Nieuwsbrief de Griekse Eilanden november 2011, vakantie op Kreta in september en oktober 2011

Klik hier voor de hoofdpagina van de Griekse eilanden

NIEUWSBRIEF DE GRIEKSE EILANDEN
Vakantie op het eiland Kreta in september en oktober 2011 ENGLISH VERSION

Hallo liefhebbers van de Griekse eilanden, hier is de update van mijn website De Griekse Eilanden. Als je deze nieuwsbrief per ongeluk ontvangt of als je je uit wilt schrijven stuur me dan een mailtje en zet "unsubscribe" in het onderwerp.

Hallo allemaal, hier dan de nieuwsbrief over ons bezoek aan het eiland Kreta dit jaar. We vertrokken half september voor drie weken en zijn al weer twee maanden terug. Ik heb hard gewerkt aan de updates, want ik wil het natuurlijk goed doen en interessant maken om te lezen en te zien.

Zoals zo vaak hadden we een hele vroege vlucht naar Kreta. We hadden een los ticket gekocht voor het vliegveld Chania omdat dat dicht bij de bestemmingen ligt waar we naartoe wilden gaan en omdat dat vliegveld minder chaotisch is dan Heraklion. Tot onze verbazing maakten we een tussenlanding op Heraklion en duurde het allemaal een uur langer dan we gehoopt hadden voordat we op onze bestemming aankwamen. Het mannetje van Just Rentals waar wij altijd onze auto bestellen stond ons al op te wachten. Ondertussen kennen we elkaar van gezicht dus het bordje met mijn naam erop is niet echt meer nodig.
We kregen een gloednieuwe auto en gingen snel op weg naar de eerste bestemming, de Kastania Lodge aan de rand van Kissamos, in het westen van het eiland Kreta. Het was voor ons al de derde keer dat we hier naartoe gingen. Het is zo'n heerlijk rustig plekje en de eigenaresse Arianne is ondertussen een echte vriendin geworden. Hoe we het deden weet ik niet meer maar op de een of andere manier slaagden we er toch in om een verkeerde afslag te nemen. Geluk bij een ongeluk was dat we daardoor langs een Lidl supermarkt kwamen, waar we meteen de auto vol hebben gegooid met hapjes en drankjes. We hadden er ook een schitterend uitzicht over de baai van Chania.
Arianne wachtte ons op met een drankje en een hapje bij de Kastania Lodge en na een beetje bijgekletst te zijn hebben we nog een beetje uitgerust bij het zwembad. Het was warm en zonnig, dus uitstekend weer om niks te doen. Die avond zijn we nog uit eten geweest met Arianne en een vriend van haar en daarna vroeg naar bed, want we waren best moe.
De volgende dag was ik alweer vroeg wakker, zo rond een uur of zes en heb ik met Arianne een strandwandeling gemaakt bij de opkomende zon. We hadden heel veel plannen gemaakt om in de buurt dingen te gaan zien, maar uiteindelijk is van al die plannen niet veel terecht gekomen en hebben we voornamelijk in en rond het zwembad gelegen. Het was er ook echt weer voor: het zonnetje deed zijn best en het was eigenlijk te warm om grote wandelingen te gaan maken.

