|
ALLAH RASULÜ (S.A.S.)'in AHLAKI VASIFLARI Ayet-i kerimeler, hadis-i şerifler ve İslâm büyüklerinin mübârek sözlerinin ışığında, Yüce Rasûlullah (s.a.s.)'ın ahlâkî vasıflarını özetlemeye çalışalım :
* Rasulullah (s.a.s.) güler yüzlü, tatlı sözlüydü, * Kimseye fena söylemez, kimsenin sözünü kesmezdi, * Sert değildi, yumuşak idi, * Edep ve hayâ âbidesiydi, * İnsan severdi, Dosttu, * Çok mütevâzi idi. Vâkurdu. * Boş ve lüzumsuz konuşmazdı. * Karşısındakini candan dinlerdi. * Çocukları çok sever ve okşardı. Bir hadisi
şeriflerinde şöyle buyururlar : "Büyüklerimize hürmet etmeyen,
küçüklerimize merhamet etmeyen bizden (kâmil ümmetimizden) değildir"[1] * Fazilet sahiplerine saygı gösterirdi. * Akrabasını ve komşusunu hatırdan çıkarmaz, onlara ikrâmdâ bulunurdu. Fakat onları kendilerinden üstün, faziletli olanlara tercih etmezdi. * Cömertti, şefkatliydi, * Sözünde mutlaka dururdu. * Dinlemesini, söylemekten fazla severdi, * Nefsine hâkimdi, * Beyaz giymeyi tavsiye ederlerdi, * Namazı noksansız kıldıranların en hafif
kıldıranıydı. * Güleceği zaman mübarek elini, mübarek ağzının
üzerine koyardı. * Kahkaha ile gülmez, fakat daima mütebessim
bulunurdu. * Verilen müjdeler şükrederdi, * Uyurken mübârek sağ elini, mübârek yanağının altına
koyardı. * Herkesin isteğini mümkün olan ölçüde, yerine
getirirdi. * Eli çok açıktı, cömertliği deryadan farksızdı, * İlim, hikmet çağlayanı, sabır timsaliydi, * Atılgandı, tehlikeden korkmazdı, heybetliydi. * Gelmiş ve gelecek insanların en cesur ve en
kahramanı, en kuvvetlisiydi. * Hanımlarına karşı insanların en yumuşağı ve
ikrâmlısıydı. Onlara karşı daima tebessümlüydü, * Ne yer, ne içerse hizmetçisine de aynısını verirdi, Vefat ederken
son anlarında dahi : "Elinizin altındakilere (hizmetçi ve işçilere) iyi
davranmamızı, onların haklarını gözetmemizi ve namaza dikkat etmemizi"
tavsiye buyurmuştu.[2] * Sofradan daima doymadan, yarı aç kalkardı. * Temizliğe son derece ehemmiyet verir ve riâyet ederdi, * Özel işlerini kendisi yapardı. Döşeği içi hurma lifi dolu
deridendi. * Dünya malına asla rağbet göstermezdi, Bir gün yanında dünyalıktan
bahsettiler, Buyurdu ki : "İşitmiyor musunuz? Sâde hayat
imandandır"' * Ekseri yediği arpa ekmeği ve hurmaydı,
Allah'ın huzuruna kavuştuğu vakit, evinde az bir arpadan başka yiyecek
maddesi bulunmamıştı.[3] * Kimsenin ayıbını yüzüne vurmazdı, * Çok adildi. * Sosyal adaleti ve kardeşlik hukukunu en güzel o uyguladı. * Çalışmaya, ilim ve irfana, icad ve keşiflere teşvik
etmiştir. * Daima Hakk'ın ve haklının yılmaz savunucusuydu. * Zulüm ve sömürünün amansız düşmanıydı. * İnsanların faydası için, kendi rahatını terk ederdi, * İnsanlara madde ve mevkisine göre değil, takvâ ve ahlâkına göre
değer verirdi. * İlim-irfan âdab-erkân şiârıydı. * Hayatı iman ve cihad olarak görmüştür, * Cahil bir toplumu, dünyanın en insâni, en müreffeh devleti haline
getirmiştir, O'nun tebliğ ettiği İslam Nizamı'nı hayatlarına gerçek
mânasıyla tatbik eden cemiyetler, yine aynı şekilde dünyanın ve insanlığın
efendisi olurlar, * Modern medeniyetin öncüsü ve insanlığın manevi mimarıdır. * İlk defa insan haklarını tam manâsıyla o açıklamış ve bunu tatbik
etmiştir. Rasulullah (s.a.s.) her yönden örnek alınacak en
mükemmel insandır, Her müslümanın O'nu en güzel şekilde öğrenip tanıması;
Onun yüce ahlâkını yaşamaya ve yaşatmaya çalışması lazımdır, Çünkü O'nun
ahlâkı, Kur'ân ahlâkı idi. Hz. Âişe (r,anha) Validemize, Sahabeler
Rasulullah'ın (s.a.s.) ahlâkını sordular. Buyurdu ki : "Siz Kur'ân
okumuyor musunuz Allah Rasulü (s.a.s.)'nün ahlakı Kur'an
idi"[4] Şair Nabi şöyle diyor : "Çalış, ehl-i kemâl ol, uyma her nâdân-ı gümraha, Baş eğ, el bağla, sonra gel Huzuru Hazreti Şâh'a." Rasulullah (s.a.s.) Efendimizin çok yapmış olduğu dualarından biri
şudur : “Allah'ım: Fayda vermeyen ilimden, kabul olmayan amelden,
müstecâb olmayan duadan sana sığınırım". Peygamberimiz şöyle buyurmuştur: "Ey mü'min, sende şu dört şey bulunursa dünyada kaybettiğin (elde edemediğin) şeylere üzülme: Doğruluk ve sadakat, emanetlere riayet, güzel huy ve yüksek ahlâk, meşru çalışıp helalden kazanmak"[5] Allah'ın selâmı, rahmeti ve bereketi Peygamber Efendimize ve O'nu örnek edinenlerin üzerine olsun. [1]
Et-Tac, C.
5 |
|
|