Παχυσαρκία

Η παχιά διανομή μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο ενός προσώπου ασθένειας. Το λίπος που φέρεται γύρω από τη μέση και στην κοιλιακή περιοχή, που χαρακτηρίζεται από τη «μορφή μήλων», συνδέεται με έναν αυξανόμενο κίνδυνο για πολλά ιατρικά προβλήματα όπως οι καρδιακές παθήσεις, ο καρκίνος, η υψηλή πίεση αίματος, και ο διαβήτης. Το λίπος που διανέμεται συνήθως γύρω από τους γλουτούς και τους μηρούς συνδέεται με έναν χαμηλότερο κίνδυνο αυτές τις ασθένειες.

Τουλάχιστον 50 έως 75 τοις εκατό της παχυσαρκίας έχουν τις γενετικές επιρροές. Ακριβώς τι εκείνες οι γενετικές επιρροές είναι ότι το βάρος σωμάτων επιρροής δεν έχει προσδιοριστεί.

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται ο συχνότερα στη διαχείριση της παχυσαρκίας είναι συνήθως γνωστά ως καταπιεστικά» φάρμακα «όρεξης. Τα καταπιεστικά φάρμακα όρεξης προωθούν την απώλεια βάρους με την αύξηση του μεταβολισμού και με τη μείωση της όρεξης ή την αύξηση του συναισθήματος της ύπαρξης πλήρη. Αυτά τα φάρμακα λειτουργούν με την αύξηση της σεροτονίνης ή/και catecholamine - δύο χημικές ουσίες εγκεφάλου που έχουν επιπτώσεις στη διάθεση, την όρεξη και το μεταβολισμό.

Οι άνθρωποι αποκρίνονται διαφορετικά στα καταπιεστικά φάρμακα όρεξης, και μερικοί άνθρωποι δοκιμάζουν περισσότερη απώλεια βάρους από άλλοι. Μερικοί παχύσαρκοι ασθενείς που χρησιμοποιούν το φάρμακο χάνουν περισσότερα από 10 τοις εκατό του αρχικού βάρους σωμάτων τους ένα ποσό απώλειας βάρους που μπορεί να μειώσει τους παράγοντες κινδύνου για την παχυσαρκία - σχετικές ασθένειες, όπως η υψηλή πίεση αίματος ή ο διαβήτης.

πλήρες άρθρο...

Στυτικά προβλήματα λεπτομερώς

Οι φυσικοί παράγοντες περιλαμβάνουν τα φάρμακα (οινόπνευμα, νικοτίνη, ναρκωτικά, τονωτικά, antihypertensives, antihistamines, και μερικά psychotherapeutic ναρκωτικά) τραυματισμοί έναντι της πλάτης, προβλήματα με έναν διευρυμένο προστατικό αδένα, προβλήματα με τον ανεφοδιασμό αίματος, ζημία νεύρων (όπως στους τραυματισμούς νωτιαίου μυελού) ή ασθένεια (διαβητική νευροπάθεια, πολλαπλάσια σκλήρυνση, όγκοι, και, σπάνια, τριτογενής σύφιλη) αποτυχία των διάφορων συστημάτων οργάνων (όπως η καρδιά και οι πνεύμονες) ενδοκρινείς αναταραχές (προβλήματα θυροειδή, βλεννογόνων, ή επινεφρίδιων αδένων) ορμονικές ανεπάρκειες (χαμηλά τεστοστερόνη, οιστρογόνο, ή ανδρόγυνα) και μερικές ατέλειες γέννησης.

Οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες είναι πιό κοινές τα πρώτα ενήλικα έτη, με την πλειοψηφία των ανθρώπων που επιδιώκουν την προσοχή για τέτοιους όρους κατά τη διάρκεια του τέλους της δεκαετίας '20 τους μέχρι τις δεκαετίες του '30. Η επίπτωση αυξάνεται πάλι στο γηριατρικό πληθυσμό, χαρακτηριστικά με τη βαθμιαία αρχή των συμπτωμάτων που συνδέονται ο συνηθέστερα με τις ιατρικές αιτίες της σεξουαλικής δυσλειτουργίας.

Επειδή οι ανεγέρσεις προκαλούνται από τη συγκέντρωση του αίματος στον άξονα του πέους, η φτωχή ροή αίματος στο πέος μπορεί να οδηγήσει στα προβλήματα με τις ανεγέρσεις. Η ζημία στα σκάφη αίματος μπορεί να προκληθεί με τη σκλήρυνση των αρτηριών (atherosclerosis) ή από το τραύμα. Η αγγειακή ασθένεια θεωρείται η πιό κοινή ιατρική αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας.

Τα ψυχολογικά ζητήματα όπως η κατάθλιψη, η ανησυχία, η ενοχή ή ο φόβος μπορούν μερικές φορές να προκαλέσουν τα σεξουαλικά προβλήματα. Συγχρόνως, αυτοί οι παράγοντες ήταν πιθανά η σημαντικότερη αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας. Οι γιατροί τώρα ξέρουν ότι οι φυσικοί παράγοντες είναι παρόντες στα περισσότερα άτομα με τη στυτική δυσλειτουργία. Εντούτοις, ανησυχία αμηχανίας ή η «απόδοσης» μπορεί να καταστήσει ένα φυσικό πρόβλημα χειρότερο. Η στυτική δυσλειτουργία που προκαλείται μόνο από τις ψυχολογικές αιτίες βρίσκεται ο συνηθέστερα στους νεαρούς άνδρες.

