Onun için diyoruz ki, CUMHURİYET'te parti filan şart değil!.. MİLLÎ SİYASET şart!.. Yani kim başa geçerse geçsin, bütün MİLLET fertlerinin ruhuna kazınmış olan yüce hedeflere ulaşmak için çalışmalıdır. Farklılık ancak teferruatta mümkün olabilir.

Bir örnek vermek gerekirse, 500-1000 yılları arasında ORTA ASYA TÜRKLERİ'nin amacı, MİLLÎ SİYASET'i DENİZE ULAŞMAK idi!..Bunun için yüzlerce yıl çalıştılar, göç ettiler.

ANADOLU'ya gelip yerleşince duruldular. Ancak 1096'da HAÇLI SEFERLERİ başladı. Bu sefer MİLLÎ SİYASET, HIRİSTİYAN BATI'ya direnmek, onları durdurmak oldu. YILDIRIM BAYEZİD bunun ancak İSTANBUL'un ve ROMA'nın fethi ile mümkün olacağını tespit etti. FATİH, İSTANBUL'u alınca ROMA'nın fethi KIZILELMA ÜLKÜSÜ olarak belirlendi. TÜRKLER 300 yıl hangi padişah gelirse gelsin, bu SİYASET'i güttüler.

Ne zamanki VİYANA kapılarından ricat ettik, o zaman MİLLÎ SİYASET MEVCUDU KORUMAK oldu. Ve 1683'den sonra OSMANLILAR hiç SALDIRI HARBİ yapmadılar BATILILAR ile!.. Bu siyaset çocuk padişah, deli padişah zamanında dahi değişmedi.

Particiliğin ülkemize ilk bulaştığı MEŞRUTİYET döneminde, İTTİHATÇILAR bu MİLLÎ SİYASET'i unuttukları için, 1. Dünya Harbi'ne girdiler ve OSMANLI'nın yıkılmasına sebep oldular!..

İşte MİLLİ SİYASET böyle TEMEL bir unsurdur!.. MİLLÎ SİYASET bizden başkasına yaramaz. İkide birde değiştirilmez. Her partinin ayrı bir "millî siyaset"i olamaz. Onların ancak aynı MİLLÎ SİYASET'i güden ayrı "icraat programları" olabilir.

MİLLÎ SİYASET'te TAKLİTÇİLİK asla yoktur!..Sadece BATI'yı değil, DOĞU'yu da taklit yoktur. Arkamızda koca TÜRK DÜNYASI, ve İSLAM ALEMİ dururken; "BATI'yla bütünleşmek" MİLLÎ SİYASET olamaz. Halkın tümünün vicdanından onay almamış MİLLÎ SİYASET olmaz!

(11)- ATATÜRK öyle bir CUMHURİYET düşünmüş ki; onda idare edilenle idare edenler arasında DUYGU, DÜŞÜNCE farkı yok!. MİLLET MECLİSİ'nde, BAKANLAR KURULU'nda alınan kararlar ile MİLLET fertlerinin VİCDANI'nda alınan kararlar arasında çelişki yok! Eğer varsa, o sisteme CUMHURİYET denemez!..

İşte MİLLÎ SİYASET'in tarifini yaptıktan sonra ATATÜRK, yöneticilerin nasıl DEMOKRAT olması gerektiğini belirtiyor... MİLLÎ KARARLARA UYMAYAN, yani insanımızın yukarda saydığımız temayüllerini, MİLLİ DUYGULARI'nı nazar-ı itibara almayan kişiler, nasıl MİLLÎ SİYASET oluşturabilirler ki?..Onlar ne DEVLET ADAMI, ne de DEMOKRAT'tırlar!.. Onlar ancak politikacı ve "demokrasi" bezirganı olabilirler!..

Ayrıca ATATÜRK göre MİLLET'i idare edenler, bilhassa en üst makamlardaki CUMHURBAŞKANI ve BAŞBAKAN, halkın elindeki ile nasıl mutlu olabileceği, nasıl daha ileri seviyelere ulaşabileceği hususunda yol göstermelidir... Bu kişiler o mevkilere yan gelip yatmak, bir dahaki seçimi nasıl kazanacağını düşünmek için değil; kendilerini seçen insanlara huzur vermek, yaşama sevinci aşılamak için gelirler.

ATATÜRK bunu yalnız kendi milleti için düşünmez. Dünyanın bütün milletlerinin başına geçen kişiler bu nitelikte olmasını temenni eder.

ATATÜRK, bundan sonraki sözleri ile CUMHURİYET rejiminin özelliklerini saymaktadır.

CUMHURİYET, bizce DEMOKRASİ'DEN farklıdır ve ÜSTÜNDÜR!

