|
|
|
SINT-HIERONYMUS Groepsagenda |
Bijna
70 jaar geleden, 13 juni 1932, sluit scoutsgroep Sint-Hiëronymus officieel
aan bij het “Vlaamsch Verbond der Katholieke Scouts”. Op
dat ogenblik bestaat de groep uit 28 verkenners, tussen 11 en 17 jaar,
onder leiding van 3 “scouters” : broeder Archangelus als Scoutsmaster, E.H.
Sintobin als groepsaalmoezenier en Theofiel De Wreede als assistent-scoutsmaster. Het
Sint Lodewijkgesticht (Broederschool) wordt hun lokaal. Wolfjes
sluiten officieel pas aan in 1934, maar reeds in 1932 zijn ook zij vertegenwoordigd,
al dan niet aangesloten. Scouting
in België ontstond enerzijds in de colleges, waar het vooral een aangelegenheid
was van de Franstalige bourgeoisjeugd aldaar.
Anderzijds groeide scouting uit de patronaatswerking.
Patronaten waren parochiale instellingen die de volksjeugd samenbrachten,
deels om ze, zoals dat heette, zedelijk te vormen, deels ook om ze,
als dat nodig bleek, materiëel te helpen.
Het was vooral voor en tijdens de Eerste Wereldoorlog dat deze
patronaten een geweldige groei kenden.
Later takelden ze één voor één, langzaam af.
Op zoek naar iets in diezelfde geest, viel men op Scouting. Zo
ook groeide Sint-Hiëronymus uit het Parochiaal Sobriëtas Patronaat tot
een Volkstroep. Dat men
later met het volkse karakter van de groep niet altijd vrede nam, bewijst
een brief van de toenmalige groepsleider aan de Verbondscommissaris.
(25 nov 1951). Daarin wordt
de Commissaris gevraagd een spreekbeurt te houden tijdens de Ouderavond.
Doel : De ouders diets maken dat scouting wel degelijk iets te
bieden heeft aan de jeugd en zelfs aan studerende jeugd, die zich gewoonlijk
aansloot bij de KSA. Dat
was ook de reden dat weinig of geen studenten - scoutsleider werden.
Daar wilde men nu verandering in brengen. In
1934 bestaat de Sint-Hiëronymusscoutsgroep uit 49 welpen (8-11 jaar),
41 verkenners (11-17 jaar) : de 4de Dender-Waas – na 2 jaar een volledige
“Eenheid”. Als lokaal gebruikt
men vanaf 1933 het Jeugdheem, Oude Zandstraat. 2.
Oorlogsjaren Broeder
Archangelus neemt als Eenheidsleider ontslag in 1941.
Zijn opvolger wordt K. Tindemans die het roer overneemt voor
een periode van 18 jaar (tot 1959).
Hij begint zijn loopbaan in de moeilijke oorlogsjaren. De
Belgische Scoutsbeweging mag blijven bestaan.
Elders in Europa wordt scouting verboden.
Het was immers de bedoeling van de bezetter het dagelijkse leven
hier zoveel mogelijk zijn normale gang te laten gaan om de bezettingsmacht
tot een minimum te beperken. Soldaten
kon men elders beter gebruiken.
Niettegenstaande dit, lijdt de beweging onder de oorlog : **Het
aantal leden daalt sterk, maar dat herpakt zich snel.
**Het Verbond raadt aan de hoed e.a. Brits-Amerikaanse symbolen,
toch maar liever niet te dragen.
Hoewel van een absoluut verbod geen sprake is, moest men de bezetter
ook weer niet uitdagen. Er
waren soms verdenkingen waarvoor men zich tegenover de bezetter moest
verantwoorden. Anderzijds
had de oorlog ook zijn goede kanten, althans voor het imago van scouting.
De “dienstgedachte” vierde hoogtij en als er ergens nood was,
aarzelden de scouts niet om te helpen. Pittig
detail : uit deze periode stamt het vrouwelijk overwicht bij de welpenleiding.
Waar voor 1943 alleen sprake was van welpenleiders, traden nu
plots 5 welpenleidsters naar voren.