Een van de tochtjes die we tijdens ons verblijf in de Kastania Lodge hebben gemaakt was in een cirkel naar het zuiden, via de Topolia kloof en de Agia Sophia grot naar Elos in het zuidwesten van Kreta. Veel mensen rijden deze route als ze op weg zijn naar twee belangrijke toeristische attracties in dat stuk van het eiland: het Chrisoskalistissa klooster en het strand van Elafonisi dat op een eilandje voor de kust ligt en waar je te voet naartoe kunt lopen. In het dorpje Elos maakten wij even een stop om wat te eten en om het Turkse aquaduct en de Byzantijnse kerk van Agios Ioannis te bekijken. Deze kerk stamt uit de 14e eeuw en er zijn binnenin mooie en goed bewaarde fresco's.
In plaats van nog verder naar het zuiden af te zakken naar het klooster of het Elafonisi strand namen wij de weg weer terug naar het noorden via wat leuke kleine dorpjes en het strand van Sfinari in het westen van Kreta, waar ik even een kijkje wilde gaan nemen. Ik was ooit al eerder bij dit strand geweest en van een groot stuk van de kust was een soort van vuilnishoop gemaakt. Ik had wel een aantal berichten gekregen dat het er ondertussen opgeruimd was, maar ik wilde het toch met mijn eigen ogen zien. Inderdaad was de hele kustlijn nu schoon. Daarna was het weer snel naar de Kastania Lodge voor een "duik" in het zwembad, een wijntje en het volgende hoofdstuk van ons boek. 's Avonds lekker uit eten en daarna in een t-shirt voor de deur, want ook in de avonden was het nog zwoel. Zo brachten we de eerste 4 dagen op Kreta door.

Het volgende adres op de lijst was weer een voor ons bekend adres, Sophia's House in de Apokoronas, niet ver van Chania. Ook hier kwamen we voor de derde keer, een heerlijk plekje met een privé zwembad en een prachtig uitzicht. We voelden ons hier weer helemaal thuis. In Sophia's House is een uitgebreide keuken en eigenlijk knutsel ik daar 's avonds altijd zelf wat te eten in elkaar. Buiten op het terras staat een tafel met stoeltjes en dat is het perfekte plekje voor een hapje en een drankje. Het weer zat nog steeds mee dus er kon in een t-shirt buiten worden gegeten. In de villa staat een grote hoeveelheid films en een dvd-speler dus je kunt er ook relaxen op de bank en een filmpje kijken. Hier zagen we onze vrienden Frankie en Pat weer en hebben we gezellig bijgekletst tijdens een lunch aan het strand van Almirida.
De volgende dag was het weer een beetje omgeslagen en hingen er wat wolken in de lucht. We besloten dan ook maar om wat te gaan rondrijden en dingen te gaan bekijken. We reden weer terug richting het westen en Kissamos, waar we de dag daarvoor vandaan waren gekomen. Onderweg hadden we een fikse bui regen en ook tijdens een kopje koffie in het kustplaatsje Kolimbari kwam het plots met bakken uit de hemel zetten. Toen het weer enigzins was opgedroogd bekeken we het Gonia klooster dat vlakbij het dorp ligt en reden daarna het Rodopos schiereiland op om het strandje van Afrata te bekijken. We maakten in de omgeving nog een wandeling naar een kerkje maar dat bleek een vrij moderne aangelegenheid te zijn.
De volgende stop was in het dorp Rodopos waar op het dorpsplein een oude Romeinse zuil staat met inscripties, die dateert uit de tijd van keizer Hadrianus (119 - 138 na Christus). Hij gaf de afstand aan naar het Diktynna Heiligdom dat in het noorden van het schiereiland ligt. Ook vind je in het dorp nog een Byzantijnse kerk, maar deze was helaas gesloten. Vanaf Rodopos loopt de weg nog een stukje richting het heiligdom dat op de noordpunt van het schiereiland ligt, maar dan houdt hij op en kun je het laatste (lange) stuk alleen nog maar wandelen. Dit is een tocht die vele uren in beslag neemt, dus voor ons geen optie.

We gingen verder richting het dorp Ravdoucha en we reden vanaf het dorp naar het 2 kilometer verderop gelegen strand van Ravdoucha. Onderweg kwamen we een paar hele leuke kerkjes tegen, waaronder een grotkerk en het kleine Byzantijnse Agia Marina kerkje met zijn fresco's. Uiteindelijk belanden we bij een prachtig strandje waar ook een taverne was. Hier hebben we wat gegeten. We vonden Ravdoucha Beach allebei erg speciaal en een plek om nog eens naar terug te keren.
Ondertussen waren we alweer vlakbij Kissamos en bij onze vriendin Arianne van de Kastania Lodge, dus gingen we bij haar op visite. 's Avonds gingen we met zijn allen uit eten bij een vistaverne op Korfalonas Beach, waar de ondergaande zon schitterend op de hemel en de wolken scheen.

