Ο πόνος του μυαλού είναι χειρότερος από τον πόνο του σώματος.

Λατινική παροιμία

Οι αναταραχές ανησυχίας είναι σοβαρές ιατρικές ασθένειες που έχουν επιπτώσεις σε περίπου 19 εκατομμύριο αμερικανικούς ενηλίκους. Αυτές οι αναταραχές γεμίζουν τις ζωές των ανθρώπων με τη συντριπτικούς ανησυχία και το φόβο. Αντίθετα από τη σχετικά ήπια, συνοπτική ανησυχία που προκαλείται από ένα αγχωτικό γεγονός όπως μια επιχειρησιακή παρουσίαση ή μια πρώτη ημερομηνία, οι αναταραχές ανησυχίας είναι χρόνιες, ανηλεείς, και μπορούν να αυξηθούν σταδιακά χειρότερα εάν όχι μεταχειρισμένος.

Και ο φόβος και η ανησυχία στέλνουν τα σήματα μέσω του σώματος που προετοιμάζουν όλα τα συστήματα για τον πιθανό κίνδυνο. Οι ορμόνες, όπως η αδρεναλίνη και catecholamine, απελευθερώνονται σε αυτό που είναι γνωστό ως απάντηση «πάλης ή πτήσης». Η ξαφνική αύξηση στα επίπεδα ορμονών επιταχύνει την καρδιά και αυξάνει το ποσό του άντλησης του αίματος. Συγχρόνως, οι μυ'ες σφίγγουν, αυξάνοντας τη δυνατότητα του ατόμου να παλεψει ή να φύγει από τον κίνδυνο. Η ένταση αυτών των φυσιολογικών απαντήσεων ποικίλλει σύμφωνα με τη σοβαρότητα του γεγονότος ή σκέφτηκε ότι προκαλεσμένος τη συγκίνηση, τη δύναμη του φόβου ή της ανησυχίας του ατόμου, και προηγούμενων γενετικού makeup του/της το εμπειρίας και.

Εφ' όσον υπάρχει ένας καλός λόγος για το φόβο ή την ανησυχία, και δεν παρεμποδίζει τη δυνατότητα να εργαστεί, να παίξει, και να κοινωνικοποιήσει, δεν θεωρείται πρόβλημα. Αλλά όταν η ανησυχία διαρκεί επάνω μια δική της ζωή και αρχίζει να αναστατώνει τις καθημερινές δραστηριότητες, η κατάσταση δεν είναι πλέον κανονική. Μια γνήσια συναισθηματική αναταραχή είναι τώρα στην εργασία... και είναι χρόνος να δει ένας γιατρός.

Χιλιάδες επιστημονικές μελέτες κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αρκετών ετών δείχνουν ότι η υψηλή πίεση αίματος, τα έλκη, οι πονοκέφαλοι ημικρανίας, τα κτυπήματα, ο αλκοολισμός, η κατάθλιψη, ο θυμός, η κούραση, ο εθισμός φαρμάκων και πολλές άλλες φυσικές καταστάσεις οφείλονται συχνά στα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της πίεσης.

Απασχολημένο από μια απειλή, το σώμα σας αποκρίνεται με έναν σύνθετο καταρράκτη των χημικών ουσιών. Ο υποθάλαμος, που προειδοποιούνται από τον εγκέφαλο, αντλίες έξω μια εξειδικευμένη ορμόνη που προτρέπει τελικά τους δύο επινεφρίδιους αδένες (που σκαρφαλώνουν επάνω στα νεφρά) για να απελευθερώσει την ενεργοποιώντας ορμόνη γνωστή ως αδρεναλίνη. Ο γρηγορότερος σφυγμός αποτελέσματος �, υψηλότερη πίεση αίματος, ακονισμένη συνειδητοποίηση � είναι η απάντηση «πάλης ή πτήσης» στο φόβο και την ανησυχία.

Κάθε αναταραχή ανησυχίας έχει τα ευδιάκριτα χαρακτηριστικά γνωρίσματά της, αλλά όλα δεσμεύονται μαζί από το κοινό θέμα του υπερβολικών, παράλογων φόβου και του φόβου.

