Ο φόβος και η ανησυχία είναι ένα κανονικό μέρος � ακόμη και ουσιαστικό � της ζωής. Μας προετοιμάζουν για τον κίνδυνο, που δημιουργεί τις φυσιολογικές αλλαγές που επιτρέπουν σε μας για να αποκριθούν αποτελεσματικά σε μια απειλή. Ο φόβος είναι πολύ απλός. Προκύπτει σε απάντηση στον άμεσο κίνδυνο, έτσι είναι συνήθως απροσδόκητο, πολύ έντονο, και περιορισμένος στην κατάσταση προκείμενη. Η απάντησή σας στο φόβο, όπως το άλμα από την πορεία ενός επικείμενου αυτοκινήτου, επιλύει γρήγορα την κατάσταση. Ενώ και ο φόβος και η ανησυχία μπορούν να προκαλέσουν μια απάντηση διέγερσης, τα άλλα αποτελέσματά τους αποκλίνουν. Ο πολύ έντονος φόβος χρησιμεύει μερικές φορές «να παγώσει» το σώμα για να το προστατεύσει από τη ζημιά, αναγκάζοντας ελάχιστη ή καμία αλλαγή στο ποσοστό καρδιών και εμποδίζοντας την ώθηση για να κινηθεί. Στην ανησυχία, οι φυσικές αλλαγές που προκαλούνται από τη διέγερση οδηγούν σε ένα δεύτερο στάδιο που χαρακτηρίζεται από τα σκεπτόμενα σχέδια όπως η ανησυχία, φόβος, και διανοητικός επαναλαμβάνει να ανησυχία-ξυπνήσει τα γεγονότα. Χιλιάδες επιστημονικές μελέτες κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αρκετών ετών δείχνουν ότι η υψηλή πίεση αίματος, τα έλκη, οι πονοκέφαλοι ημικρανίας, τα κτυπήματα, ο αλκοολισμός, η κατάθλιψη, ο θυμός, η κούραση, ο εθισμός φαρμάκων και πολλές άλλες φυσικές καταστάσεις οφείλονται συχνά στα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της πίεσης.
Όπως τις καρδιακές παθήσεις και το διαβήτη, οι αναταραχές εγκεφάλου είναι σύνθετες και προκύπτουν πιθανώς από έναν συνδυασμό γενετικών, συμπεριφοριστικών, αναπτυξιακών, και άλλων παραγόντων. Άλλη έρευνα εστιάζει στον ιππόκαμπο, μια άλλη δομή εγκεφάλου που είναι αρμόδια για να απειλήσει επεξεργασίας ή τα τραυματικά ερεθίσματα. Ο ιππόκαμπος διαδραματίζει έναν βασικό ρόλο στον εγκέφαλο με τη βοήθεια να κωδικοποιηθούν οι πληροφορίες στις μνήμες. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι ο ιππόκαμπος εμφανίζεται να είναι μικρότερος στους ανθρώπους που έχουν υποβληθεί στην αυστηρή πίεση λόγω της κακοποίησης παιδιών ή του στρατιωτικού αγώνα. Αυτό το μειωμένο μέγεθος θα μπορούσε να βοηθήσει να εξηγήσει γιατί τα άτομα με PTSD έχουν τις αναδρομές στο παρελθόν, ελλείμματα στη ρητή μνήμη, και την τεμαχισμένη μνήμη για τις λεπτομέρειες του τραυματικού γεγονότος. Με την εκμάθηση περισσότερων για τα στοιχεία κυκλώματος εγκεφάλου που περιλαμβάνονται στο φόβο και την ανησυχία, οι επιστήμονες μπορούν να είναι σε θέση να επινοήσουν τις νέες και πιό συγκεκριμένες επεξεργασίες για τις αναταραχές ανησυχίας. Παραδείγματος χάριν, someday μπορεί να είναι δυνατό να αυξηθεί η επιρροή των μερών σκέψης του εγκεφάλου στη αμυγδαλή εγκεφάλου, τοποθετώντας κατά συνέπεια την απάντηση φόβου και ανησυχίας υπό συνειδητό έλεγχο.
