Spoedig daarna ging de Boeddha naar Kapilavastu en preekte de Dharma voor zijn vader. Hij liet hem zijn bekwaamheid zien in wonderen om hem gereed te maken om zijn Dharma te ontvangen. Zijn vader was overmand met vreugde door wat hij hoorde en hij vouwde de handen en zei tot hem: "Wijs en vruchtbaar zijn je daden en je hebt een einde gemaakt aan mijn grote lijden. In plaats van vreugde vinden in de giften van de aarde, die niets dan lijden doet, kan ik me er nu in verheugen een succesvole zoon te hebben. Je had gelijk toen je wegging en het weldadige huis verliet. Het was goed van je dat je hebt geworsteld met het zware werk. En nu is het goed dat je medelijden toont met ons, je dierbaren, die je zo innig liefhebben en die je hebt verlaten. Voor de wereld in onrust ben je het pad gegaan naar de dingen achter de werkelijkheid, dat zelfs door de grote zieners van vroeger, die goden waren of koningen, niet werd gevonden. Als je ervoor had gekozen om een grote koning te worden had je me niet meer vreugde kunnen geven dan ik nu heb gevoeld bij het zien van je wonderlijke krachten en je heilige Dharma. Als je ervoor had gekozen om vast te blijven houden aan de dingen van de wereld had je als koning de mensheid kunnen beschermen. Nu je daarentegen de grote gevaren van de samsarische wereld hebt overwonnen, ben je een grote Wijze geworden die de Dharma verkondigt voor het welzijn van allen. Je wonderlijke gaven, je rijpe geest, je definitieve onsnappen aan de talrijke gevaren van de samsarische wereld - dit alles hebben je tot meester gemaakt over de wereld, zelfs zonder koninklijke insignia. Dat alles had je niet kunnen doen door vast te houden aan de dingen van de wereld, en je zou werkelijk machteloos zijn geweest, hoe je je ook als koning zou hebben gedragen."