Dat vrouwelijke monopolie voor de welpentak duurt tot het scoutsjaar
1981-1982. Pas dan slaagt
opnieuw een mannelijk exemplaar erin assistent-welpenleider te worden. Na
het Jeugdheem was men in 1942 overgegaan naar het Hof ter Vesten als
lokaal. De Verkennertak,
die zoals hierboven vermeld uit 11 tot 17 jarigen bestaat wordt waarschijnlijk
in 1944 verdeeld in Jong-Verkenners (11-14 jaar ) en Verkenners (14-17
jaar). Officieel
gebeurt deze splitsing pas in 1949. Tot
dat ogenblik zijn deze leeftijdscategoriën ongewijzigd. In
1947 wordt opnieuw van lokaal veranderd.
Ditmaal gaan Jongverkenners naar de Grote Markt in het huis van
Mevr. De Browne, terwijl de welpen onderdak vinden bij Dr. Palms in
de Oude Zandstraat. 28
september 1949 geeft Mevr. de Brouchoven de Bergeyck een reglement aan
de groepsleider waarin de regels staan waaraan de St-Hiëronymusgroep
zich dient te houden bij het gebruik van de Orangerie van Cortewalle
als lokaal. K.
Tindemans (groepsleider) en E.H. Biesemans (groepsaalmoezenier) ondertekenen
het reglement. Kort daarop
, jan 1950, nemen de Jong-Verkenners en Verkenners hun intrek in dit
lokaal. Gedaan
met verhuizen, voor een lange periode van meer dan 30 jaar. In
de loop van de jaren onderging het interieur van dit gebouw veelvuldige
wijzigingen. Groots opzet
was de verbouwing die in 1972-1973 werd gedaan.
Toen werd binnenin een verdieping gelegd zodat de ruimte efficiënter
kon worden gebruikt. Met
de nieuwe eigenaar, de gemeente Beveren, is pas in 1982 een huurovereenkomst
gesloten. Dat maakte een
eind aan de onzekerheid die er heerste over het al dan niet verder gebruik
van dit gebouw door Sint-Hiëronymus. Ook
voor de Welpen werd uitgekeken naar een meer definitieve woonst. De
Heer burgemeester G. Lesseliers, voorzitter van de groep, stelt in de
Schuttershofstraat een stuk grond ter beschikking van Sint-Hiëronymus.
Een VZW St.-Hiëronymus, waarvan de statuten in het Staatsblad
van 4 dec 1954 verschenen zijn, wordt opgericht en zorgt ervoor dat
de groep rechtspersoonlijkheid heeft.
En dan wordt aan bouwen gedacht. Plans
worden getekend, een aannemer wordt gezocht : de bouw start. Het
resultaat laat niet op zich wachten.
Begin juli 1955 kan het nieuwe lokaal worden ingehuldigd.
De Welpen nemen er hun intrek. Op
6 juni 1981 wordt er brand gesticht.
De schade, vooral door rook veroorzaakt, is groot.
In juli en augustus van 1982 wordt er werk gemaakt van het herstel
en in september kan de groep pronken met een volledig nieuw ingericht
lokaal. In
1957 start de Sint-Paulusgilde.
Het is een vereniging die alle Beverse oud-scouts op regelmatige
tijdstippen bijeenbrengt. De
aard van de activiteiten op dergelijke samenkomsten is zeer verscheiden
en gaat van traditionele scoutsactiviteiten (bv dropping) tot het houden
van een gezellige “volkscafé-avond”. De
“Nieuwe Parochie” krijgt in 1967 zijn eigen scoutsgroep : St-Raphaël. Begonnen
met een welpentak, begeleid door ex-leiding van St-Hiëronymus, is deze
groep nu uitgebreid naar kapoenen, jong-verkenners en verkenners.
Ondertussen is deze groep ook met een gemengde werking begonnen
(sinds sept 1989). De
Sint-Martinusgroep, gestart in 1963-1964, vervolledigt het geheel als
beweging voor meisjesgidsen. Deze
4 “Sint” groepen werden in dec 1973 samengebracht in het tijdschrift
“De Vier Sinten”, waarin maandelijks elkeen zijn programma publiceert.
Op deze manier werd tussen de verschillende groepen van nabij
contact gehouden. (Nu verschijnen
daar enkel de programma’s nog van de jongerenwerking). Sint-Hiëronymus
zelf start in 1977 met de kapoenen.
