Αρχίζει με τον αυτοκράτορα Λέοντα Ε' τον Αρμένιο που επανέφερε σε ισχύ τις αποφάσεις της συνόδου της Ιέρειας με μία σύνοδο στις Βλαχερνές,το 815 μ.Χ.

Ο διχασμός και οι διώξεις ξανάρχισαν και συνεχίστηκαν τόσο την εποχή του Μιχαήλ Β' Τραυλού,που διαδέχτηκε τον Λεόντα,όσο και κυρίως στην εποχή του Θεόφιλου,του γιού του Μιχαήλ.Ο Θεόφιλος ήταν και ο πιο φανατικός αντίπαλος των εικόνων αν και μέσα στο ίδιο το παλάτι η βασίλισσα Θεοδώρα και άλλοι διατηρούσαν κρυφά τις εικόνες.Μετά το θάνατο του Θεόφιλου (842 μ.Χ),η Θεοδώρα πείστηκε να συγκαλέσει καινούργια σύνοδο στην Κωσταντινούπολη,το 843,που αποφάσισε την οριστική πια αναστήλωση των εικόνων.Το γεγονός αυτό το γιορτάζει η Εκκλησία την Κυριακή της Ορθοδοξίας.Δογματικος υπέρμαχος των εικόνων στη β' περίοδο ήταν ένας ηγούμενος του μοναστηριού του Στουδίου στην Κωσταντινούπολη,ο Θεόδωρος.

Άν κρίνουμε γενικά την εικονομαχία βλέπουμε ότι προξένησε ζημιές με την καταστροφή τόσων καλλιτεχνημάτων,την απόσπαση του πάπα απο το Βυζάντιο και την εσωτερική αναταραχή που προκάλεσε.Απο την άλλη μεριά,η νίκη των εικονολατρών στρέφει το Βυζάντιο οριστικά στην ελληνορωμαϊκή παράδοση και απόδειξη αυτού του γεγονότος είναι η αναγέννηση που ακολούθησε την εποχή των Μακεδόνων.