Αν και είναι ασυνήθιστο, ορισμένα ιατρικά προβλήματα μπορούν να μληθούν τα συμπτώματα της ανησυχίας, ή ακόμα και να το παραγάγουν. Οι παλμοί και η συντομία της αναπνοής που προκαλούνται από έναν ανώμαλο κτύπο της καρδιάς μπορούν εύκολα να μπερδευτούν με την ανησυχία. Ένας θρόμβος στον πνεύμονα (πνευμονικός εμβολισμός) συχνά προκαλεί τα ανεξήγητα συναισθήματα της ανησυχίας. Τα νευρολογικά προβλήματα όπως οι αναταραχές επιληψίας και εγκεφάλου μπορούν να είναι αρμόδια για τα συμπτώματα της ανησυχίας. Έτσι μπορέστε αναιμία, διαβήτης, ασθένεια θυροειδή, και επινεφρίδια προβλήματα. Γενικά, αυτά τα συμπτώματα θα εξαφανιστούν όταν τίθεται η ελλοχεύουσα ασθένεια υπό έλεγχο, αν και η ανησυχία απαιτεί μερικές φορές τη χωριστή επεξεργασία.

Το οινόπνευμα είναι ένα γνωστό ακόμα με συνέπεια η αιτία της ανησυχίας. Και η υπερβολική κατανάλωση οινοπνεύματος και η απόσυρση από τον μπορούν να οδηγήσουν στην ανησυχία. Το πρόβλημα πηγαίνει συχνά παραγνωρισμένο επειδή την οι άνθρωποι μπορούν να ελαχιστοποιήσουν ή να παραλείψουν την εισαγωγή οινοπνεύματός τους κατά ομιλία με το γιατρό, και γιατροί μπορεί να παραμελήσει να ρωτήσει. Κατά τρόπο ενδιαφέροντα, το οινόπνευμα δεν εμφανίζεται να αυξάνει τον κίνδυνο αναταραχών ανησυχίας στην πιό πρόσφατη ζωή.

Οι καταθλιπτικοί άνθρωποι θα φανούν λυπημένοι, ή «κάτω,» ή μπορούν να είναι ανίκανοι να απολαύσουν τις κανονικές δραστηριότητές τους. Δεν μπορούν να έχουν καμία όρεξη και να χάσουν το βάρος (αν και μερικοί άνθρωποι τρώνε περισσότεροι και κέρδους το βάρος όταν καταθλιπτικοί). Μπορούν να κοιμηθούν πάρα πολύ ή πάρα πολύ ελάχιστα, να έχουν τη δυσκολία που πηγαίνει στον ύπνο, ύπνος restlessly, ή να ξυπνήσουν πολύ νωρίς το πρωί. Μπορούν να μιλήσουν για το αίσθημα ένοχοι, άνευ αξίας, ή μάταιοι μπορούν να στερηθούν την ενέργεια ή να είναι νευρικοί και ταραγμένοι. Μπορούν να σκεφτούν για τη δολοφονία και μπορούν ακόμη και να κάνουν μια προσπάθεια αυτοκτονίας. Μερικοί καταθλιπτικοί άνθρωποι έχουν τις αυταπάτες (ψεύτικες, σταθερές ιδέες) για την ένδεια, την ασθένεια, ή το sinfulness που συσχετίζονται με την κατάθλιψή τους. Συχνά τα συναισθήματα της κατάθλιψης είναι χειρότερα σε μια ιδιαίτερη εποχή της ημέρας, για παράδειγμα, κάθε πρωί ή κάθε βράδυ.

