Welriekende salomonszegel heeft een voorkeur voor hellingen.
De gekromde stengel wijst altijd in de richting van de helling.
Hij is onbehaard en meerkantig van vorm.
De ongesteelde bladeren zitten in twee rijen aangehecht.
Ze zijn langwerpig en hebben een spitse top
met een gave rand.
De alleenstaande, klokvormige bloemen zijn te zien in mei en juni.
Ze hangen aan een steeltje naar beneden
en verspreiden een aangenaam zoete geur.
Het bloemdek is wit van kleur met een groenige rand.
In het klokje bevinden zich 6 meeldraden en een stamper.
De plant komt vrij algemeen voor
in de duinen van Goeree tot Texel.
Buiten de duinen staat ze op enkele plaatsen op de hoge zandgronden.
Ze heeft een voorkeur voor hellingen.
Even boven de voet van de stengel dragen salomonszegels
als jonge planten vliezige omhulsels.
Als deze vergaan laten ze een litteken achter.
Bij de Welriekende Salomonszegel zit het bovenste litteken
duidelijk boven de stengelvoet.
Vergelijkbaar met:
Gewone salomonszegel
Home
Groene planten
Kruidachtige bloemplanten
