พุทธทาสจักไม่ตาย

พุทธทาส จักอยู่ไป ไม่มีตาย
แม้ร่างกายจะดับไปไม่ฟังเสียง
ร่างกายเป็น ร่างกายไป ไม่ลำเอียง
นั่นเป็นเพียงสิ่งเปลี่ยนไปในเวลา

พุทธทาส คงอยู่ไป ไม่มีตาย
ถึงดีร้ายก็จะอยู่คู่ศาสนา
สมกับมอบ กายใจ รับใช้มา
ตามบัญชาองค์พระพุทธไม่หยุดเลย

พุทธทาส ยังอยู่ไป ไม่มีตาย
อยู่รับใช้ เพื่อนมนุษย์ไม่หยุดเฉย
ด้วยธรรมโฆษณ์ตามที่วางไว้อย่างเคย
โอ้เพื่อนเอ๋ยมองเห็นไหมอะไรตายฯ

แม้ฉันตาย กายลับ ไปหมดแล้ว
แต่เสียงสั่ง ยังแจ้ว แว่วหูสหาย
ว่าเคยพลอดกันอย่างไรไม่เสื่อมคลาย
ก็เหมือนฉันไม่ตาย กายธรรมยัง

ทำกับฉัน อย่างกะฉัน นั้นไม่ตาย
ยังอยู่กับ ท่านทั้งหลายอย่างหนหลัง
มีอะไรมาเขี่ยไค้ ให้กันฟัง
เหมือนฉันนั่ง ร่วมด้วย ช่วยชี้แจง

ทำกับฉัน อย่างกะฉัน ไม่ตายเถิด
ย่อมจะเกิด ผลสนอง หลายแขนง
ทุกวันนัด สนทนา อย่าเลิกแล้ง
ทำให้แจ้ง ที่สุดได้ เลิกตายกันฯ

ตราอินฺปญฺโญ

ตรานี้ คือ ตราประจำ "อินฺทปญฺโญ" ซึ่งเป็นฉายาของท่านอาจารย์พุทธทาสภิกขุ ฉายานี้ ท่านอาจารย์ จุนจนฺทาโภ จาก วัดราชาธิวาส ครูสอนนักธรรมตรี ของท่าน เป็นผู้ตั้งให้ มีความหมายว่า "พระอินทร์ ผู้มีปัญญา ดุจแสงอาทิตย์"

ภาพเทวดา ถือพระขรรค์ ที่ปรากฏในตรานั้น คือ พระอินทร์ ยืนท่ามกลาง แสงพระอาทิตย์ ซึ่งส่ง รัศมี เรืองรอง ส่วนท้องทะเล ซึ่งมีเรืออยู่แสดงถึง ความเวิ้งว้าง กว้างใหญ่ ไพศาล ท่านอาจารย์ เป็นผู้ คิดแบบ ตรานี้ และให้ช่างเขียนขึ้น ต่อมา นายปรีดา ศรีชลาลัย (นายเถา) เจ้าของโรงพิมพ์ พุทธมามกะ หลังวัดเทพศิรินทร์ ซึ่งท่านไปพิมพ์ หนังสือ เรื่อง "พระพุทธศาสนาชั้นปุถุชน" ที่นั่น เสนอให้เพิ่ม ก้อนเมฆ ให้ พระอินทร์ เหยียบ เพื่อให้ภาพ ดูลึก และ งามขึ้น 

ตรานี้ ได้ใช้พิมพ์หนังสือเพียง ๒-๓ เท่านั้น ก็เลิกใช้ เพราะต่อมา เมื่อออก หนังสือพิมพ์ พุทธสาสนา ก็เปลี่ยนมาใช้ ตราหมุนล้อ หรือ คนผลัก ธรรมจักร แทน

 

 

คัดจากหนังสือ พุทธสาสนา ปีที่ ๖๗ เล่ม ๒ พุทธศักราช ๒๕๔๒ บันทึกจากคำบอกเล่าของท่าน