรู้ธรรมขั้นละเอียดอ่อน ได้ไม่ยากนัก สามารถรู้เล่ห์เหลี่ยมกิเลสภายในจิตใจ ไม่ว่ามันซอกไหนมุมใด ท่านจะจับออกมาสับโขกอย่างไม่ปรานี กิเลสเป็นตัวโรคร้าย และไม่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า หรือส่องกล้อง เมื่อใครมีกิเลสส่วนใดชนิดใดแล้วภายในตัวกิเลส มันจะกัดกินจิตใจ ของบุคคลนั้นอย่างไม่มีวันพอ จนตายนั่นแหละมันจึงปล่อย

Back page | Next page