Site hosted by Angelfire.com: Build your free website today!



Hoofdstukken

Inleiding


Bezet Europa

De Duitse verdediging

De Geallieerde voorbereiding

De technische hoogstandjes der Geallieerden

De landing

Begin van het einde

De slachtoffers

De hedendaagse gevolgen van D-Day

Bronnenlijst

Media

situatiekaarten


geluid

filmclips

D-Day links

britannica artikel


brochure

normandy allies

d-day memorial foundation

go to d-day, (frans)

d-day museum

50-jarig jubileum van de invasie

duitse bron, samenvattend

Interactie/Contact

mail Omar


mail Ricardo
D-Day chat



Vrijheid

Het is ongetwijfeld een feit dat door de geallieerde landing de val van het 
Derde Rijk is versneld, en dat de oorlog in Europa dus eerder afgelopen was. 
Mede hierdoor zijn we wat we nu zijn, een vrij volk, een democratie. Men 
weet niet wat voor gevolgen het zou hebben gehad als de geallieerde landing 
zou zijn mislukt. Misschien zouden we nu onder een nazi-regime leven, of 
misschien hadden de Sovjets ons wel bevrijd waardoor we nu communistisch 
waren geweest (in beide gevallen hadden we in een dictatuur geleefd). 
Gelukkig voor ons is dat allemaal niet gebeurt en is de landing geslaagd, 
waardoor we nu kunnen zeggen, doen en laten wat we willen.
Heel veel mensen ervaren het als gewoon, maar voor de vrijheid die we nu 
hebben is hard gevochten en heeft er veel bloed gevloeid.

Het landschap

De gevolgen van de tweede wereldoorlog voor het landschap zijn goed te 
merken, vooral aan de kust waar eens de Atlantikwall stond. Wat men daar nu 
nog van merkt, is de aanwezigheid van oude bunkers, geschutsopstellingen en 
af en toe wat kuilen (oude kraters). Deze bunkers en geschutsopstellingen 
zijn nu nog slechts een aandenken aan een vreselijke tijd, maar zijn tevens 
een historische bron, musea en toeristentrekker. Zo zijn de 
geschutsopstellingen bij Longues- Sur- Mer (een van de weinige met het 
originele geschut er nog in) zeer in trek bij het publiek.
Er zijn echter ook geallieerde invloeden aan de kust te ontdekken. Zo kan 
men voor de kust bij het stadje Arromanches nog steeds restanten Mulberry 
zien (de betonnen caissons liggen her en der verspreid voor de kust), en in 
Europa zijn er op sommige plekken nog bailey- bruggen (een brug die in een 
mum van tijd is opgebouwd en bestaat uit prefab segmenten) in gebruik. Ook 
wordt er nog regelmatig (zowel Duitse als geallieerde) munitie gevonden, 
maar dat niet alleen. Soms komen er hele wrakken omhoog van bijvoorbeeld 
neergestorte vliegtuigen en gezonken boten.
Ook vind men af en toe nog lijken van indertijd gestorven soldaten, 
bijvoorbeeld in die wrakken maar ook op andere plaatsen.
In het binnenland zijn er ook vele bunkers en versperringen te vinden. Een 
voorbeeld zijn de kleine bunkertjes langs de spoorlijn op weg van Amsterdam 
naar Amersfoort, het reusachtig grote fort bij de Belgisch- Nederlandse 
grens genaamd Eben Emael en bijvoorbeeld de drakentanden (anti-tank) van de 
oude Siegfriedlinie.

Musea en monumenten

In Europa zijn er veel musea te vinden met als onderwerp de tweede 
wereldoorlog of een deelonderwerp daarvan. Veel van deze musea zijn te 
vinden bij voormalige 'slagvelden'. Voorbeelden in Nederland zijn het deels 
openluchtmuseum te Overloon en het museum te Groesbeek (operatie Market 
Garden).
In Frankrijk is dit natuurlijk ook zo. Zo is er bij Arromanches een museum 
dat vooral gaat over de Mulberry- haven, is er in Caen een museum over de 
bevrijding, in Bayeux een museum met zeer veel gebruiksvoorwerpen 
(voertuigen, vuurwapens, geschut, enz) en is er in St. Mere Eglise een 
museum met als hoofdonderwerp de luchtlandingen. Dit is slechts een greep 
uit het totaal.
Ook zijn er door heel Europa monumenten te vinden die zijn opgericht om een 
bepaalde gebeurtenis (bijvoorbeeld een gewonnen slag) en/of om de doden te 
herdenken. Een voorbeeld in Amsterdam is het Wetheimpark met het daarin 
gelegen Auswitsch- monument.
Vooral de plekken van de grote slagen liggen er vol mee. Daarom zijn er ook 
zo veel te vinden in Normandie. Men moet niet vergeten dat een monument 
verschillende vormen kan hebben. Zo zijn er beelden, platen met daarin de 
namen van slachtoffers maar ook gebruiksvoorwerpen en plaatsen zoals 
Pointe-du-Hoc.

