<<PREVIOUS

>HOME PAGE<

NEXT>>

ЁДЕ ЗИ ГУЛБОҒИ ДУШАНБЕ

Рӯзе, ки нағма рехт зи гулбазми шохсор,
Бикшодӣ аз барои ман оғӯши пурбаҳор.
Бигрифтиям ба ҷазбаи ҷон танг дар канор,
Гаштӣ ту бесухан.
Ёри қарини манн.

Ёд оядам, ки дар ту ҳаёлӣ қадам задам,
Гоҳе ситода маҳви ту мижгон ба ҳам задам.
Монанди он ки сайр кунад абри токае,
Дар дашти осмон.
Ғамгину шодмон.

Хуш буд бахти бо ту ҳамоғӯш буданам,
Бо буттаҳои сабзи ту ҳамдӯш буданам.
Бо буттаҳо, ки зери лабон ҳарф мезаданд,
Бо ҳам чу хоҳаре.
Бо лаҳни шаккарӣ.

Абрешими сиёҳи маро, бод менавохт,
Оғӯши ту вуҷуди маро нек мешинохт.
Хуршед хандарезу зарандуда менамуд,
Чун боргоҳи нур.
Дар осмони дур.

Аз дурҳо таронаи Варзоб мерасид,
Чун аллае ба духтари бехоб мерасид.
Медод ромишаш ба дил оромиши хуше.
Чун орамидане.
Пур аз тапидане.

Пиндоштам, давоми Хуҷанд аст ин чаман,
Рӯшан чу ҷони оинабанд аст ин ҷамн.
Пиндоштам, ки васл шудам бо ҳавои ту,
Дар ҷавфи ҳар хубоб.
Чун хуни офтоб!

<<PREVIOUS

>HOME PAGE<

NEXT>>

© 2004
Edit by