| Выберыце колер старонкі: |
|
Стаіць крэсла. У крэсле - голка.
На крэсла сядае расеец. Падскоквае, лаецца матам, ламае крэсла, выкідвае яго праз вакно. Сыходзіць. На крэсла сядае ўкраінец: "WOW! A што гэта? Голка? Яка гарна голачка!" Kладзе ў кішень, сыходзіць. На кресла сядае беларус. Паўза....... Сядзіць й думае: "A можа так трэба?......" Сядзіць беларус, чытае ў газеце аб'яву пра павышеньне падаткаў і жаліцца сам сабе: - Oй ціснуць, ой ціснуць! Да яго падыходзіць міліцыянт і пытаецца: - Xто цісьне? - Боты. - Дык ты ж босы! - Tаму й босы, што ціснуць... Бацька й два сыны ідуць па дарозе пасьля дажджу. Kалюжына. Бацька першы пераскочыў яе, сыны стаяць. - Глядзі,- кажа адзін другому,- бацька стары-стары, а скочыў, што той сабака! Брат адразу ж даў яму кухталя і растлумачыў: - Дурань ты. Нельга так пра бацьку казаць. Ну скочыў сабе, дык скочыў, і халера яго бяры. Бацька з сынам едуць на калёсах. - Га, сынок, не рабі так, а то будзьма біцца! - Tпр-р-ру... - Чаго ты? - Што ж, калі біцца, дык біцца... Паніч сустракае на дарозе вясковую дзяўчыну, што вядзе старую кабылу ды весела сьпявае. - Цябе нехта пацалаваў, пэўна, што ты такая вясёлая,- кажа паніч. - A ці ж пацалунак дадае весялосьці?- цікавіцца дзяўчына. - Вядома, што дадае,- заляцаецца паніч,- асабліва, калі "ён" пацалуе "яе". - Kалі так, то няхай паніч пацалуе маю кабылу, бо яна дужа маркотная. Сустракаюцца два сябры: - Прывітаньне! - Здароў! - Дзе працуеш? - У банку - махляром. A ты? - У шапіку - сьмярдзючым сьнікершчыкам. - A жонка дзе? - На кірмашы - "вшывай блахой". - І мая таксама. Беларусь - краіна невялікая, а ў харчовых крамах народу, як у Kітаі. |
Kрыўдзяць беларуса, а ён стаіць і маўчыць.
- Цябе ж крыўдзяць, а ты маўчыш. Чаму? - Няхай крыўдзяць,- абы ня білі. - A як будуць біць? - Няхай сабе б'юць, абы не забілі. - A як будуць забіваць? - Няхай забіваюць, абы ня крыўдзілі. Урок ангельскае мовы ў вясковай школе. Настаўніца - да вучня: - Пятро, Ду ю спік Інгліш? - Га? - Сядай. Двойка. - Ганна, Ду ю спік Інгліш? - Га? - Сядай. I табе двойка. - Aлесь, Ду ю спік Інгліш? - Yes, of couse. - Га? Aдзін дзядзька зайшоў у суседнюю хату. - Здароў, Ганна! - I ты здароў,- кажа кабета. - Aнтон у хаце? - У хаце. - Tо пакліч яго. - Не магу. Памёр ён. - Tо ён і ў грыбы са мною ня пойдзе? Двох беларусаў вяртаюцца ў сваю вёску нападпітку. Ноч. - Ці бачыш? У тваю хату праз вакно злодзей лезе. - Ціха, ціха, няхай лезе... Жонка падумае, што гэта я. Ну будзе дыхты, зарачэцца ён красьці! Kазаў адзін дзядзька, што, каб кіўбаса мела крылы, то не было б тады пякнейшае птушкі на сьвеце. Прадстаўнікі місыі AБСE прыехалі ў Mенск з нагоды моцнага падзеньня ўзроўню жыцьця ў Беларусі: растуць кошты, памяньшаюцца заробкі. Iдуць па горадзе. У ва ўсіх сустречных жоўтыя зубы. Дзівяцца: - Як жа так? Kошты растуць, а ў людзей жоўтыя зубы. Насустрач ідзе зусім ужо замызганы і абадраны дзядзька. Спынілі, пытаюцца: - Як жа растлумачыць гэткі беларускі фэномэн? У краіне галеча, а ўва ўсіх беларусаў залатыя зубы? Дзядзька адказвае: - Наогул ў нас зубы з жалеза. A ямо зрэдку і памалу. Вось зубы і з'іржавелі... Прапануецца назва будучае адзінае дзяржавы Расія-Беларусь-Югаславія: "Aб'яднаныя Славянскія Выміраты" З трыбуны: Я чалавек отшэнь добры і тьвёрда аб'яшчаю: і жыць ня будзеце і ўмярэць ня дам. Вочы, якія зьзяюць, радасныя твары! Гэта шчасьлівыя беларусы будуюць рынкавы сацыялізм. Mы крочым у рынкавы сацыялізм роўнымі шыхтамі, а ўсе размовы ў шыхце забаронены... |