Materieel

De slag heeft niet alleen veel monumenten en musea met materieel opgeleverd, 
er zijn ook instanties die het materieel rollend en in bedrijf proberen te 
houden. Zo zijn er organisaties als Keep Them Rollin' (rollend geallieerd 
materieel) en de Royal Air Force Memory Flight (enkele vliegtuigen uit de 
tweede wereldoorlog).
Deze zijn vaak aanwezig bij belangrijke herdenkingen, net zoals mensen die 
niet aangesloten zijn bij een vereniging maar het puur voor de lol doen.
Voor D-Day is er, zoals u inmiddels weet, speciaal materieel ontwikkeld 
zoals speciale tanks en boten. Dit materieel was de basis voor verdere 
ontwikkeling, en er is heden ten dage materieel in gebruik dat toen is 
ontwikkeld. Denk maar eens aan bijvoorbeeld een bruggenleggende tank en 
andere speciale genievoertuigen. Ook zijn er momenteel nog landingsboten in 
gebruik die zeer veel lijken op die van D-Day.

De slachtoffers

Zoals u in het vorige hoofdstuk heeft kunnen lezen heeft de tweede 
wereldoorlog zeer veel slachtoffers geëist, waarvan een fractie is gevallen 
bij operatie Overlord en de daaropvolgende gevechten. Onder een fractie kunt 
u bijvoorbeeld 10.000 doden zien. Wat zijn 10.000 doden op een totaal van 
rond de 55 miljoen doden.
Op papier is dat inderdaad een fractie, maar in het echt is het 
beangstigend.
U krijgt kippenvel als u staat op de grote Amerikaanse begraafplaats bij 
Colleville Sur Mer (70 ha groot), waar om precies te zijn 9386 Amerikaanse 
slachtoffers liggen (hiervan zijn 307 doden onbekend, en staan er op de 
herdenkingsmuur de namen van nog eens 1557 slachtoffers). Het is dan ook 
zeer indrukwekkend om uit te kijken op een mooi stukje landschap, dat echter 
vol staat met rijen witte kruisen, en dan te bedenken dat elk kruis een dode 
vertegenwoordigt.
Niet zo groot, maar daarom niet minder indrukwekkend zijn de wat kleinere 
Engelse begraafplaatsen, waarvan er een is gelokaliseerd bij Bayeux.
Er zijn echter niet alleen geallieerde, maar ook Duitse begraafplaatsen. 
Deze zijn minder indrukwekkend en van een andere bouw, maar vertegenwoordigt 
toch een groot aantal slachtoffers. Zo bevinden zich op de Duitse 
begraafplaats bij Mont d'Huisnes de stoffelijke overschotten van 11.887 
soldaten.
Zo zijn er verspreid over heel de wereld van deze oorlogskerkhoven te 
vinden, en al deze kerkhoven worden perfect onderhouden en verzorgt, en dat 
is precies wat deze mensen hebben verdiend, respect omdat ze zijn gevallen 
tijdens het vechten voor het vaderland.

De veteranen

Iedereen die ooit heeft gediend met defensie in het buitenland mag zich 
rekenen tot veteraan. De overlevenden van D- Day en van andere militaire 
operaties zijn echter een aparte groep, en er zijn dan ook elk jaar opnieuw 
veteranen aanwezig op de voormalige slagvelden en bij de herdenking daarvan. 
Het worden er echter elk jaar minder.
Deze mensen worden echter door iedereen met respect behandeld, en dat is ook 
wat ze verdienen. Een apart hoofdstuk zijn echter de Duitsers. De Duitse 
veteranen zijn bijna nooit aanwezig, wat begrijpelijk is. Er is echter (voor 
zover ik weet) een uitzondering, en dat is het stadje St. Mere Eglise, waar 
de oorlog samen wordt herdacht.
Hier kunnen de mensen nog wat van leren, dit is pas vergevingsgezind.

De representativiteit van D-day in films literatuur

De geallieerde landing in Normandie is natuurlijk een uitstekend onderwerp 
om een verhaal over te schrijven of een film over te maken. Het kan ook als 
het toneel dienen voor een verhaal of film.
Dit is sinds de landing dan ook vele malen gedaan, met als bekende resultaat 
het boek 'de langste dag' van Cornelius Ryan, en als bekendste films 'De 
langste dag' en Saving Private Ryan.
In beide films is er een hoger realiteitsgehalte dan in de meeste andere 
oorlogsfilms, en dat komt onder andere doordat ieder zijn eigen taal spreekt 
(een Duitser spreekt Duits en geen Engels) en doordat de wapens en het 
materieel kloppen (er zijn bijvoorbeeld geen Amerikaanse Shermantanks die, 
met een Duits kruis erop, dienst doen als Duitse tanks).
Het verhaal van Saving Private Ryan is verzonnen, maar de begraafplaats aan 
het begin en einde is echt (het is de Amerikaanse begraafplaats bij 
Colleville Sur Mer). Ook krijgt men door grofweg het eerste half uur een 
beeld van de geallieerde landing op Omaha, het 'slachtveld'. Hier ziet men 
hoe erg de landing in werkelijkheid was.
Niet minder indrukwekkend is 'de langste dag', een film naar het boek van 
Cornelius Ryan.
De film is een stuk minder bloederig dan Saving Private Ryan, maar het 
probeert dan ook zo precies mogelijk de landing te beschrijven, al hebben ze 
het af en toe wel wat aangepast en geromantiseerd.

<-- [inleiding] -->