Kailan lang nang tayo’y muling nagkita

Kailan lang tayo’y huling nag-usap

Sa itinakdang araw na iyon ewan ko ba,

Parang ako’y nangangarap

At sa araw na iyon parang ako’y isang baliw na

Walang ginawa kundi maghanap

Simula noon at kahit hanggang ngayon,

Ikaw ang lagging laman sa tuwi-tuwina

Sa tuwing haharap ako sa kaliwa at kanan,

Ikaw ang lagging nakikita ng aking mga mata

Pati sa isip at puso ko ay parang sumisigla

Bakit ganon? Ako ba’y umiibig na?

Hindi ko maintidihan ang aking mga nararamdaman

Sa tuwing matutulog ako, ikaw ang siyang lagging laman

Wala akong magawa kapag ikaw ang aking iniisip

Hindi ko lang alam kung ito nga ba ay pag-ibig

3 taon ang aking nilaan upang ikaw ay aking malimutan

pero bakit ganon, mas higit at lalo pa kitang minahal

Ang problema ngayon, ito ay hindi mo alam

At sa turing mo sa akin ay parang inosente at musmos pa lang

Na akala mo ako’y nakikipaglaro lang

Inaamin ko namang lahat ng aking kamalian

Pati ang aking mga katarayan at sobra-sobra kong kakulitan

At dahil doon ikaw ay nagging ubod ng sungit at

Akala mo hindi ka na babait

Pinagsisisihan ko kung bakit ka nagkakaganyan

Na halos patayin ako sa lamig ng boses mo diyan sa iyong kinalalagayn

Pero eto ako hinihintay kita upang muling magbalik

Kahit alam kong sobrang hirap ay kakayanin kong tiisin

Kahit sabihin pa nila na ako’y isang tanga at martir

At gagawin kong lahat at kakayanin kong tiising huwag umimik

Kahit alam kong may iba kang minamahal at may mas higit