De dagen daarna bezochten we nog wat dorpjes aan de noordkust van Kreta en we bezochten het Agia Kyriaki klooster dat op 12 kilometer afstand van Chania is gelegen. Hier is het erg rustig en er zijn diverse grotten met kerkjes erin. De rest van de tijd genoten we van de stilte en de rust in Sophia's House.
Het werd alweer tijd voor de volgende stop in het programma, want we hadden iets besproken in het zuiden van Kreta bij het strand van Triopetra. We logeerden in de Triopetra Villas. Het was een prachtig huis met een aantal veranda's en grote balkons die over de zee uitkeken. Er was de dag dat we aankwamen nogal een sterke wind op komen zetten, maar gelukkig was er één groot balkon waar je daar geen last van had. Hier was het ook 's avonds gezellig om een borrel te drinken en te genieten van de sterrenhemel. Triopetra en de ernaast gelegen stranden van Agios Pavlos zijn grote stranden en behoren wat mij betreft tot de mooiste zandstranden in het zuiden van Kreta. Hier zijn ook grote delen waar je als naturist kunt gaan liggen.

Na een strandwandeling over Triopetra Beach besloten we maar het nabijgelegen dorp Akoumia te gaan bekijken en daar ook wat inkopen te doen bij de plaatselijke minimarket en de bakker. Akoumia is een mooi oud dorpje met een aantal eetgelegenheden en wat kerkjes, waarvan de bijzonderste de Sotiras Christos kerk is die uit de 14e eeuw stamt. In deze kerk kun je schitterende fresco's zien. De meest bijzondere fresco's vind je in een hoek van de kerk. Ze zijn van een zingende man met een boek in zijn hand en van een vrouw met een tulband, oorbellen en een lange cape. Dit zijn de afbeeldingen van de twee mensen die de kerk aan het dorp hebben geschonken. Na de inkopen in Akoumia gingen we weer richting Triopetra om thuis wat te eten en wat te relaxen.
De volgende dag was de wind wel iets gaan liggen, maar we besloten om wat bezienswaardigheden in het zuiden van Kreta te gaan bekijken en de omgeving wat beter te verkennen. We begonnen met een wandeling door de stad Timpaki. Rond deze vrij grote stad (voor Kretenzische begrippen) staan veel kassen met groenten. De meeste gebouwen in het dorp zijn vrij modern en je komt er niet veel toeristen tegen. Daarna dachten we dat het leuk was om een bordje te volgen dat wees naar een Minoïsche tombe, maar al gauw raakten we de weg kwijt omdat het een eind verder langs het pad niet duidelijk werd aangegeven en er allerlei splitsingen waren. Daarom besloten we het op te geven en terug te keren.
We ontdekten een voor ons nieuw zandstrand, Kalamaki Beach aan een best wel gezellige boulevard met taverne's en winkeltjes. Hier zijn we even gaan zitten om wat te eten. Het laatste op het programma van die dag was een bezoek aan de opgraving van Agia Triada. Ik was daar 25 jaar geleden ook al een keer geweest, maar wilde het graag nog een keer terugzien. De laatste 500 meter naar de opgraving waren, nog net als 25 jaar daarvoor, over een onverharde weg, maar ondertussen was er een parkeerplaats bijgebouwd en er was veel meer opgegraven. Ook was er een huisje waar je langs moest om een entreekaartje te halen. De entree was gratis en je kreeg er ook nog een flyer bij over Agia Triada. Het was weer interessant om hier rond te lopen en je te realizeren hoeveel mensen er zo lang geleden over dezelfde wegen en trappen hadden gelopen.