Her ne kadar son zamanlarda bazı "fazla aydın"lar, "MUTLAKİYET, MEŞRUTİYET, CUMHURİYET sıralamasından sonra DEMOKRASİ'nin geldiğini, CUMHURİYET'in modasının geçmiş olduğunu" öne sürüyorlarsa da, bu BATI özentisinden ileri gitmez... Yukarda ATATÜRK CUMHURİYETİ'nin nasıl yüce bir yapısı olduğunu anlattık... ATATÜRK'ün kurmak istediği CUMHURİYET'i nasıl diğer ülkelerdeki sistemlerden üstün gördüğünü belirttik. DEMOKRASİ'ye de ayrı bir bölüm ayırdık... İlerde vereceğiz.

(12)- Elbette ki, HALKIN SÖZÜNE İTİBAR ETME'nin en iyi temsilcisi ATATÜRK'tür.

ATATÜRK CUMHURİYETÇİ'dir!..TÜRK İNSANI'nı zaten DEMOKRAT görür. Onu "demokratlaştırmak" gibi bir derdi yoktur.,, BATILILAR onun anladığı DEMOKRAT OLMA'nın daha "D"sine bile ulaşamamışlardır!..

O, böyle üstün vasıflı bir MİLLET'e CUMHURİYET'ten başka rejimi layık görmez.

Nedir CUMHURİYET'in TEMEL PRENSİPLER'i?..

Birincisi MİLLET İŞLERİ'ni MİLLET'in KARARLARI'na uygun yapmaktır!..

Bu KARARLAR her zaman oyla, referandum ile ortaya çıkmamış olabilir. Ama GERÇEK bir DEVLET ADAMI, MİLLET'İN DUYGULARI'nı sezer, MİLLET'in ne istediğini bilir. Bilmeyene de zaten DEVLET ADAMI denmez!.. Öyleleri CUMHURİYET sistemi içinde YÖNETİCİ KADRO'da zaten yer alamaz.

Şimdi elinizi vicdanınıza koyup cevap verin:

- Bu MİLLET, HIRİSTİYAN BATI DÜNYASI'na bu kadar yakın olmak istiyor mu?.. AVRUPA BİRLİĞİ'ne girmek istiyor mu?.. Yurdumuzda gavur sermayesinin, gavur mallarının yerli sanayii silip süpürmesine seviniyor mu?.. Azerbaycan yerine Ermenistan'a yiyecek yardımı yapıp ta, buna "komşusu açken kendi tok yatan müslüman değildir" diye kılıf bulanları destekliyor mu?..

MİLLET'in bu konulardaki duygularını bilmek için, DEVLET ADAMI olmaya gerek yok, TÜRK OLMAK yeter!..

DEMOKRASİ diye ortalığı toza dumana boğanlar, taklit ettikleri BATI dünyasındaki gibi, neden bu konularda REFERANDUM'a başvurmazlar?..

Vurmazlar, çünkü aslında onlar da bilirler MİLLET'İN DUYGULARI'nın ne yönde olduğunu!..

İkincisi, CUMHURİYET'te FİKİR SERBESTİYETİ vardır!

Ama bu FİKİR SERBESTİSİ, DEMOKRASİ'de olduğu gibi iyi-kötü, yerli-yersiz her şeyin söylenmesi anlamına gelmez!..

Bir defa FİKR'in SAMİMİ, DOĞRU ve MEŞRU olması gerekir... MİLLET'İN DUYGULARI'na UYGUN, ve KARARLAR'ına SAYGILI olması gerekir.

Yani CUMHURİYET rejiminde FAİZ'e çatarken, FAİZ'le zengin olmak yoktur! MİLLET'in ekmeğini yerken, MİLLET'i bölmek yoktur! Çünkü MİLLET'in bu konulardaki DUYGUSU ve KARARI açıktır.

Aynı şekilde, asker vurmayı öven bir dergi, "basın özgürlüğü" adına yayınına devam edemez! Bu, MEŞRU olmadığı gibi, İNSANİ de değildir!..

Bir de elindeki BASIN-YAYIN imkanlarını kullanarak kendi fikirlerini "kamuoyunun tercihi" gibi yutturmaya çalışanlar vardır... ATATÜRK bu gibi sun'i fikirlere ancak "şahsi görüş" kadar değer verilmesini söyler... Onlara uyma mecburiyetini duymaz!..

Kısacası CUMHURİYET, demokrasinin "dalağını yarmaz". HAK, VAZİFEDEN AYRI DÜŞÜNÜLMEZ!... DEVLET KÜÇÜK DÜŞÜRÜLEMEZ!.. VERMEDEN BİR ŞEY ALINAMAZ!..TÜRKLER'İN MÜSAMAHAKAR KARAKTERİ, RUHEN DEMOKRAT OLUŞU, KENDİ ALEYHİNE KULLANILAMAZ!..

Üçüncüsü, CUMHURİYET AHLAK REJİMİDİR!.. CUMHURİYET ancak SAMİMİ, ÜSTÜN FİKİRLİ, ÜSTÜN AHLÂKLI, İLİM SAHİBİ, BEDENEN SAĞLIKLI ve son derece ÇALIŞKAN insanlar elinde yeşerir... MEMLEKET'i ancak bunlar idare edebilir, DEVLET ancak böyle insanlara teslim edilebilir.

