|
İSTİKLAL
MARŞI
Korkma,sönmez bu şafaklarda
yüzen al sancak;
Sönmeden
yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır,
parlayacak;
O benindir, o benim
milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım, çehreni
ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne
bu şiddet, bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız
sonra helal...
Hakkıdır,Hakk'a tapan,
milletimin istiklal!
Ben ezelden beridir hür yaşadım,
hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir
vuracakmış?Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim,
bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları,
enginlere sığmam, taşarım.
Garbın afakını sarmışsa
çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi
serhaddim var.
Ulusun korkma! Nasıl böyle
bir imanı boğar,
"Medeniyet!"
dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş!
Yurduma alçakları uğratma, sakın.
Siper
et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doğacaktır sana va'dettiği
günler Hakk'ın...
Kim bilir, belki yarın, belki
yarından da yakın.
Bastığın yerleri
"toprak!" diyerek geçme, tanı:
Düşün
altındaki binlerce kefensiz
yatanı.
Sen
şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme,
dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna
olmaz ki feda?
Şüheda
fışkıracak torağı sıksan, şüheda!
Canı,
cananı, bütün varımı alsa da Hüda,
Etmesin
tek vatanımdan beni dünyada cüda.
Ruhumun
senden, İlahi, şudur ancak emeli:
Değmesin
mabedimin göğsüne namahrem eli.
Bu
ezanlar -ki şahadetleri dinin temeli-
Ebedi
yurdumun üstünde benim inlemeli.
O
zaman vecd ile bin secde eder -varsa-taşın,
Her
cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır
ruh-ı mücerred gibi yerden na'şım;
O
zaman yükselerek arşa değer belki başım.
Dalgalan
sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal!
Olsun
artık dökülen kanlarımın hepsi helal.
Ebediyen
sana yok, ırkıma yok izmihlal:
Hakkıdr,
hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır,
Hakk'a tapan, milletimin istiklal.
Mehmet
Akif ERSOY
|