Muze van het hart

                                       Een muze, een verering aan ons hart. Ons hart speelt

                               ons dikwijls parten. Soms vol leed en smart en hartepijn. Slechts met

                                een doel leven, vanuit het gevoel, liefhebben en geven. Soms wordt

                                het gevoel onderdrukt, onderkend. Liefhebben, een gevoel van liefde

                                in het wezen. Het is nooit bewezen wat een gevoel kan geven. Ons lijden

                                en pijn kan verwoestend zijn, veroorzaakt bij ons dan hartepijn. Leed en

                                smart speelt ons soms zoveel part dat wij onszelf niet meer kunnen zijn.

                                Verhard door hartepijn, dan trekken we alles en iedereen over dezelfde lijn.

                                Geven en nemen, zoveel beleven, als het hart vol van liefde kan zijn.

                                Leed verzachten en trachten op te lossen, niet meer het gevoel verharden,

                                dan kan er liefde zijn op zijn plaats in ons hart. Niet langer meer verward

                                door het gevoel van het hart samen met onze gedachten. 

                                Het verstand wil steeds de bovenhand, redeneren en bevelen geven.

                                Laat vrij het gevoel en doe wat ons gevoel zegt en wees niet bevreesd maar

                                sereen met elkeen om je heen, en wat er zich op aarde bevindt. Als we nu

                                beginnen met elkaar en alles te beminnen, dan heeft de muze van het hart

                                een reden, een bestaan dat nooit kan vergaan.