Boeing B-17G Flying Fortress

Boeing B-17 Flying Fortress, Amerika Birleşik Devletleri’nin savaşta yer almasıyla birlikte cephenin tamamında en fazla görev yapan müttefik gündüz bombardıman uçağıdır. B-17 Flying Fortress’in başarısı, emsalsiz ağır savunma donanımı ve sahip olduğu yüksek irtifa performansında gizlidir.

Prototip 229, 1934 yılında tasarlandı ve 28 TEMMUZ 1935’de ilk uçuşunu yaptı. Ocak 1937’de 13 adet YB-17 ( B-17 A ) testlere başladı. İlk üretim modeli olan B-17 B, Haziran 1939’da üretime başladı ve 39 adet üretildi. B-17 C daha ağır silahlarla donatılmıştı. Hizmete giren geliştirilmiş B-17 D’lerin büyük bölümü, 07 ARALIK 1941’de Japonların Pearl Harbour Baskını ve Filipin Havaalanları’na saldırısı sırasında yok oldu. Sağlam kalanlar, Amerika Birleşik Devletleri’nin 10 ARALIK 1941’deki Japon gemilerine ilk saldırısı sırasında kullanıldı. Birleşik Devletler 8 nci Hava Kuvveti’nin temel silahı olan ve 512 adet üretilen B-17 E, 17 AĞUSTOS 1942’de Avrupa’da gündüz bombardımanlarına başladı ve bu göreve 1945 tarihine kadar devam etti. "E" tipi çabucak 3,405 adet üretilen "F" tipi ile değiştirildi.

1942’nin sonlarında Boeing B-17 G Flying Fortress sahneye çıktı. İki adet 0.5 in ( 12.7 mm ) makinalı tüfek monteli bir ön taret ile teçhiz edilen ve düşman saldırılarına karşı daha iyi koruma sağlamak için gövdenin orta kısmındaki silah pozisyonlarının yeniden düzenlendiği B-17 G, Fortress’in en son modelidir. Ayrıca son üretim "G" lerde kuyruk taretinin yerleşiminde de bir yenileştirme yapılmıştır.

C-108, B-17’nin kargo uçağı versiyonudur. Nisan 1945’de üretim kesildiğinde, 85 adedi Royal Air Force ( RAF ) tahsisli olmak üzere 8,680 adet B-17 G üretilmiştir. Vega Aircraft Corporation ( Burbank ) ve Dauglas Aircraft Company ( Tulsa ) üretimleri de dahil her tipten toplam 12,731 adet uçak imal edilmiştir.