Een tak voor 6-8 jarigen, die van bij de aanvang gemengd werkt. Nog
in 1977 start in Beveren een JIN groep, na een eerste poging in 1974-1975.
JIN (+17 jaar) vervangt de vroegere voortrekkerij en vormt de
overgang tussen de verkenners en de leiding.
In tegenstelling met de voortrekkerij echter is men slechts gedurende
één jaar Jinner. JIN Beveren
haalt zijn leden uit zowel St-Raphaël als St-Martinus als St-Hiëronymus. Na
de brandstichting in juni 1986 in de Orangerie op het domein Cortewalle,
begint een ware lijdensweg. De
groep, die pas begonnen was met grondige saneringswerken in het lokaal
daar, is zeker niet bij machte het puin alleen te ruimen.
De eigenaar, de gemeente Beveren, weet eerst ook niet goed hoe
de zaak kan opgelost worden.........de zaak sleept aan. In
1988 krijgt de groep dan een eerste keer de vraag vanwege de gemeente
om het aanwezige materiaal, uit de ondertussen tot ruïne vervallen orangerie,
te verwijderen. Wordt er
dan niet meer gedacht aan herstel ?
De groep hoopt van wel. Andere
inspraakorganen zoals de Gemeentelijke Culturele Raad, vzw Cortewalle,
Jeugdraad en Jeugddienst doen allemaal hun zeg.
Er worden zelfs restauratie plannen gesmeed voor de vroegere
Orangerie. Maar de te hoge
restauratiekosten ( ong. 16 miljoen) en het gebrek aan mogelijke garanties
voor de groep, doen tenslotte uitkijken naar andere mogelijkheden.
In de groep wordt meer en meer gevreesd voor de afbraak van de
orangerie. Alle takken
hebben ondertussen samen onderdak gevonden in de Schuttershofstraat
waar de kapoenen en de welpen reeds huisden. We
zijn reeds januari 1991 als door de gemeente een terrein in de Floralaan
wordt voorgesteld als nieuwe vestigingsplaats.
Maar daar zitten reeds de Chiro en Speelplein Bartje.
En de zoektocht gaat verder. In
november 1992 wordt officieel meegedeeld dat de vroegere orangerie als
lokaal verder uitgesloten is.
Opnieuw vraagt de Gemeente alle recuperatiemateriaal te verwijderen.
Het staat nu vast : de orangerie wordt afgebroken. In
mei 1993 besteedt ook de pers enige aandacht aan de zoektocht naar een
nieuw lokaal ter gelegenheid van de feitelijke afbraak- en nivelleringswerken
op het domein Cortewalle. Pas
in nov 1993 schijnt voor de groep weer wat licht in de duisternis.
Gedwongen
door de groeiende noodzaak omwille van het stijgend ledenaantal en na
de gesprekken met de schepen van de jeugd in de maand augustus, wordt
besloten om toch maar plannen te maken voor de bouw van een nieuw lokaal,
al of niet gelegen op het domein Cortewalle.
Architect
Frans Nonneman, lid van de leidingsploeg en van de groep, tekent de
plannen, ...... en samen met een financieel spaarplan worden deze ideeën
verzonden aan het College. Wanneer
in 1994 de vzw Sint-Hiëronymus de vereiste juridische grondslag geeft
aan de bouwplannen en de concrete financieringsvoorstellen formuleert
voor een eventuele realisatie, volgt nu ook de steun van het schepencollege.
Er
volgen een aantal gesprekken tussen groepsleiding en Vzw samen met de
Burgemeester en de Schepenen.
Een bouwaanvraag wordt ingediend. Uiteindelijk
en vrij snel wordt in juli 1994 de bouwaanvraag goedgekeurd en een bouwtoelating
verleend voor het oprichten van een nieuw scoutslokaal aan de Cortewalledreef. In
november 1994, tijdens de Pannenkoekenbak, wordt de Pers samengeroepen
en wordt het lokaal met een maquette en het financieringsplan voorgesteld.
Sint-Hiëronymus haalt diverse kranten. Enige
tijd later is er een info-avond voor alle leden, oud-leden en ouders
en wordt ook hen het plan voorgelegd.