Προτού να μπορέσει να αρχίσει η επεξεργασία, ο γιατρός πρέπει να πραγματοποιήσει μια προσεκτική διαγνωστική αξιολόγηση για να καθορίσει εάν τα συμπτώματά σας οφείλονται σε μια αναταραχή ανησυχίας, την οποία η αναταραχή ανησυχίας εσείς μπορεί να έχει, και ποιοι συνυπάρχοντας όροι μπορούν να είναι παρόντες. Οι αναταραχές ανησυχίας δεν είναι όλες μεταχειρίστηκαν το ίδιο πράγμα, και είναι σημαντικό να καθοριστεί το συγκεκριμένο πρόβλημα πρίν αρχίζει μια πορεία της επεξεργασίας. Μερικές φορές ο αλκοολισμός ή κάποιος άλλος συνυπάρχοντας όρος θα ασκήσει μια τέτοια επίδραση ότι είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί συγχρόνως ή πρίν μεταχειρίζεται την αναταραχή ανησυχίας. Σε πολλές περιπτώσεις, τα φάρμακα είναι ουσιαστικά. Εάν πάσχετε από τη μανία, μια σημαντική κατάθλιψη, ή μια παρανοϊκή αναταραχή, φάρμακα μπορεί πραγματικά να είναι σε θέση να σας αποκαταστήσει κανονικό σε μόνο σας. Για άλλους όρους, όπως η σχιζοφρένια, τα φάρμακα ελέγχουν και τροποποιούν τα συμπτώματα στο βαθμό ότι ένα πρόσωπο μπορεί να μείνει στην κοινότητά του. Τα φάρμακα διευκολύνουν επίσης τα στενοχωρώντας συμπτώματα, που επιτρέπουν σε ένα πρόσωπο για να συμμετέχουν σε μια θεραπευτική σχέση και να επαν-δεσμεύσουν στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής της. Μερικές φορές ένα φάρμακο είναι ένα χρήσιμο πρόσθετο μέτρο κατά τη διάρκεια των ιδιαίτερα αγχωτικών χρόνων, ίσως στο αρχικό στάδιο της επεξεργασίας ή σε μια εποχή της κρίσης. Εκείνοι οι ασθενείς με τις σκεπτόμενες αναταραχές ή την παραισθησιακή εμπειρία μπορούν να διατηρηθούν μόνο με τα κατάλληλα αντιψυχωτικά φάρμακα.
Οι εμπειρογνώμονες πρέπει να συμφωνήσουν ακόμα σχετικά με την πρωταρχική αιτία των αναταραχών ανησυχίας. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι παραδέχονται ότι διάφοροι παράγοντες μπορούν να είναι στην εργασία σε κάθε περίπτωση. Ανησυχία απόψεων θεωρίας εκμάθησης ως μαθημένη συμπεριφορά που μπορεί να ξεμαθευτεί. Αυτή η θεωρία πρου4ποθέτει ότι η ανησυχία ενός προσώπου μπορεί να μειωθεί με διαρκώς να αντιμετωπίσει τη φοβισμένο κατάσταση ή το αντικείμενο. Και μερικοί άνθρωποι, στην πραγματικότητα, αλλάζουν τη σκέψη τους και δοκιμάζουν τη σημαντική ανακούφιση χωρίς οποιοδήποτε φάρμακο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας ριζοβολούν στις μεταδόσεις μεταξύ των κυττάρων νεύρων στον εγκέφαλο. Αυτά τα σήματα από το κύτταρο στο κύτταρο από οι χημικοί νευροδιαβιβαστές που απελευθερώνονται περνούν στη σύναψη (μικροσκοπικό χάσμα) μεταξύ ενός κυττάρου και του επόμενου. Μια δυσαναλογία σε αυτούς τους νευροδιαβιβαστές μπορεί να προκαλέσει μια αντίστοιχη μετατόπιση στις σκέψεις μας. Αλλά ισχύει η αντιστροφή επίσης; Μπορεί μια καθορισμένη αλλαγή στη σκέψη μας να αλλάξει τη χημεία στον εγκέφαλο; Πολλοί εμπειρογνώμονες είναι πεπεισμένοι ότι αυτό ισχύει και η συμπεριφοριστική θεραπεία που στοχεύει στην αλλαγή των αντιδράσεών μας, στην πραγματικότητα, θεραπεύει πολλά προβλήματα. Πράγματι, για μερικές αναταραχές, όπως οι φοβίες, αυτός ο τύπος θεραπείας παραμένει η αποτελεσματικότερη εναλλακτική λύση.