Τα συναισθήματα που συνδέονται δυνατότητα με την ανησυχία περιλαμβάνουν την ανυπομονησία, το apprehensiveness, την οξυθυμία, και τη μειωμένη να συγκεντρωθούν. Οι άνθρωποι που πάσχουν από την ανησυχία μπορούν επίσης να ανησυχήσουν, για κανέναν ιδιαίτερο λόγο, ότι κάτι κακό πρόκειται να συμβεί σε τους ή τους αγαπημένους αυτούς τους. Τα άτομα με τις αναταραχές ανησυχίας μπορούν να κάνουν τέτοιες δηλώσεις όπως: - Το Ι σκέφτηκε πάντα ότι ήμουν ακριβώς πεσιμιστής, αλλά θα ανησυχούσα για τα πράγματα για τις ημέρες, στο σημείο όπου δεν μπόρεσα να κοιμηθώ ακόμη και. - Είχα ένα πολύ ισχυρό συναίσθημα της επικείμενης μοίρας, όπως έχανα τον έλεγχο με έναν ακραίο τρόπο. - Πάντα ανησυχήθηκα ότι εάν δεν έκανα ορισμένα πράγματα, οι γονείς μου επρόκειτο να πεθάνουν. - Αισθάνθηκα σαν η καρδιά μου επρόκειτο να εκραγεί, και δεν θα μπορούσα να ηρεμήσω κάτω.

Η σφραγίδα αυτού του προβλήματος είναι χρόνιες ανησυχία και ένταση χωρίς την προφανή αιτία. Οι άνθρωποι που πάσχουν από τις γενικευμένες αναταραχές ανησυχίας μπορούν να ανησυχήσουν υπερβολικά για την υγεία, τα χρήματα, την οικογένεια, ή την εργασία, προσδοκώντας συχνά την καταστροφή. Αν και γνωρίζουν συνήθως ότι η ανησυχία τους είναι εντονότερη από απαραίτητη, δεν μπορούν να φανούν να την αφήνουν να πάει. Η σταθερή ανησυχία συμβάλλει στον ύπνο και τη χαλάρωση προβλήματος. Οι άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας μπορούν να τρομάξουν εύκολα και να έχουν να συγκεντρωθούν προβλήματος. Η γενικευμένη αναταραχή ανησυχίας οδηγεί συχνά στην κατάθλιψη.

Τα φυσικά συμπτώματα αυτής της αναταραχής περιλαμβάνουν: δόνηση, σύσπαση, ένταση μυών, πονοκέφαλοι, οξυθυμία, ιδρώτας, ναυτία, καυτές λάμψεις, ζαλάδα, και αναπνοή δυσκολίας. GAD εντοπίζεται όταν ψυχολογικά και φυσικά συμπτώματα της ανησυχίας τελευταία ένας περισσότερο από μήνας και δεν συνοδεύεται από τα συμπτώματα άλλων αναταραχών ανησυχίας.

Εάν εσύ, ή κάποιος που ξέρετε, έχει τα συμπτώματα της ανησυχίας, μια επίσκεψη στον οικογενειακό παθολόγο είναι συνήθως η καλύτερη θέση για να αρχίσει. Ένας παθολόγος μπορεί να βοηθήσει να καθορίσει εάν τα συμπτώματα οφείλονται σε μια αναταραχή ανησυχίας, κάποια άλλη φυσική κατάσταση, ή και σοι δύο. Συχνά, το επόμενο βήμα να πάρει τη θεραπεία για μια αναταραχή ανησυχίας είναι παραπομπή σε έναν διανοητικό προσφέροντα ιατρικές υπηρεσίες.

Μεταξύ των επαγγελματιών που μπορούν να βοηθήσουν είναι ψυχίατροι, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, και σύμβουλοι. Εντούτοις, είναι καλύτερο να ψαχτεί ένας επαγγελματίας που έχει ειδικευτεί την κατάρτιση στην γνωστικός-συμπεριφοριστική θεραπεία ή/και τη συμπεριφοριστική θεραπεία, ανάλογα με την περίπτωση, και που είναι ανοικτός στη χρήση των φαρμάκων, εάν είναι απαραίτητο.

