Klik hier voor de hoofdpagina van de Griekse eilanden
 English version
NIEUWSBRIEF DE GRIEKSE EILANDEN - De vakantie op Samos in mei en juni 2010Hallo liefhebbers van de Griekse eilanden, hier is de update van mijn website De Griekse Eilanden. Als je deze nieuwsbrief per ongeluk ontvangt of als je je uit wilt schrijven stuur me dan een mailtje en zet "unsubscribe" in het onderwerp. |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Hallo allemaal, het is alweer een tijd geleden dat ik de laatste nieuwsbrief de deur uit heb gedaan. Eind mei begin juni waren we twee weken op vakantie op het eiland Samos en ondertussen zijn we weer iets meer dan een maand terug. Ik heb hard gewerkt om de Samos pagina te updaten met veel extra informatie, nieuwe dorpjes en stranden en met natuurlijk heel veel nieuwe foto's zodat je misschien nog wat meer inspiratie opdoet als je dit eiland wilt gaan bezoeken of als je er al bent geweest er nog eens even bij weg kunt dromen. We kwamen in de ochtend aan met een vlucht van Transavia en toen we het luchthavengebouw uit kwamen lopen botsten we direkt tegen onze ouwe trouwe lieve Vivi van Kiklos Car Rental. Wij huren altijd een auto bij haar omdat ze uitermate hartelijk en hardwerkend is en natuurlijk ook omdat ze een goede service heeft. Kortom, ze is een beetje een vriendin geworden en het is altijd leuk om haar en haar man Vassilis weer te zien voor een bak koffie of een etentje. Het eerste dat we eigenlijk altijd doen als we op Samos aankomen is doorstomen naar de Lidl supermarkt om daar een flinke voorraad van alles en nog wat in te slaan, maar eerst hebben we nog even ontbeten in de haven van Pythagorion bij de Summertime Bar. We hebben bijna elke tent in de de haven wel geprobeerd en we vinden het hier net even wat beter en verzorgder. Daarna gingen we dus door naar de Lidl, die is te vinden vlakbij de hoofdstad Vathi, bij Tris Ekklisies. Het lag niet op de route maar de afstanden op Samos zijn over het algemeen niet zo gigantisch. Na de Lidl gingen we naar de eerste bestemming, Ioannas Studios in Limnionas. In Limnionas is het altijd heerlijk relaxt en de ontvangst is ook altijd supervriendelijk. Ioanna was blij om ons weer te zien en wij waren blij om haar te zien. We kregen een studio waar we al eerder hadden gezeten en ontmoetten een aantal hele aardige mensen die er ook logeerden - nee niet in onze studio: zij hadden natuurlijk hun eigen studio ;). Iedereen scheen het naar de zin te hebben, het sfeertje was weer als vanouds gezellig en in de avonden werd soms besproken wie waar was geweest en wat de plannen voor de volgende dag waren. Het lekkerste hebben we hier gegeten bij Ioanna zelf die ons uitnodigde om bij haar te komen eten. Ze had alle registers opengetrokken en heerlijke dingetjes gemaakt. Er was genoeg om het hele dorp van eten te voorzien, maar we hebben ons best gedaan, haha... Op de eerste dag maakten we nog even een ritje naar Karlovassi in het zuiden van Samos (een ritje van een half uur ofzo) om daar nog wat rond te wandelen en te lunchen. Op zo'n eerste dag kun je toch niet direkt voluit in de zon, dus het leek ons een goed plan. Eigenlijk wordt dat stadje naarmate je er wat vaker komt steeds wat aardiger en ontdek je meer nieuwe dingen. Dit maal beklommen we een van de heuvels achter de haven en genoten van de uitzichten die we onderweg hadden. Terug naar Limnionas namen we (per ongeluk) een andere route terug en we kwamen langs een aantal leuke oude dorpen zoals bijvoorbeeld Nikouloudes met zijn eeuwenoude boom (700 à 1000 jaar oud) en Kosmadei. In de omgeving staan veel leuke oude kerkjes. |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Dag