Η σφραγίδα αυτού του προβλήματος είναι χρόνιες ανησυχία και ένταση χωρίς την προφανή αιτία. Οι άνθρωποι που πάσχουν από τις γενικευμένες αναταραχές ανησυχίας μπορούν να ανησυχήσουν υπερβολικά για την υγεία, τα χρήματα, την οικογένεια, ή την εργασία, προσδοκώντας συχνά την καταστροφή. Αν και γνωρίζουν συνήθως ότι η ανησυχία τους είναι εντονότερη από απαραίτητη, δεν μπορούν να φανούν να την αφήνουν να πάει. Η σταθερή ανησυχία συμβάλλει στον ύπνο και τη χαλάρωση προβλήματος. Οι άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας μπορούν να τρομάξουν εύκολα και να έχουν να συγκεντρωθούν προβλήματος. Η γενικευμένη αναταραχή ανησυχίας οδηγεί συχνά στην κατάθλιψη. Τα φυσικά συμπτώματα αυτής της αναταραχής περιλαμβάνουν: δόνηση, σύσπαση, ένταση μυών, πονοκέφαλοι, οξυθυμία, ιδρώτας, ναυτία, καυτές λάμψεις, ζαλάδα, και αναπνοή δυσκολίας. GAD εντοπίζεται όταν ψυχολογικά και φυσικά συμπτώματα της ανησυχίας τελευταία ένας περισσότερο από μήνας και δεν συνοδεύεται από τα συμπτώματα άλλων αναταραχών ανησυχίας. Τα συμπτώματα αυτής της αναταραχής είναι συχνά ήπια, και δεν παρεμποδίζουν την εργασία ή τις κοινωνικές καταστάσεις. Εάν τα συμπτώματα είναι αυστηρά, εντούτοις, μπορούν να αναστατώσουν τις καθημερινές δραστηριότητες. Επειδή οι άνθρωποι με τη γενικευμένη αναταραχή ανησυχίας έχουν συχνά μια άλλη φυσική ή συναισθηματική αναταραχή, όπως η κατάθλιψη, έχει υπάρξει μεγάλη μαθημένη συζήτηση ως προς το εάν η αναταραχή ανησυχίας υπάρχει από μόνη της. Αλλά οι πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι πραγματικά υπάρχει μια τέτοια αναταραχή, και ότι μπορεί να ενισχυθεί από τη διάγνωση και τη θεραπεία. Τα συμπτώματα της γενικευμένης αναταραχής ανησυχίας αρχίζουν συνήθως στη νεολαία και μπορούν να πάνε μη επεξεργασμένα για δεκαετίες. Εντούτοις, τείνουν να μικρύνουν με την ηλικία. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι μόνο 3 τοις εκατό των περιπτώσεων της γενικευμένης αναταραχής ανησυχίας άρχισαν σε εκείνα τα 65 και. Το πρόβλημα είναι πιό κοινό μεταξύ των γυναικών από τους άνδρες και τρέχει συχνά στις οικογένειες. Εάν έχετε ανησυχήσει υπερβολικά για διάφορα καθημερινά προβλήματα για τουλάχιστον έξι μήνες και έχετε τουλάχιστον έξι από τα κοινά συμπτώματα της ανησυχίας που απαριθμούνται νωρίτερα, μπορεί να είχατε γενικεύσει την αναταραχή ανησυχίας. Έλεγχος με τον οικογενειακό παθολόγο ή το διανοητικό προσφέροντα ιατρικές υπηρεσίες σας. Η γενικευμένη αναταραχή ανησυχίας είναι ιδιαίτερα θεραπεύσιμη.