Μπορείτε να ανησυχήσετε για την πληρωμή για την επεξεργασία για μια αναταραχή ανησυχίας. Εάν ανήκετε σε μια οργάνωση συντήρησης υγείας ή έχετε κάποιο άλλο είδος ασφάλειας υγείας, οι δαπάνες της επεξεργασίας σας μπορούν πλήρως ή μερικώς να καλυφθούν. Υπάρχουν επίσης δημόσια κέντρα διανοητικής υγείας ότι άνθρωποι δαπανών σύμφωνα με πόσος είναι σε θέση να πληρώσουν. Εάν είστε στη δημόσια βοήθεια, μπορείτε να είστε σε θέση να πάρετε την προσοχή μέσω του σχεδίου κρατικού Medicaid σας.

Οι αποτελεσματικές επεξεργασίες για κάθε μια από τις αναταραχές ανησυχίας έχουν αναπτυχθεί μέσω της έρευνας. Γενικά, δύο τύποι επεξεργασιών είναι διαθέσιμοι για μια αναταραχή � ανησυχίας - φάρμακο και συγκεκριμένοι τύποι ψυχοθεραπειών (μερικές φορές αποκαλούμενων «θεραπεία συζήτησης»). Και οι δύο προσεγγίσεις μπορούν να είναι αποτελεσματικές για τις περισσότερες αναταραχές. Η επιλογή του ενός ή άλλη, ή και οι δύο, εξαρτώνται από την προτίμηση του ασθενή και του γιατρού, και επίσης από την ιδιαίτερη αναταραχή ανησυχίας. Παραδείγματος χάριν, μόνο η ψυχοθεραπεία έχει βρεθεί αποτελεσματική για τις συγκεκριμένες φοβίες. Κατά επιλογή ενός θεράποντος, την πρέπει να ανακαλύψετε εάν τα φάρμακα θα είναι διαθέσιμα εάν είναι απαραίτητο.

Σε πολλές περιπτώσεις, τα φάρμακα είναι ουσιαστικά. Εάν πάσχετε από τη μανία, μια σημαντική κατάθλιψη, ή μια παρανοϊκή αναταραχή, φάρμακα μπορεί πραγματικά να είναι σε θέση να σας αποκαταστήσει κανονικό σε μόνο σας. Για άλλους όρους, όπως η σχιζοφρένια, τα φάρμακα ελέγχουν και τροποποιούν τα συμπτώματα στο βαθμό ότι ένα πρόσωπο μπορεί να μείνει στην κοινότητά του. Τα φάρμακα διευκολύνουν επίσης τα στενοχωρώντας συμπτώματα, που επιτρέπουν σε ένα πρόσωπο για να συμμετέχουν σε μια θεραπευτική σχέση και να επαν-δεσμεύσουν στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής της. Μερικές φορές ένα φάρμακο είναι ένα χρήσιμο πρόσθετο μέτρο κατά τη διάρκεια των ιδιαίτερα αγχωτικών χρόνων, ίσως στο αρχικό στάδιο της επεξεργασίας ή σε μια εποχή της κρίσης. Εκείνοι οι ασθενείς με τις σκεπτόμενες αναταραχές ή την παραισθησιακή εμπειρία μπορούν να διατηρηθούν μόνο με τα κατάλληλα αντιψυχωτικά φάρμακα.

Οι ψυχίατροι ή άλλοι παθολόγοι μπορούν να ορίσουν τα φάρμακα για τις αναταραχές ανησυχίας. Αυτοί οι γιατροί συνεργάζονται συχνά στενά με τους ψυχολόγους, τους κοινωνικούς λειτουργούς, ή τους συμβούλους που παρέχουν την ψυχοθεραπεία. Αν και τα φάρμακα δεν θα θεραπεύσουν μια αναταραχή ανησυχίας, μπορούν να κρατήσουν τα συμπτώματα υπό έλεγχο και να επιτρέψουν σε σας για να οδηγήσουν μια κανονική, εκπληρώνοντας ζωή.