Yani CUMHURİYET'te SEÇİM değil, ELEME vardır... Üstün vasıflara sahip olmayanların DEVLET kademelerinde yükselmelerine, hele ülkenin idaresinde söz sahibi olmalarına asla izin verilmez!... HAİN, SUÇLU, ARTNİYETLİ, BECERİKSİZ, SECİYESİZ, KARAKTERSİZ, AHLÂKSIZ kişiler elenir, ayıklanır. Aslında bu, bütün eski TÜRK devletlerindeki KURULTAY uygulamasıdır. İSLÂMİYET'teki ŞÛRA sistemi de böyle işler.

Milletvekilleri arasında bu ayıklamaya engel teşkil eden "dokunulmazlık" zırhı, CUMHURİYET'te yoktur... Yalancılar, tembeller, parazitler, hırsızlar, satılmışlar bırakınız DEVLET'İ İDARE etmeyi, ÂMİR olmayı; MEMUR bile olamazlar!.. Onlar durumlarını değiştirmedikleri sürece aşağılık birer varlık olarak görülür, toplumun en alt tabakalarına itilirler!...

Yine toplumda hiç bir kesime, hiç bir elit tabakaya imtiyaz tanınmaz!.. Yurtdışında tedavi, bedava bilet, okul süresinin hizmete sayılması, vergiden muafiyet, beleş lojman, yurtdışında müşavirlik, emekli olunca koruma ve otomobil gibi millet vicdanında yara açan imtiyazlar hiç bir kişiye tanınmaz.

CUMHURİYET'te PARTİ şart değildir!.. (parti, fırka, hizip hep BÖLÜNME-AYRI OLMA anlamı taşır) Şart olan MİLLÎ HÂKİMİYET'in şu veya bu şekilde yönetenler üzerinde DENETİM ve MEŞVERET fonksiyonunu ifa etmesidir... Parti amaç değil, araçtır.

Eğer PARTİ varsa, asla "biz-siz" ayırımına girmemelidir!.. Sadece ülkenin daha iyi idare edilmesi için, kendisinin daha iyi projeler hazırladığını, daha iyi elemanları aday gösterdiğini halka anlatmalıdır.

Yani PARTİ halkın karşısına çıkarmadan önce, adaylarını kendisi ELEME'ye tabi tutar... Dürüst, namuslu, akıllı, çalışkan, tahsilli kimseleri üye olarak alır. Bunları TARİH, DİL, İKTİSAT, SOSYOLOJİ, TAKTİK, STRATEJİ, MİLLÎ SİYASET, PROTOKOL, ULUSLARASI İLİŞKİLER, HİTABET, SIR SAKLAMA konularında yoğun bir eğitime tabi tutar... Ancak başarılı olanlara görev ve parti kadrolarında yükselme imkanı verilir. Geldiği mevkii hazmedemeyen veya görevini suiistimal edenler derhal ayıklanır. Bu, partilerin ASLİ görevidir.

Eğer partiler böyle bir ELEME'yi yapmaz ise, kaç tane parti olursa olsun, halkın karşısına hep ahlaksız, beceriksiz, üçkağıtçı adaylar çıkacağı için; oylar MİLLET'İN TERCİHİ'ni yansıtmayacaktır... Seçimden sonra "halk bize oy verdi" diye aklına eseni yapmak, belki "Batı usulü demokrasi" olur ama, CUMHURİYET olmaz!..

Yani "demokrasilerin vazgeçilmez unsuru" diye yutturulan PARTİLER ANCAK ve SADECE MİLLET'İN KARŞISINA EN MİLLİYETÇİ, EN SECİYELİ, EN BİLGİLİ, EN AHLAKLI, EN FEDAKAR İNSANLARI ADAY OLARAK ÇIKARIRLARSA; SİYASİ BİR KURUM HÜVİYETİ KAZANIRLAR!... Yoksa MAFYA TEŞKİLATI'ndan farkları kalmaz!..

Şimdi sadece bizi idare edenlere değil; ortalıkta dolaşan bütün "demokrasi havarileri"ne bir bakın. Bu tarife uyan kaç kişi var?..

Yok!.. Çünkü EĞİTİM'in herkes için geçerli olduğu, kişinin mevki ve sorumlulukları yükseldikçe daha fazla EĞİTİM'e muhtaç olduğu gibi bir anlayış, hiç bir partinin tüzüğünde yer almaz... Halbuki ATATÜRK tek parti döneminde bile TÜRK OCAKLARI'nı, HALKEVLERİ'ni bu amaçla devreye sokmuş, en ücra köşelere bile ulaşmaya çalışmıştı... Kadro dergisi ile hem parti, hem de DEVLET kademelerine yetişkinlerden eleman eğitmeyi amaçlamıştı... O dönemdeki milletvekili ve memur kalitesi öyle yüksekti ki, şimdiki milletvekilleri yanlarında "odacı" statüsünde bile yer alamazdı.

Burada bir hatıramızı nakletmek isteriz... Bir toplantıda bir kendini bilmezin "LİON yalan söylemez" diye övündüğünü gördük!..