Simon de kindervriend
Site hosted by Angelfire.com: Build your free website today!

Het wonderlijke verhaal van... Simon de Kindervriend


we hebben hem gezellig uit de auto gezet ergens achter het rutbeek in de verre rimboe. Om het genot compleet te maken hebben we hem een flinke stalen paal meegegeven.

Na enige tijd had simon een lift gevonden. dat was boffen!
echter, de politie-agenten die om het hoekje stonden te gluren hadden een verdacht individu opgemerkt die met een duidelijk gestolen paaltje in een auto klom. Bromsnor dacht: hum, dit kan nooit de bedoeling zijn! De liftauto werd daarop naar de kant van de weg gewezen en onze foet mocht uitstappen. De auto moest doorrijden en onze Simon moest blijven.

Terwijl Simon de restjes sperma van zijn mondhoeken veegde reed de politieauto weer weg. Op weg naar een nieuw avontuur....

o nee, het ging hier over Simon. Wel deze vervolgde zijn weg zonder het in beslag genomen paaltje. Zijn volgende lift was een bus gevuld met seropositieve homofiele geestelijk gehandicapte negers.....

de aanblik van het kleine blonde blanke schandknaapje bracht de inzittenden tot een ware extase. De bus kwam gierend tot stilstand en de deuren gingen open. Joelend van plezier en bewondering werd Simon door zijn nieuwe vrienden begroet. 'goh, wat een vriendelijke mensen!' dacht onze Simon. 'maar waarom hebben zij geen kleren aan?'. verwarring alom. Onze grote vriend deduceerde dat dit waarschijnlijk een oud negergebruik was en besloot deze spontane personen op een even spontane manier te begroeten... met een uitgebreide moon-actie! De oplettende lezer zal nu denken dat dit niet de meest verstandige actie was die vriend Simon op dit moment kon ondernemen. dit klopt. de aanblik van het ongerepte poepertje van Simon was te veel voor zijn nieuwe vrienden. Het gebeurde als in een flits. zo stond Simon nog vrolijk met zijn achterste te zwaaien en zo voelde hij ineens een pijnscheut uit zijn anale regionen komen. Niet gehinderd door enig verstand, laat staan beheersing, gingen de zwakbegaafde vrienden van simon te werk. Het was een waar spektakel. Dit spektakel trok de aandacht van vele passanten, zo ontstond er al snel een menigte.

Onder deze menigte bevond zich ook de meedogenloze zakenman Sjoerd 'de ploert' Tamp. Het eerste wat in hem opkwam, toen hij tussen de menigte stond te kijken hoe de nieuwe vrienden zich voor de derde keer te goed deden aan zijn endeldarm, was: waar een menigte is, is geld te verdienen. Zo'n Boght foet kan zich op vele manieren bewijzen....

GAAT HEEN!!!!

klonk er plots over het geluid van de menigte joelende negers en toeschouwers heen. Er viel een diepe stilte....

LAAT DIE JONGEN MET RUST OF IK RIJG JE AAN MIJN RIEK!!!!

Schichtig keken de toeschouwers om. Aan het geluid van de klossende klompen herkende een ieder de schrik der schrikken....RENE, DE SCHRIK VAN HERWEN.. RENE liep naar het zielige hoopje ellende toe dat ooit Simon was.

WIE HEEFT DIT GEDAAN?!?!?

brulde Rene, refererend aan het bloederige lichaam van Simon. Na enige tellen stilte klonk er een klein stemmetje boven de menigte uit.

ik weet het! ik weet het! als ik het zeg wil jij dan mijn vriendje worden?

Het waren de woorden van Hein KWIJLING. Dit stinkende produkt van de consumptiemaatschappij dacht zijn kans te zien om voor het eerst in zijn leven vriendschap te sluiten maar zag dit verkeerd. RENE had de naam 'SCHRIK' namelijk niet zomaar gekregen. Hij wilde namelijk nog wel eens vreemd uit de hoek komen als hij ergens van schrok.

En hij schrok.... En hoe! Als een wildeman stormde hij af op de plaats waar hij de geluisbronbron had gevonden. Hein meende dat hij eindelijk beloond zou worden voor zijn hulp en spreidde zijn armen. Dit was niet echt van toepassing...In een ferme haal ramde Rene zijn riek door de nek van Hein...