Δεν είναι εξ ολοκλήρου σαφές γιατί τα ψυχοτροπικά φάρμακα λειτουργούν ακόμα, φαίνεται ότι επανεγκαθιδρύουν την ισορροπία μέσα στη χημεία του εγκεφάλου. Η συμπεριφορά καθορίζεται μέσω των μηνυμάτων που διαβιβάζονται μέσα στον εγκέφαλο από ένα κύτταρο νεύρων σε άλλο μέσω των διάφορων χημικών ουσιών. Αυτές οι χημικές ουσίες καλούνται νευροδιαβιβαστές. Μέσω των εκατομμυρίων των κυττάρων νεύρων μέσα στον εγκέφαλο, οι χημικές ουσίες προκαλούν τις μνήμες, τα σχέδια ύπνου, τις αντιλήψεις, τα συναισθήματα, τις διαθέσεις και τις σκέψεις. Το ηλεκτρικό ρεύμα που φέρνει τα μηνύματα παραλαμβάνεται από τις άκρες νεύρων, αποκαλούμενες συνάψεις, οι οποίες απελευθερώνουν έπειτα το νευροδιαβιβαστή. Αυτές οι χημικές ουσίες, στη συνέχεια, διαδίδουν το μήνυμα με την υποκίνηση των επόμενων νεύρων στη γραμμή για να στείλουν στο ηλεκτρικό μήνυμα. Μόλις χρησιμοποιηθεί, η χημική ουσία νευροδιαβιβαστών επιστρέφεται και αποθηκεύεται στο τέλος νεύρων. Αυτή η διαδικασία ανακύκλωσης καλείται reuptake. Όταν αυτή η κάνοντας σήμα διαδικασία πηγαίνει askew, τα αποτελέσματα βλέπουνε στη συμπεριφορά ενός προσώπου και βιώνονται στις συγκινήσεις, τις αντιλήψεις, τις αισθήσεις, και τις ιδέες του.

Πολλοί άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας ωφελούνται από να προσχωρήσουν σε μια ομάδα αυτοβοήθειας και τη διανομή των προβλημάτων και των επιτευγμάτων τους με άλλα. Η ομιλία με τους εμπιστευμένους φίλους ή ένα εμπιστευμένο μέλος της ιεροσύνης μπορεί επίσης να είναι πολύ χρήσιμη, αν και όχι ένα υποκατάστατο της διανοητικής υγειονομικής περίθαλψης. Η συμμετοχή σε ένα δωμάτιο συνομιλίας Διαδικτύου μπορεί επίσης να είναι σημαντική να συμμεριστεί τις ανησυχίες και τη μείωση μιας αίσθησης της απομόνωσης, αλλά οποιεσδήποτε συμβουλές λαμβανόμενες πρέπει να αντιμετωπισθούν με σύνεση.

Οι διοικητικές τεχνικές και η περισυλλογή πίεσης μπορούν να σας βοηθήσουν για να ηρεμηθούν και να ενισχύσουν τα αποτελέσματα της θεραπείας, αν και δεν υπάρχουν μέχρι τώρα κανένα επιστημονικό στοιχείο για να υποστηριχθεί η αξία αυτών των προσεγγίσεων «wellness» στην αποκατάσταση από τις αναταραχές ανησυχίας. Υπάρχουν προκαταρκτικά στοιχεία ότι η αεροβική άσκηση μπορεί να είναι σημαντική, και είναι γνωστό ότι η καφεΐνη, τα παράνομα φάρμακα, και ακόμη και μερικά εξωχρηματιστηριακά κρύα φάρμακα μπορούν να επιδεινώσουν τα συμπτώματα μιας αναταραχής ανησυχίας. Έλεγχος με τον παθολόγο ή το φαρμακοποιό σας πρίν παίρνει οποιαδήποτε πρόσθετα φάρμακα.