Τα ανώμαλα επίπεδα ορισμένων ορμονών, όπως η τεστοστερόνη, η ορμόνη θυροειδή και μια βλεννογόνος ορμόνη γνωστή ως προλακτίνη, μπορούν να παρεμποδίσουν τις ανεγέρσεις και την κίνηση φύλων (λίμπιντο). Αυτό είναι μια ασυνήθιστη αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας.

Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά ή βαθμιαία. Μερικά άτομα χάνουν αργά τη σταθερότητα των ανεγέρσεών τους ή πόσο μακρύς οι ανεγέρσεις τελευταίες. Σε άλλα άτομα, ειδικά εκείνοι η των οποίων ανικανότητα προκαλείται κατά ένα μεγάλο μέρος από τους ψυχολογικούς παράγοντες, το πρόβλημα μπορεί να εμφανιστεί απρόβλεπτα και μπορεί να βελτιωθεί οποιαδήποτε στιγμή. Παρά τις δυσκολίες τους με τις ανεγέρσεις, τα άτομα με την ανικανότητα συνεχίζουν συχνά να έχουν τον κανονικούς οργασμό και την εκσπερμάτωση.

πλήρες άρθρο...

Γέφυρες δοντιών

Η λεύκανση δοντιών μπορεί να ολοκληρωθεί πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Εξέτασε μια καλλυντική διαδικασία, η λεύκανση δοντιών έχει γίνει πολύ δημοφιλής τα τελευταία χρόνια με την ανάπτυξη των διάφορων μεθόδων που κυμαίνονται από τα προϊόντα φαρμακείων ως τις οδοντικές επισκέψεις.

Βασικά, η σύνδεση θα καλύψει οποιεσδήποτε φυσικές ρωγμές εφαρμόζοντας ένα λεπτό επίστρωμα ενός πλαστικού υλικού στην μπροστινή επιφάνεια των δοντιών σας. Μετά από αυτό, ο καλλυντικός οδοντίατρός σας θα εφαρμόσει ένα συνδέοντας υλικό και sculpt, το χρώμα και θα το διαμορφώσει για να παρέχει ένα παρακαλώντας αποτέλεσμα. Ένα μεγάλης έντασης φως σκληραίνει έπειτα το πλαστικό, και η επιφάνεια είναι λεπτά γυαλισμένη.

Ο οδοντίατρος θα κάνει έπειτα μια εντύπωση, η οποία θα χρησιμεύσει ως το πρότυπο από το οποίο η γέφυρα, το ψεύτικες δόντι και οι κορώνες θα γίνουν από ένα οδοντικό εργαστήριο. Μια προσωρινή γέφυρα θα τοποθετηθεί για σας στην ένδυση ενώ η γέφυρά σας γίνεται μέχρι την επόμενη επίσκεψή σας. Αυτή η προσωρινή γέφυρα θα χρησιμεύσει να προστατεύσει τα δόντια και τις γόμμες σας.

Ο οδοντίατρός σας θα σας δώσει ένα τοπικό αναισθητικό σε ναρκωμένο η περιοχή. Ο οδοντίατρος προετοιμάζει έπειτα μια πρόσβαση στην αποσυντεθειμένη περιοχή του δοντιού και αφαιρεί τις αποσυντεθειμένες μερίδες. Αυτό ολοκληρώνεται με τα παραδοσιακά τρυπάνια, γδάρσιμο αέρα μικροϋπολογιστών ή ακόμα και με ένα οδοντικό λέιζερ. Με μια σύνθετη πλήρωση, ο οδοντίατρός σας θα συντηρήσει περισσότερων του φυσικού δοντιού δεδομένου ότι η σύνθετη ρητίνη μπορεί να συνδεθεί με το δόντι στα λεπτά στρώματα. Εάν η αποσυντεθειμένη περιοχή του δοντιού σας είναι κοντά σε ένα νεύρο, ένα πρόσθετο σκάφος της γραμμής θα χρησιμοποιηθεί για να προστατεύσει το νεύρο.

Ένα πρόσθετο οδοντικό υλικό χρησιμοποιείται έπειτα για να ανοίξει τους πόρους της οδοντίνης του δοντιού σας και τραχύνει επάνω την επιφάνεια του εκτεθειμένου σμάλτου. Αυτό επιτυγχάνει τον καλύτερο και ισχυρότερο δεσμό. Η ρητίνη δεσμών εφαρμόζεται για να κολλήσει το σύνθετο στο δόντι σας. Αυτό το υλικό αποτελείται από την ίδια οδοντική ρητίνη όπως το σύνθετο εντούτοις αυτό είναι πολύ περισσότερο ρευστό. Αυτό το στρώμα έπειτα και θεραπεύεται με ένα πολύ φωτεινό φως.

πλήρες άρθρο...