De vrees en de bezorgdheid zijn een normaal onderdeel — zelfs essentieel — van het leven. Zij bereiden ons op gevaar voor, dat tot fysiologische veranderingen leidt die ons om effectief aan een bedreiging toelaten te antwoorden. De vrees is zeer ongecompliceerd. Het doet zich in antwoord op direct gevaar voor, zodat is het onverwacht, gewoonlijk zeer intens, en beperkt tot de dichtbije situatie. Uw reactie op de vrees, zoals het springen uit de weg van een tegemoetkomende auto, lost snel de situatie op.

Zolang er een goede reden voor vrees of bezorgdheid is, en het zich niet in de capaciteit mengt te werken, te spelen en, te socialiseren, wordt het niet beschouwd als een probleem. Maar wanneer de bezorgdheid het leven van zijn overneemt en begint dagelijkse activiteiten te onderbreken, is de situatie niet meer normaal. Een echte emotionele wanorde is nu op het werk... en het is tijd om een arts te zien.

De efficiënte behandelingen voor bezorgdheidswanorde zijn beschikbaar, en het onderzoek brengt nieuwe, betere therapie op die de meeste mensen met bezorgdheidswanorde kan helpen het productieve, vervullende leven leiden. Als u denkt hebt u een bezorgdheidswanorde, zou u informatie en behandeling moeten verkrijgen.

Als u eerder voor een bezorgdheidswanorde bent behandeld, voorbereidingen getroffen om de arts te vertellen welke behandeling u probeerde. Als het een medicijn was, wat was de dosering, was het geleidelijk aan steeg, en hoe u duurde het lang? Als u psychotherapy had, welke soort was het, en hoe vaak woonde u zittingen bij? Het gebeurt vaak dat de mensen geloven zij bij behandeling „hebben ontbroken“, of dat de behandeling hen heeft ontbroken, toen in feite het nooit een adequate proef werd gegeven.

Wanneer u behandeling voor een bezorgdheidswanorde ondergaat, zult u en uw arts of therapeut als groep samenwerken. Samen, zult u proberen om de benadering te vinden die voor u best is. Als één behandeling niet werkt, zijn de kansen goed dat een andere men zal. En de nieuwe behandelingen worden voortdurend ontwikkeld door onderzoek. Zo geef geen hoop op.

De psychofarmacologie, de behandeling van psychiatrische wanorde en de emotionele nood met medicijn, hebben zich in de loop van de laatste vijftig jaar ontwikkeld, aangezien ons begrip van de werkingen van de hersenen in verfijning is gestegen. Wanneer het medicijn voor geestelijke en emotionele ziekte wordt voorgeschreven, het frequentste doel is het chemische evenwicht binnen de hersenen te herstellen, daardoor herstellend evenwicht aan het volledige systeem. Bepaalde drugs functioneren om bepaalde symptomen, zoals te richten wanneer de kalmerende middelen voor slapeloosheid worden voorgeschreven. De medicijnen kunnen aan langzame ziekteprocessen, zoals werken wanneer het anti-oxyderend worden gebruikt om Alzheimer te behandelen. Nog controleren andere drugs het hunkeren naar en houden ander problematisch gedrag, zoals genomen aan controlealcoholisme in bedwang.

Het medicijn is het nuttigst wanneer er duidelijke wanorde of, soms, een specifiek doelsymptoom voor een bepaalde drug zijn. Gewoonlijk, een patroon van symptomen punt aan een specifieke chemische onevenwichtigheid. Wanneer een onevenwichtigheid door het wanordelijke gedrag van een persoon en emotionele staat, medicijncentra op het wijzigen van de sterkte van het signaal of het weer aanpassen van het saldo onder hen duidelijk lijkt.

Onder de beroeps die kunnen helpen zijn psychiaters, psychologen, sociale arbeiders, en adviseurs. Nochtans, is het best om een beroeps te zoeken die opleiding zich in cognitief-gedragstherapie en/of gedragstherapie, zoals aangewezen heeft gespecialiseerd, en die aan het gebruik van medicijnen open is, indien nodig.

Het is belangrijk dat u met de therapie comfortabel voelt die de geestelijke gezondheidsberoeps voorstelt. Wanneer dit niet het geval is, streef elders naar hulp. Nochtans, als u medicijn hebt genomen, is het belangrijk om het niet te beëindigen abrupt, zoals voordien verklaard. Bepaalde drugs moeten onder de supervisie van uw arts worden verminderd.

Definities en termijnen

Bezorgdheid

• Een staat van uneasiness en vrees, zoals over toekomstige onzekerheden.


• Zorg of spanning in antwoord op echte of ingebeelde spanning, gevaar, of gevreesde situaties. De fysieke reacties zoals snelle impuls, het zweten, het beven, de moeheid, en de zwakheid kunnen bezorgdheid begeleiden.

De wanorde van de bezorgdheid

• Een psychiatrische wanorde die de aanwezigheid van bezorgdheid impliceert die zo intens of zo vaak aanwezig is dat het moeilijkheid of nood voor het individu veroorzaakt.


• Om het even welk van diverse wanorde waarin de bezorgdheid of de primaire storing is of het resultaat van het confronteren van een gevreesd situatie of een voorwerp is; zij omvatten obsessive-compulsive wanorde en posttraumatic spanningswanorde.

Vrees

• De vrees is een onplezierig gevoel van waargenomen risico of gevaar, of het echt of ingebeeld is.

Depressie

• In psychiatrie, een symptoom van stemmingswanorde die door intens gevoel van verlies wordt gekenmerkt, droefheid, hopelessness, mislukking, en verwerping.

Geestelijke gezondheid

• Een staat van emotioneel en psychologisch welzijn waarin een individu zijn of haar cognitieve en emotionele mogelijkheden gebruiken, in de maatschappij kan functioneren, en de gewone eisen van het dagelijkse leven ontmoeten.


• De psychologische staat van iemand wie op een bevredigend niveau van emotionele en gedragsaanpassing functioneert.

Spanning

• Een staat van extreme moeilijkheid, druk, of spanning.


• Een fysieke en psychologische reactie die uit wordt blootgesteld aan de vraag of een druk voortvloeit.

Tired routine? Getting know something new!