De volgende stop na Triopetra zou eigenlijk Makrigialos zijn, helemaal in het zuidoosten van Kreta, maar omdat we dat toch wel een erg lange rit vonden, besloten we om een dag eerder weg te gaan en een tussenstop te maken in Agia Pelagia dat ruw gezegd ongeveer in het midden van het eiland aan de noordkant ligt. De wegen in het noorden zijn breder en rechter en dus ben je sneller bij je bestemming dan dat je over de slingerweggetjes in het zuiden gaat rijden.
We maakten van de gelegenheid gebruik om onderweg nog wat plaatsen te gaan bekijken. Zo kwamen we onderweg naar het Arkadi Klooster langs een mooie Byzantijnse kerk in het dorp Kiriana. Ook het klooster Arkadi had ik 25 jaar eerder al bezocht. Toen was ik samen met mijn ouders de enige bezoekers, nu was het er een stuk drukker, maar niet minder mooi. Het Arkadi klooster is gebouwd in de vorm van een fort tijdens de late Venetiaanse periode en stamt uit de 16e eeuw. De geschiedenis ervan gaat echter nog verder terug, naar de Byzantijnse periode. Het Arkadi klooster ligt op een hoogte van 500 meter en is voor de Kretenzers waarschijnlijk het belangrijkste symbool van de vrijheidsstrijd tegen de Turken. Het klooster heeft dan ook een bloederige geschiedenis.
Na het bezichtigen van het Arkadi klooster gingen we op zoek naar de opgravingen van Eleftherna. In het dorp vonden we een paar aardige kerkjes, maar geen archeologische site. Er stond wel een bord waarop de bezienswaardigheden in het gebied waren te vinden maar daar werd je niet wijzer van. We besloten er iets te eten en bij navraag bleek dat de archeologische site een aantal kilometer verder was te vinden in een dorp dat Ancient Eleftherna heet. Je vindt er over een paar plekken verdeeld een Romeinse toren, een Hellenistische brug, ondergrondse cisternen, een Hellenistische stad en een Byzantijnse kerk. Het was interessant om te bekijken. De Hellenistische stad was helaas niet toegankelijk (gesloten op de dag dat wij aankwamen). We sloten de dag af met een borrel op het balkon van Zorbas Apartments, zagen wat oude vrienden en werden volgestopt met cake, ijs, pannenkoekjes en raki bij onze vriendin Stella van het Mouragio restaurant in Agia Pelagia.

De volgende ochtend waren we vroeg op en gingen we op weg naar onze volgende accommodatie die in Makrigialos was. We maakten een stop bij het Selinari klooster en na een lunch in Agios Nikolaos kwamen we aan in Lagada (ongeveer 1 kilometer ten oosten van Analipsi / Makrigialos). We hadden een bungalow gehuurd bij Bayview Bungalows. Wat een heerlijk huisje was dit, echt top, modern maar heel comfortabel ingericht en het voelde op de een of andere manier ook heel knus. Er was een groot (gedeeld maar heel rustig) zwembad meteen aan ons terras en boven hadden we een groot dakterras met uitzicht op de zee en de zonsondergang. De bungalow had een lekkere keuken en er was een goede zithoek en een grote tv (sateliet ontvangst met ook Nederlandse tv) met dvd-speler waar we elke avond een film hebben gekeken. Het terras aan het zwembad lag uit de wind en was een heerlijke plek om 's avonds een wijntje te drinken. Bayview Bungalows is wat ons betreft echt een aanrader waar we nog wel eens naar terug willen gaan!!