twee was voor ons favoriete strand dat ligt onder Koumeika. Het is een prachtig en heel stil strand dat eigenlijk niet wordt aangegeven vanaf de weg, dus je moet het maar toevallig weten. Veel schaduw is er echter tegenwoordig niet meer. Een gebouwtje dat er stond waar je uit de zon kon gaan zitten was weggehaald. Nu waren er nog maar een paar plekken met schaduw maar gelukkig is er ook een grot waar je in kunt gaan zitten. Na een tijdje op het strand te zijn geweest en een paar plonzen in de zee gingen we weer verder om iets anders te doen. We wandelden wat door het bergdorp Pirgos omdat ik daar nog wat extra foto's wilde maken. We waren er al eerder geweest maar zo goed hadden we het toen niet echt bekeken. Daarna volgden we de route via de dorpen Spatharei (met een kleine detour naar het klooster Moni Evangelistria) en Pagondas naar Ireon waar we iets wilden gaan eten bij het Cohily Restaurant waar onze grote vriendin Christina de kok is. Ook hier was de ontvangst weer heel erg hartelijk en het leek alsof Christina's twee beste vrienden op visite kwamen. Zonder een ouzootje mochten we natuurlijk niet weg. Christina droeg ons na het afscheid over aan haar broer Giannis die ons meenam op een korte tocht langs de kust op zijn vissersboot en we dronken koffie op een privé strandje ergens een eindje verderop. Al met al een hele leuke dag met een verrassing aan het einde. Dag drie besloten we het dorp Komeika nog eens wat beter te bekijken omdat we het oude centrum eigenlijk nog nooit goed hadden gezien. Daarna gingen we voor ons onbekend gebied in om wat strandjes in het zuiden te bezoeken, zoals Pefkos, Perri Beach en Kampos Beach. Perri Beach bleek uiteindelijk de beste optie van deze drie omdat er ook wat stukjes met zand waren en er stonden wat bomen zodat je in de schaduw kon gaan liggen. Hier zijn we even de zee ingegaan en dat zonder zwemkleding (er stond wel een bord 150 meter verderop dat het niet mocht maar het strand was uitgestorven, dus...). De late lunch hebben we genomen bij Kerkis Bay in het dorp Ormos. Het duurde even voordat het kwam maar het was wel erg goed. De serveerster maakte ons nog wel aan het lachen toen ze na tien minuten (zonder eten te brengen) kwam vragen of we honger hadden, ahah.... Dag vier besloten we weer eens de kant van het dorp Drakei op te gaan. Drakei ligt aan de westkust van het eiland en hier houdt de weg ook op. Je kunt vanaf Drakei wandelen door een beschermd natuurgebied naar de stranden Megalo en Micro Seitani. In Drakei hebben we wat gegeten bij Kostas Taverna, waar je een mooi uitzicht hebt over de zee en waar het eten ook erg lekker is. Na Drakei zijn we het dorp Agia Kyriaki gaan bekijken, een klein boerendorp vlakbij Limnionas met een aantal wandelpaden in de omgeving. Het einde van de middag brachten we door op het strand van Limnionas. |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Dag vijf begon met een bezoekje aan Pythagorion, waar we dit keer ook het nieuwe museum eens in zijn gelopen om te kijken wat er zoal tentoongesteld stond. De entree was gratis maar de sfeer was vreemd. Er waren heel veel suppoosten en die liepen met je mee en bij elke pas werd je in de gaten gehouden of je niet iets in je zak zou steken (een marmeren beeld van een paar 100 kilo ofzo). Je mocht er ook geen foto's maken. Er waren wel een aantal mooie standbeelden van o.a. Romeinse keizers en leuk was de goudschat die in 1983 is ontdekt door een Nederlandse amateur archeoloog. Toch vond ik de sfeer grimmig en ik voelde me net een crimineel. Snel weer weg hier en gewoon ademen... We besloten te gaan eten bij het strand van Psili Amos (in het