Πολλές οργανώσεις υποστηρίζουν σήμερα την έρευνα στις αιτίες, τη διάγνωση, την πρόληψη, και τη θεραπεία των αναταραχών ανησυχίας και άλλων διανοητικών ασθενειών. Οι μελέτες εξετάζουν τους γενετικούς και περιβαλλοντικούς κινδύνους για σημαντικές αναταραχές ανησυχίας, η σειρά μαθημάτων τους--και μόνο και όταν εμφανίζονται μαζί με άλλες ασθένειες όπως η κατάθλιψη--και η επεξεργασία τους. Ο τελευταίος στόχος είναι να είσαι σε θέση να θεραπεύσει, και ίσως ακόμα και για να αποτρέψει, αναταραχές ανησυχίας.

Χρησιμοποιώντας τις τεχνολογίες εγκεφαλικής απεικόνισης και τις νευροχημικές τεχνικές, οι επιστήμονες διαπιστώνουν ότι ένα δίκτυο των αλληλεπιδρώντας δομών είναι αρμόδιο για αυτές τις συγκινήσεις. Κέντρα πολύ ερευνητικοου στη αμυγδαλή εγκεφάλου, μια αμύγδαλο-διαμορφωμένη δομή βαθιά μέσα στον εγκέφαλο. Η αμυγδαλή εγκεφάλου θεωρείται για να χρησιμεύσει ως μια πλήμνη επικοινωνιών μεταξύ των μερών του εγκεφάλου εισερχόμενα αισθητήρια σήματα εκείνης της διαδικασίας και των μερών που τα ερμηνεύουν. Μπορεί να επισημάνει ότι μια απειλή είναι παρούσα, και προκαλεί μια απάντηση ή μια ανησυχία φόβου. Φαίνεται ότι οι συναισθηματικές μνήμες που αποθηκεύονται στο κεντρικό μέρος της αμυγδαλής εγκεφάλου μπορούν να διαδραματίσουν έναν ρόλο στις αναταραχές που περιλαμβάνουν τους πολύ ευδιάκριτους φόβους, όπως τις φοβίες, ενώ τα διαφορετικά μέρη μπορούν να περιληφθούν με άλλες μορφές ανησυχίας.

Άλλη έρευνα εστιάζει στον ιππόκαμπο, μια άλλη δομή εγκεφάλου που είναι αρμόδια για να απειλήσει επεξεργασίας ή τα τραυματικά ερεθίσματα. Ο ιππόκαμπος διαδραματίζει έναν βασικό ρόλο στον εγκέφαλο με τη βοήθεια να κωδικοποιηθούν οι πληροφορίες στις μνήμες. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι ο ιππόκαμπος εμφανίζεται να είναι μικρότερος στους ανθρώπους που έχουν υποβληθεί στην αυστηρή πίεση λόγω της κακοποίησης παιδιών ή του στρατιωτικού αγώνα. Αυτό το μειωμένο μέγεθος θα μπορούσε να βοηθήσει να εξηγήσει γιατί τα άτομα με PTSD έχουν τις αναδρομές στο παρελθόν, ελλείμματα στη ρητή μνήμη, και την τεμαχισμένη μνήμη για τις λεπτομέρειες του τραυματικού γεγονότος.

Οι επιστήμονες πραγματοποιούν επίσης τις κλινικές δοκιμές για να βρούν τους αποτελεσματικότερους τρόπους τις αναταραχές ανησυχίας. Παραδείγματος χάριν, μια δοκιμή εξετάζει πόσο καλά το φάρμακο και τη συμπεριφοριστική εργασία θεραπείας μαζί και χωριστά στη θεραπεία της ψυχαναγκαστικής αναταραχής. Μια άλλη δοκιμή αξιολογεί την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των επεξεργασιών φαρμάκων για τις αναταραχές ανησυχίας στα παιδιά και τους εφήβους με την ομο-εμφανιμένος αναταραχή υπερδραστηριότητας διάσπασης της προσοχής. Για περισσότερες πληροφορίες για τις κλινικές δοκιμές, παραδείγματος χάριν η εθνική βιβλιοθήκη της βάσης δεδομένων κλινικών δοκιμών της ιατρικής.