De vier dagen dat we in de Bayview Bungalows verbleven begonnen we elke ochtend met een rondje zwemmen in het zwembad om vervolgens de omgeving te gaan verkennen, en we hebben dan ook in die vier dagen een hele hoop gezien. In de omgeving zijn heel veel kleine leuke en schone strandjes (helaas niet allemaal te voet bereikbaar). De eerste ochtend zijn we eerst op een paradijselijk strandje bij Kalo Nero gaan liggen en hebben we daarna wat dorpjes bekeken, waaronder het verlaten (Venetiaanse?) Platani en het dorp Agia Triada, waar de tijd heeft stilgestaan.
Een van de andere tochten ging naar het noorden richting Lithines met zijn 15e eeuwse kerk, Agios Georgios (met een Minoïsche villa die niet te vinden was) en het rustige Chandras. We bezochten ook de oude stad Praisos. Er zijn in Praisos restanten van een tempel, van huizen en van een stadsmuur te zien, maar erg veel is er niet meer van intakt. In Praisos woonden tot de 2e eeuw voor Christus afstammelingen van de Minoërs. Zij waren naar dit gebied gevlucht om aan de aanvallen van de Doriërs te ontsnappen, maar uiteindelijk werden ze toch door hun onder de voet gelopen. Na Praisos bekeken we het middeleeuwse Venetiaanse dorp Voila waar restanten van huizen en een fort zijn te zien en waar ook nog een Byzantijnse kerk met een fresco staat.

We bekeken ook een aantal strandjes ten westen van Makrigialos die we nog nooit eerder hadden gezien, zoals bijvoorbeeld Achlia Beach en besloten te kijken of onze vrienden Loes en Peter van Tania Apartments thuis waren. Het was leuk om hun weer even te zien en wat bij te kletsen bij een kop koffie. Hun bungalow stijl appartementen liggen aan het strand van Ferma en dat is een van onze favoriete stops om even op het strand te gaan liggen en wat in de zee te gaan zwemmen. In Ferma zijn een drietal stranden. Op twee stranden tref je parasols en ligbedjes aan maar het meest oostelijke strand is vrijwel altijd zo goed als leeg en hier kun je aan het einde van het strand ook zonder badkleding gaan liggen.
Na een paar uurtjes op het strand reden we nog door naar de stad Ierapetra, waar we eigenlijk ook nooit echt rondgekeken hadden. We hadden ons er niet veel van voorgesteld, maar het viel best mee en het was er zeker niet ongezellig. Er is een leuke auto-vrije boulevard met winkeltjes en terrasjes en er zijn strandjes en kerkjes. Aan de kop van de haven staat ook nog een Venetiaans fort. Zoals gebruikelijk besloten we de dag met een kop koffie met een metaxa bij het zwembad van de Bayview Bungalows, een maaltijd thuis en een dvd-tje in de avond.

We gingen alweer de laatste week in en het was ondertussen tijd geworden voor de volgende bestemming die in het dorp Elounda was in het noorden van het eiland, niet ver van de stad Agios Nikolaos. We zouden daar gaan logeren in de Elounda Solfez Villas. We maakten nog een stop om de Minoïsche site van Vasiliki te bekijken, die een beetje tegenviel. De site zat achter een gesloten hek en het maakte niet de indruk dat er veel van was overgebleven. Wat juist wel weer erg aardig was, was het dorpje Vasiliki zelf. Na Vasiliki maakten we een stop in Pachia Ammos voor een ontbijtje. Daarna gingen we door en reden via Agios Nikolaos naar Elounda.
Gelukkig was de route naar ons volgende verblijf goed aangegeven met bordjes. De villas lagen hoog boven op een berg aan de rand van het dorp. We werden verwelkomd door Nikolas, een hele aardige vent. De koelkast stond vol met fruit en drank, er waren dingetjes om te eten en er was koffie. De villa was erg mooi en het uitzicht was echt spectaculair. We besloten die dag niet meer weg te gaan en gewoon met een boek en een kop koffie bij het zwembad te gaan liggen.