Πολλοί άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας ωφελούνται από να προσχωρήσουν σε μια ομάδα αυτοβοήθειας και τη διανομή των προβλημάτων και των επιτευγμάτων τους με άλλα. Η ομιλία με τους εμπιστευμένους φίλους ή ένα εμπιστευμένο μέλος της ιεροσύνης μπορεί επίσης να είναι πολύ χρήσιμη, αν και όχι ένα υποκατάστατο της διανοητικής υγειονομικής περίθαλψης. Η συμμετοχή σε ένα δωμάτιο συνομιλίας Διαδικτύου μπορεί επίσης να είναι σημαντική να συμμεριστεί τις ανησυχίες και τη μείωση μιας αίσθησης της απομόνωσης, αλλά οποιεσδήποτε συμβουλές λαμβανόμενες πρέπει να αντιμετωπισθούν με σύνεση. Η οικογένεια είναι μεγάλης σπουδαιότητας στην αποκατάσταση ενός προσώπου με μια αναταραχή ανησυχίας. Ιδανικά, η οικογένεια πρέπει να είναι ενθαρρυντική χωρίς βοήθεια να διαιωνιστούν τα συμπτώματα του προσώπου. Εάν η οικογένεια τείνει να ευτελίσει τη βελτίωση αναταραχής ή απαίτησης χωρίς επεξεργασία, το επηρεασθε'ν πρόσωπο θα υποφέρει. Μπορείτε να επιθυμήσετε να παρουσιάσετε αυτό το βιβλιάριο στην οικογένειά σας και να στρατολογήσετε τη βοήθειά τους ως μορφωμένους συμμάχους στην πάλη σας ενάντια στην αναταραχή ανησυχίας σας.

Ερμηνεία καθορισμούΑναταραχές ανησυχίας
- Οποιεσδήποτε από τις διάφορες αναταραχές στις οποίες η ανησυχία είναι είτε η αρχική διαταραχή είτε είναι το αποτέλεσμα της αντιμετώπισης μιας φοβισμένου κατάστασης είτε ενός αντικειμένου περιλαμβάνουν την ψυχαναγκαστική αναταραχή και τη posttraumatic αναταραχή πίεσης.
Αναταραχή ανησυχίας
- Μια ψυχιατρική διαταραχή που περιλαμβάνει την παρουσία ανησυχίας που είναι τόσο έντονη ή τόσο συχνά παρούσα που προκαλεί τη δυσκολία ή τον κίνδυνο για το άτομο.
Ανησυχία
- Μια κατάσταση της ανησυχίας και της ανησυχίας, όπως για τις μελλοντικές αβεβαιότητες.
- Ανησυχία ή ένταση σε απάντηση στην πραγματική ή φαντασμένη πίεση, τον κίνδυνο, ή τις φοβησμένες καταστάσεις. Οι φυσικές αντιδράσεις όπως ο γρήγορος σφυγμός, ο ιδρώτας, η δόνηση, η κούραση, και η αδυναμία μπορούν να συνοδεύσουν την ανησυχία.
Φόβος
- Ο φόβος είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα του αντιληπτού κινδύνου ή του κινδύνου, εάν είναι πραγματικός ή φαντασμένος.
διανοητική υγεία
- Μια κατάσταση της συναισθηματικής και ψυχολογικής ευημερίας στην οποία ένα άτομο είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τις γνωστικές και συναισθηματικές ικανότητές του/της, να λειτουργήσει στην κοινωνία, και να ικανοποιήσει τις συνηθισμένες απαιτήσεις της καθημερινής ζωής.
- η ψυχολογική κατάσταση κάποιου που λειτουργεί σε ικανοποιητικό επίπεδο συναισθηματικής και συμπεριφοριστικής ρύθμισης.
κατάθλιψη
- στην ψυχιατρική, ένα σύμπτωμα της αναταραχής διάθεσης που χαρακτηρίζονται από τα έντονα συναισθήματα της απώλειας, τη θλίψη, την απόγνωση, την αποτυχία, και την απόρριψη.
πίεση
- Μια κατάσταση της ακραίας δυσκολίας, της πίεσης, ή της πίεσης.
- Μια φυσική και ψυχολογική απάντηση που προκύπτει από την έκθεση σε μια απαίτηση ή μια πίεση.
|