westen - er is ook een Psili Amos strand in het oosten en er zijn er nog meer met die naam). Psili Amos betekent "fijn zand" en het is dan ook een zandstrand met fijn zand. Het was iets kleiner en ook veel rustiger dan ik had verwacht. De zee loopt heel langzaam af hier dus het was een beetje een plek voor families met kleine kinderen. Afijn...ik ben twee dagen kwijt want ik zie dat ik ondertussen alweer bij dag acht uit zou komen.... We hebben tussendoor nog wel een dag doorgebracht op een van de kleine strandjes bij Limnionas en we zijn weer eens verdwaald op de paden na de Taverna on the End of the World. Ook zijn we gaan wandelen in de buurt van het klooster Agios Ioannis Eleimonas en Paleochori. Hier zagen we een aantal mooie strandjes liggen maar we hadden geen idee hoe we er moesten komen. Dag zeven zijn we geëindigd op een prachtig leeg en verlaten strandje dat we steeds maar niet konden bereiken en nu eindelijk hebben gevonden. Dit strandje ligt tussen Limnionas en Psili Amos en je kunt het zien liggen vanaf de weg net voorbij Psili Amos. Je moet alleen even weten welk van de paden die tussen Limnionas en Psili Amos liggen je moet kiezen. Het laatste avondmaal in het dorp werd gegeten bij Restaurant Galini (aan de andere kant van de weg bij Ioannas Studios) met onze buren Vera en Boele. Zo zat de eerste week er op en waren we alweer op de helft van onze vakantie. |
 |
 |
 |
 |
 |
|
De volgende dag vertrokken we vanuit Limnionas naar de geheel andere kant van het eiland, het noordwesten, waar ik mijn oog had laten vallen op een paar leuke huisjes met een zwembad. Onderweg kwamen we nog langs de Lidl supermarkt en dus hebben we daar de auto weer volgeladen. Er zat ook aardig wat eten bij dat in de koelkast thuishoorde want ik was van plan om me een paar dagen op te sluiten en zelf te gaan koken. Maar helaas was wat ik op het internet had gezien een hele grote teleurstelling, vooral ook omdat het zwembad (begin juni) nog leeg was. In plaats van water was het gevuld met een laagje modder en zand. Afijn, dat was natuurlijk niet wat we afgesproken hadden, en het zou volgens de eigenaar nog 5 dagen duren voordat het zwembad gevuld was en je er in kon zwemmen. Hier zijn we dus niet gebleven en we maakten rechtsomkeer in de hitte met onze diepvries, een pond gehakt en een pak gerookte zalm. Onderweg richting Pythagorion maakten we een stop bij een Kiklos Car Rental en vroegen we onze vriendin Vivi om raad. Zij regelde een appartementje niet ver van waar we haar belden. Het was in Bungalows Elena aan de rand van Pythagorion. Helemaal niks mis mee, met een groot zwembad erbij en een reuze vriendelijke eigenaresse. De prijs was ook goed, 40 euro per dag. We hadden een bungalow met twee kamers, een klein keukenblok erin en een bank en tafel met stoelen. Voor de bungalow was een terras met uitzicht op de zee. Als je wilde kon je elke dag vers brood bestellen en dat kon je dan bij de receptie ophalen om vervolgens op je terras te ontbijten. Er zaten ook een paar Nederlanders in het complex. Ik kwam er later achter dat je deze bungalows ook kunt boeken bij Arke Reizen. Hier bleven we maar één dag en daarna kwamen we terecht in het authentieke dorp Hora of Chora, ook weer met de hulp van Vivi. Wat is die vrouw toch een kanjer! Het appartement dat Vivi in Chora voor ons had geregeld had welliswaar geen zwembad, maar het hele grote terras met uitzicht op de vlakte tussen Ireon en Pythagorion en de zee, maakte een heleboel goed. Ik kan eigenlijk wel stellen dat het de vakantie min of meer gered heeft. Hora is een oud dorp en het was vroeger de hoofdstad van het eiland. Nu is het een van de minst toeristische