Scouts Sint-Hiëronymus steunt financieel op de gemeentelijke
subsidies en financiële steun van de ouders om de bouw te realiseren.
Verscheidene schriftelijke oproepen naar alle ouders volgen elkaar
op vanaf eind december 1994 tot en met oktober 1997. De
eerste steen wordt gelegd op zondag 25 juni 1995, nadat het verhuurcontract
van het perceel grond, door de gemeente Beveren en St-Hiëronymus, werd
ondertekend. Sinds
juni 1995 wordt er koortsachtig door velen aan het lokaal gewerkt. Op
vrijdag 6 september 1996 wordt uiteindelijk het lokaal plechtig geopend
door de Schepen van Jeugd in het bijzijn van alle scoutssymphatisanten. Gedurende
de maand september verhuizen de Jong-Verkenners en Verkenners en hun
hebben en houwen van de Schuttershofstraat naar Cortewalle en anno 2001
huizen zij daar nog steeds. Door
de vele financiële acties en steun en subsidies, worden de laatste schulden
afgelost en afbetaald in juni 1998.
Aan het lokaal hangt een prijskaartje van ongeveer 2,5 miljoen
BEF. Niet niks voor een
jeugdvereniging. Hopelijk
mag dit verhaal hier eindigen en kunnen we nog lang gebruik maken van
ons scoutslokaal in een prachtige omgeving.
Velen zijn jaloers. 6.
En
nu ??? Ook
deze scoutsgroep overleefde de “milleniumbug” en telt nu ongeveer 160
leden en leiding :
21 kapoenen, 41 welpen, 39 jong-verkenners, 27 verkenners, 7
jinners en 25 leiding. Zij
staan nog iedere zondag parraat van 14.00 u tot 17.00 u, tenzij anders
vermeld in de 4-Sinten. Om
de maand hebben ze samen een groepsraad waar allerlei groepsbeslissingen
worden genomen en groepsactiviteiten worden georganiseerd.
Gedurende een scoutsjaar staat er heel wat op het spel en meestal
ontstaan er werkgroepjes die concrete ideeën en plannen naar voren schuiven.
Traditionele activiteiten zoals BBQ (sinds 1989) en de Pannenkoekenbak
(in 2001 voor de 50 ste keer) organiseren ze nog steeds met plezier.
Vastgeroest
in hun 5 basispeilers, zijnde: dienst, engagement, medebeheer, ploegwerk
en zelfwerkzaamheid, gaat de groep helpen wanneer de nood hoog is, zoals
bij de overstromingen op 14 en 15 september 1998. Ondertussen
heeft het lokaal in de Schuttershofstraat ook enige veranderingen ondergaan.
Het gebouw begint te slijten en kan hier en daar een renovatie
gebruiken. De
tijd staat niet stil, de techniek ook niet.
Met de komst van de nieuwe eeuw en het ontstaan van het net en
websites, wil Scouts Sint-Hiëronymus er dan ook geen gras over laten
groeien en zal vanaf 2001 te bezichtigen zijn.
Veel
plezier ermee en nog heel veel scoutse groeten. De
VZW bestaat uit :
Dhr. Marc De Munck,
voorzitter
Dr.
Marc D’hollander, secretaris
Mr. Johan Lesseliers
Dhr.
Koen Roelandt
Dhr. Stijn De Munck
(Mej. Eva Van Oevelen)
Lijst
van de groepleiders : 1932-1940
Broeder Archangelus 1941
-
(1958-1959)
Kamiel Tindemans
(1959-1960)
– (1966-1967)
Leopold Laureys
(1967-1968) – (1968-1969)
Raf Gaublomme
(1969-1970)
– (1973-1974)
Freddy Janssens
(1974-1975) – (1976-1977)
Luc Tindemans
(1977-1978) – (1982-1983)
Marc De Munck
(1983-1984) – (1988-1989)
Peter Van Roeyen
(1989-1990) – (1991-1992)
Koen Roelandt – Riet Nonneman
(1992-1993) – (1997-1998)
Stijn De Munck
(1998-1999) – (2000-2001)
Eva Van Oevelen
|