Η βιοχημική θεωρία προτείνει ότι οι βιολογικές δυσαναλογίες, ίσως μεταξύ των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο, μπορούν να είναι η αρχική αιτία των αναταραχών ανησυχίας. Πράγματι, σε μια μελέτη οι ερευνητές ήταν σε θέση να προκαλέσουν μια επίθεση πανικού σε μερικούς ανθρώπους απλά με να εμποτίσουν ορισμένες χημικές ουσίες. Πολλοί επιστήμονες που συμμετέχουν στην έρευνα ανησυχίας τώρα υποστηρίζουν ότι οι διορθώνοντας βιοχημικές δυσαναλογίες με το φάρμακο πρέπει να είναι ο πρώτος στόχος της επεξεργασίας. Άλλες μελέτες προτείνουν ότι οι βιοχημικές αλλαγές μπορούν επίσης να επιτευχθούν μέσω των ψυχολογικών και συμπεριφοριστικών αλλαγών που παράγονται από την ψυχοθεραπεία.

Πίεση, τραύμα, αβεβαιότητα. Οι περισσότεροι θεωρητικοί συμφωνούν ότι, άλλοι παράγοντες κατά μέρος, η πίεση, το τραύμα, και οι αβεβαιότητες μπορούν να διαδραματίσουν έναν ρόλο στην ανάπτυξη των αναταραχών ανησυχίας. Οι μελέτες παρουσιάζουν μια σχέση μεταξύ της ανησυχίας και της πίεσης, οι οποίες μπορούν να καθοριστούν συνεπεία να προσαρμοστούν σε μια αλλαγή. Οι προκλήσεις όπως ο θάνατος αγαπημένος απαιτούν μια σημαντική προσαρμογή που μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη μιας αναταραχής ανησυχίας. Η αβεβαιότητα κατά τη διάρκεια των μεταβάσεων, ή για το μέλλον, μπορεί επίσης να παραγάγει την ανησυχία. Μερικές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι ένα αγχωτικό γεγονός προηγείται της εμφάνισης πολλών αναταραχών ανησυχίας, αν και αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι ακόμα αποφασιστικό. Η επιρροή αυτών των παραγόντων εμφανίζεται να ποικίλλει με την αναταραχή. Στο μετα-τραυματικό σύνδρομο πίεσης, τέτοιοι παράγοντες διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο, ενώ στην ψυχαναγκαστική αναταραχή, η χημεία εγκεφάλου εμφανίζεται να είναι ο αρχικός ένοχος.

Μια δυσαναλογία σε αυτούς τους νευροδιαβιβαστές μπορεί να προκαλέσει μια αντίστοιχη μετατόπιση στις σκέψεις μας. Αλλά ισχύει η αντιστροφή επίσης; Μπορεί μια καθορισμένη αλλαγή στη σκέψη μας να αλλάξει τη χημεία στον εγκέφαλο; Πολλοί εμπειρογνώμονες είναι πεπεισμένοι ότι αυτό ισχύει και η συμπεριφοριστική θεραπεία που στοχεύει στην αλλαγή των αντιδράσεών μας, στην πραγματικότητα, θεραπεύει πολλά προβλήματα. Πράγματι, για μερικές αναταραχές, όπως οι φοβίες, αυτός ο τύπος θεραπείας παραμένει η αποτελεσματικότερη εναλλακτική λύση.