Direct volgde er een luid applaus uit de menigte op.

GRIJP HEM!!!!
MAAK HEM KOUD!!!!

klonk er. Rene hief zijn riek in de lucht en zette aan om het hoofd van Hein in tweeen te splijten.Plots klonk er een vreemd log stuiterend geluid... Het deed een beetje aan Mart Smeets denken.... BOING, BOING, BOING, BOING

OH HEIN! WAT HEBBEN ZE MET JE GEDAAN!?!?!

Het was de basketbal. Met een arm tilde ze Hein van de grond, sloeg hem over haar schouder en skippyede weg.

Simon had intussen kans gezien om zich in veiligheid te brengen door zich aan zijn armen weg te slepen. Hij trok zich op aan de voordeur van een Soort Bunkerachtig huis. Op hetzelfde moment werd de deur opengetrokken.

SIMON?

Appie?............

ONDERTUSSEN...

Appie de Asbak. Appie studeert WB, hij is gehuwd met Ramke en heeft inmiddels al meer dan 100 kinderen binnen-en buiten de deur verwekt. Hij is nog steeds niet in staat geweest een troonopvolger te verwekken en wordt inmiddels gek van alle vrouwelijke doorstroom in zijn knusse houthakkersstulpje aan de Klanderijpassage. In zijn verwoede pogingen een Appie de Asbak jr. op de aardkloot geworpen te krijgen schakelt hij de hulp in van Eeklo Blos. Uit verhalen had Appie de Asbak namelijk vernomen dat Eeklo Blos in staat is om op een avond meer dan vijf keer 'de brandweer uit te laten rukken', moeilijk voor te stellen, maar toch, als het nou waar is dan... Appie verwacht zelf dan meer kans te maken om de moerbijboom te bevruchten. Immers hoe meer water men hem geeft, des te harder zal zij groeien. Dus Appie de Asbak gaat naar Eeklo toe om advies te vragen. Tja zegt Eeklo, ik wil je wel helpen maar het komt toch veelal op techniek aan. En ik ken jouw techniek niet. Eeklo denkt na...............
eeklo was dus aan het nadenken.........
En schoot hem een lumineus idee tebinnen, er woont op huize Fortes (met de F van Fuck You) een huisdier. WP Anjer. Die kon met al zijn vrouwelijkheid gemakkelijk dienstdoen als proefobject. Na enig aandringen stemt hij toch graag toe. Eeklo begint, kijk Appie zo moet het nou da's een keer. WP wil natuurlijk meer en zijn zaadvragende oogjes doen ook Appie de Asbak direct watertanden bij het idee. Met een soepel gebaar brengt hij zijn immer fel kloppende zwaardje in in het duistere gat. JP weet inmiddels niet meer hoe hij het heeft en ook Eeklo voelt alweer de drang opkomen.
Eeklo voelt ook weer een idee aankomen, en ja hoor daar is ie dan.
Een WP heeft natuurlijk meer dan een opening.
Nu weerklinken de gesmoorde kreten van WP door huize F. Samen komen ze tot een gruwelijk hoogtepunt. nu even relaxeren gebiedt Eeklo de mannen. Appie valt uitgeput neer en ook JP heeft voorlopig geen zin meer. Eeklo dacht nu ik toch zo scherp ben zou het best kunnen dat zich straks weer een idee opdringt. En ja hoor, een heel goed idee. Eeklo voelt namelijk de bui al hangen, JP gaat dit niet geheel vrijwillig volhouden. Hij heeft een extra stimulans nodig. In de vorm van leer, wel te verstaan. Dus E. gaat onder het motto van, even de leesmap erbij halen, naar boven. Als hij weer beneden komt ziet hij WP al likkebaarden bij het aanschouwen van het Huize F. ontgroeningstuigje. Mag ik Eeklo, aaaah mag ik toe nauw.
Soepeltje schiet hij in het pakje, maar E. weet iets wat WP nog niet weet. Tja, zegt hij mijmerend, dat tuigje kent je inmiddels wel, zullen we een extra sportelement inbrengen..........