plekken van het eiland en eigenlijk is het best leuk om er eens rond te gaan kijken. Voor degenen die er willen gaan logeren: er is niets te huur. Voor de mensen die van lekker eten houden is Chora een absolute "must" want twee van de allerbeste Griekse restaurants die ik in al die jaren vakanties in Griekenland heb meegemaakt, zaten in dit dorp: echt vreselijk goed! |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Vanuit Chora bezochten we in de loop van de tweede week diverse dorpen en stranden in de buurt en ook een aantal die wat verder gelegen waren. Het eerste dorp was Mytilini met zijn vele kerken (bij een daarvan stootte ik nog behoorlijk mijn hoofd bij een lage deurpost) en een groot plein waar het dorpsleven zich afspeelt. Dit dorp ligt een stukje landinwaarts richting de hoofdstad Vathi. Na Mytilini bezochten we een aantal kustdorpen en stranden aan de noordkant van het eiland, zoals Avlakia en Lemonakia Beach en daarna het kiezelstrand Svala Beach, waar vlakbij twee leuke oude kerken staan. Een van deze kerken, de Saint Matrona, had prachtige fresco's en is zeker een bezoek waard. Een ander dagtochtje brachten we door in het midden-zuiden van Samos en daar bezochten we een paar dorpjes, zoals het slaperige Neochorio. Via het pottenbakkersdorp Koumaradei met zijn smalle straatjes en leuke kleine kerkjes, en het klooster Moni Megali Panagia met prachtige fresco's belandden we uiteindelijk in het vrolijke en charmante dorp Mili, met zijn vele bloemen en gezellige grote plein met tavernes. Hier hebben we in alle rust van een late lunch genoten. |
 |
 |
 |
 |
 |
|
De resterende dagen brachten we aardig wat tijd door op ons favoriete strand bij Koumeika, waar we op de laatste dag van de vakantie werden verrast door een hele grote groep dolfijnen die in de baai voor het strand bleef hangen. Leuk om ze uit het water te zien springen maar net te ver om op de foto te zetten. Het moeten er honderden zijn geweest. Het strand was beide keren dat we er waren weer helemaal leeg, dus we genoten van de rust en we konden lekker uit de zon zitten in onze grot. We bezochten nog wat andere stranden (bijvoorbeeld Psili Amos) en wandelden door Pythagorion en langs het strand daar. In Pythagorion valt zowiezo een hele hoop te zien en te bekijken. Vermeldenswaardig is misschien ook nog de hernieuwde kennismaking met Ano vathi, het oude stuk van wat nu de hoofdstad Vathi is. We zijn er nu eens goed doorheen gelopen om alles te bekijken en het was op het tweede gezicht eigenlijk best erg leuk en rustig. Alleen de kerk die ik vanaf de kant van de weg zag liggen en die ik wilde bekijken, konden we natuurlijk weer niet vinden. Ano Vathi is een soort van doolhof en heeft wat weg van Mykonos stad qua bouw en huisjes en straatjes. Ook beginnen we de hoofdstad Vathi of Samos Stad steeds aardiger te vinden. Het lijkt de laatste jaren een beetje te zijn opgepoetst en gerestaureerd en de winkelstraatjes achter de boulevard hebben wel wat. Heel interessant was het bezoek aan het Museum van Vathi dat ik iedereen aan kan bevelen. Okay mensen, ik ga er weer eens een einde aan breien want het lijkt me zo wel weer genoeg bijgekletst. Ik ben altijd geïnteresseerd in jullie informatie, ervaringen en foto's om mijn website op te fleuren. Ik spreek je snel weer in de volgende nieuwsbrief. We hebben alweer geboekt voor eind september naar Chania (Kreta) en daarna komt er zeker weer een nieuwe nieuwsbrief aan. Einde van het jaar ga ik weer proberen wat speciale aanbiedingen bij elkaar te krijgen van de mensen die op mijn website staan.
De groetjes maar weer van Hans.
|
Hans Huisman www.angelfire.com/super2/greece 2010