1. Θυμηθείτε ότι αν και τα συναισθήματα και τα συμπτώματά σας είναι πολύ εκφοβίζοντας, δεν είναι επικίνδυνοι ή επιβλαβείς. 2. Καταλάβετε ότι τι δοκιμάζετε είναι μια υπερβολή των κανονικών σωματικών αντιδράσεών σας που τονίζουν. 3. Μην παλεψτε τα συναισθήματά σας ή μην προσπαθήστε να τα επιθυμήσετε μακριά. Περισσότερο είστε πρόθυμοι να τους αντιμετωπίσετε, λιγότερο ο έντονος θα γίνουν. 4. Μην προσθέστε στον πανικό σας με τη σκέψη για αυτό που «η δύναμη» συμβαίνει. 5. Παραμονή στο παρόν. Η ειδοποίηση τι συμβαίνει πραγματικά σε σας σε αντιδιαστολή με αυτό που σκέφτεστε τη δύναμη συμβαίνει. 6. Ονομάστε το επίπεδο φόβου σας από μηδέν έως 10 και προσέξτε αυτό ανεβαίνει και κατεβάζει. Ειδοποίηση ότι δεν μένει πολύ σε έναν υψηλού επιπέδου για περισσότερο από μερικά δευτερόλεπτα. 7. Όταν ο φόβος αρχίζει να προκαλεί «τι εάν» να σκεφτεί, η εστίαση επάνω και εκτελεί έναν απλό και εύχρηστο στόχο όπως να μετρήσει προς τα πίσω από 100 από τα threes ή η θραύση μιας λαστιχένιας ζώνης στον καρπό σας. 8. Ειδοποίηση ότι όταν σταματάτε τις εκφοβίζοντας σκέψεις στο φόβο σας, αρχίζει να εξασθενίζει. 9. Όταν ο φόβος έρχεται, τον αναμείνετε και δεχτείτε. Περιμένετε και του δώστε το χρόνο να περάσει χωρίς τρέξιμο μακρυά από το. 10. Να είστε υπερήφανος της προόδου σημειώνετε, και σκέφτεστε για το πώς αγαθό που θα αισθανθείτε πότε πετυχαίνετε αυτή τη φορά.

Όροι που χρησιμοποιούνται σε αυτήν την σελίδα

Αναταραχές ανησυχίας

• Οποιεσδήποτε από τις διάφορες αναταραχές στις οποίες η ανησυχία είναι είτε η αρχική διαταραχή είτε είναι το αποτέλεσμα της αντιμετώπισης μιας φοβισμένου κατάστασης είτε ενός αντικειμένου περιλαμβάνουν την ψυχαναγκαστική αναταραχή και τη posttraumatic αναταραχή πίεσης.

Αναταραχή ανησυχίας

• Μια ψυχιατρική διαταραχή που περιλαμβάνει την παρουσία ανησυχίας που είναι τόσο έντονη ή τόσο συχνά παρούσα που προκαλεί τη δυσκολία ή τον κίνδυνο για το άτομο.

Ανησυχία

• Μια κατάσταση της ανησυχίας και της ανησυχίας, όπως για τις μελλοντικές αβεβαιότητες.


• Ανησυχία ή ένταση σε απάντηση στην πραγματική ή φαντασμένη πίεση, τον κίνδυνο, ή τις φοβησμένες καταστάσεις. Οι φυσικές αντιδράσεις όπως ο γρήγορος σφυγμός, ο ιδρώτας, η δόνηση, η κούραση, και η αδυναμία μπορούν να συνοδεύσουν την ανησυχία.

Φόβος

• Ο φόβος είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα του αντιληπτού κινδύνου ή του κινδύνου, εάν είναι πραγματικός ή φαντασμένος.

διανοητική υγεία

• Μια κατάσταση της συναισθηματικής και ψυχολογικής ευημερίας στην οποία ένα άτομο είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τις γνωστικές και συναισθηματικές ικανότητές του/της, να λειτουργήσει στην κοινωνία, και να ικανοποιήσει τις συνηθισμένες απαιτήσεις της καθημερινής ζωής.


• η ψυχολογική κατάσταση κάποιου που λειτουργεί σε ικανοποιητικό επίπεδο συναισθηματικής και συμπεριφοριστικής ρύθμισης.

κατάθλιψη

• στην ψυχιατρική, ένα σύμπτωμα της αναταραχής διάθεσης που χαρακτηρίζονται από τα έντονα συναισθήματα της απώλειας, τη θλίψη, την απόγνωση, την αποτυχία, και την απόρριψη.

πίεση

• Μια κατάσταση της ακραίας δυσκολίας, της πίεσης, ή της πίεσης.


• Μια φυσική και ψυχολογική απάντηση που προκύπτει από την έκθεση σε μια απαίτηση ή μια πίεση.

Get best job tomorrow by learning today