Enfin, WP voelt op het illustere voorstel van Eeklo zijn endeldarm alweer vernauwen. Als we je nou eens vastbinden, zegt Eeklo, ook Appie gaat direct accoord. Ik heb thuis nog wel wat touw liggen en zo gebeurt het dat Appie direct op z'n fiets springt richting zijn liefdesstulpje. Thuis aangekomen speert hij direct door naar de provisiekast, maar wat hoort Appie nauw, het is Ramke. Ze lig weer een kind te baren. Oohhh Appie kom gauw ik heb het erg zwaar. Sorry, ik heb nu geen tijd. De gedachte weer de worp van zo'n drieling te moeten aanschouwen deed hem huiveren. Snel schoot hij de trap af om dit onheil bespaard te kunnen blijven. Maar ho, wie stond daar ineens voor hem, het waren de meisjes van de Snackbar, of hij z'n Harley niet meer in de winkel wilde stallen. Hoho zegt Appie, kom je aan m'n Harley dan kom je aan mij.....
Dat zagen de meisjes wel zitten. Met z'n drieen besprongen zij Appie de Asbak bonden hem vast aan de motor en begonnen hem bruut de verkrachten.

Appie kon schreeuwen wat hij wilde. Niemand hoorde hem boven het lawaai van zijn 'bevallige ' ega uit. De meisje roken de afscheiding van WP en het kloppende, nu zowaar lichtgevende, zwaardje van Appie en werden gek, appie verloor het bewustzijn.

Toen hij weer bijkwam, waren de meisjes weg, niets deed meer herrineren aan hun aanwezigheid.

Hoewel....,
het immer kloppende afritsbare zwaardje, klopte niet meer, het was door de meisjes afgepakt.
Paniek breekt uit, waar zijn die hoeren heen met mijn zwaardje, *hoog* godverdomme.

Maar Appie de Asbak komt tot rust. De avond is nog jong en alles komt goed. We gaan een oplossing verzinnen voor het oorspronkelijke probleem, als dat opgelost is kan Appie eindelijk van de rust die hij verdient gaan genieten. In zijn razernij was hem namelijk een beeld voorbijgeflitst. Hij gaat naar shoarmatent Bambul. Scheldt eerst de dienstdoende marokkanen tot op het bot uit en beveelt daarna om een liter van hun 'beste' knoflooksaus. Gniffelend komen ze aangelopen met een bak saus.

Appie rent naar Ram toe, die volledig uitgeblust op de bank voor de TV hangt. Ohhh Appie, wat fijn dat je toch bent gekomen, wat heb je daar voor me meegenomen. Appie valt bijna flauw van de afschuwelijke putlucht die uit de babykamer komt en besluit de kids even buiten te luchten. De vorst zit in de lucht dus dat zal ze goed doen. Wanneer hij terug komt in de kamer ziet hij dat Ramke al bijna de gehele pot knoflooksaus naar binnen heeft geslurpt, het kwijl loopt langs d'r mondhoeken naar beneden, wanneer ze zegt dat ze het werkelijk heerlijke knoflooksaus vindt. Appie weet nog net een kwartliter te redden. Kom maar schat ik heb een middeltje tegen het branderige gevoel tussen je benen. En hij pakt een trechter en giet het restant zo naar binnen, even voor de zekerheid nog wat harder naar binnen rammen. In haar goede tijd was R. nooit vies van een stukje fistfucking, wist Appie de Asbak zich te herinneren. Zo. Een weldadig gevoel van rust maakt zich van Appie, eindelijk een mannelijke nakomeling. En wat voor een.

Hij loopt naar z'n jasje waar hij voor de zekerheid altijd een reserve zwaardje in de binnenzak heeft liggen en bindt dit voor, het begin direct te kloppen. Gelukkig maar denkt Appie. Hij zakt weer weg in de divan voor een heerlijke discovery natuurfilm. Hij blijft zich toch de hele tijd een beetje ongemakkelijk voelen. Er klopt iets niet, maar wat dan. Appie's zwaardje wil ook maar niet gaan liggen. Wanneer hij een chimpansee door een gorilla gedekt ziet worden, springt hij op. Als door een onzichtbare kracht wordt hij aangetrokken. Hij springt op zijn Harley en rijdt met een waas voor zijn ogen naar .....................................

WORDT VERVOLGD...


Email: kruisruiker@hotmail.com