Na lekker uitgeslapen te hebben, maakten we de volgende dag een wandeling door Elounda en over het tegenover Elounda gelegen schiereiland Spinalonga, waar een aantal oude windmolens en kerkjes staan en waar je restanten kunt zien van Venetiaanse zoutpannen, een vroeg christelijke basiliek met met goed geconserveerde mozaiken van dolfijnen en een antieke stad (Olous). Olous was een Minoïsche stad met ongeveer 40.000 inwoners. De uitbarsting van de vulkaan op Santorini en het geleidelijke zakken van de bodem in het oostelijke gedeelte van Kreta hebben ervoor gezorgd dat de stad nu grotendeels onder de zee is verzonken. Het was een hele mooie wandeling waarbij je uitkwam bij een aantal strandjes (Kolokytha) en daarna nog verder langs de kust kunt wandelen naar de Byzantijnse Agios Fokas kerk.
Alles bij elkaar hebben we zo'n 3 uur rondgelopen en dingen bekeken in Elounda en op het schiereiland en daarna zijn we in het dorp gaan lunchen en inkopen gaan doen. De rest van de dag bestond uit relaxen bij het zwembad. De volgende dag was trouwens ook weer een luie dag en hebben we niets ondernomen, maar zijn we gewoon lekker thuis gebleven om van de rust te genieten.

De laatste drie dagen van de vakantie waren aangebroken en het was alweer tijd voor de laatste accommodatie. We zaten in Luxury Villa Provarma Hills, een prachtige grote villa op een heuvel in de buurt van het dorpje Modi en het kustplaatstje (Kato) Gerani met zijn strand. Onderweg naar de villa passeerden we de nieuwe Lidl supermarkt in Platanias en hier hebben we nog even groot ingeslagen.
De villa was werkelijk schitterend en heel erg groot. Hij is privé gelegen, met een stenen muur er omheen en hij heeft een eigen olijfbomengaard en een privé kerkje waar je een kaarsje kunt branden. Je kijkt vanaf Villa Provarma uit over de beboste heuvels, een paar dorpjes, de zee en het onbewoonde eiland Agii Theodori, dat volgens de legende een versteend zeemonster is. Ik moet weer eerlijk bekennen dat we in deze laatste drie dagen nog wel een keer wat in de omgeving zijn gaan rondrijden, maar dat we vooral erg lui zijn geweest. We kennen het gebied al vrij goed en het was zo lekker aan het zwembad dat we geen lange ritten meer hebben gemaakt om speciaal iets te gaan bekijken.

Het gebied waar we zaten, het noordwesten van Kreta, is erg groen en je vindt er veel landbouwgrond en veel velden met olijfbomen en sinaasappelbomen. We ontdekten nog de 14e eeuwse Byzantijnse Zoodohos Pigi kerk even buiten het dorp Koufos en bezochten nog wat andere dorpjes zoals bijvoorbeeld Patelari. Ook maakten we nog een wandeling over het strand van Gerani.
Helaas was de tijd gekomen om onze tasjes weer te pakken en terug te gaan. Vroeg in de ochtend reden we richting het vliegveld van Chania en konden we genieten van de zon die opkwam boven Souda Bay. Ondertussen hebben we alweer plannen gemaakt voor de vakantie in mei 2012. Waarschijnlijk vliegen we weer op Santorini en gaan we eilandhoppen. Eerst terug naar Milos, omdat we dat dit jaar zo leuk vonden en daarna waarschijnlijk een nieuw eiland. We zaten te denken aan Sifnos. Afijn, het staat allemaal nog niet vast dus we zien het tegen die tijd wel. Oké mensen, dit is het einde van mijn nieuwsbrief. Ik hoop dat ik je misschien een keer zie in Griekenland en ik wens iedereen het beste.
Met vriendelijke groeten,
Hans Huisman, webmaster van De Griekse Eilanden.

____________________________________________________________________________________________
Hans Huisman www.angelfire.com/super2/greece 2011