Deze overblijvende plant bereikt een lengte van 30 cm.
De grondbladeren, die samen een rozet vormen,
zijn hartvormig en hebben een gave rand.
Van hieruit ontwikkelt zich de bloeistengel
waaraan zich nog 1 stengelomvattend blad bevindt.
De bladeren hebben een gave rand.
De bloei vindt plaats van juli tot september.
De gesteelde, alleenstaande bloemen
hebben 5 witte kroonblaadjes, die elkaar zijdelings raken.
Ze staan stervormig uitgespreid.
In het midden bevinden zich 5 vruchtbare meeldraden
die achter elkaar rijpen.
Daarnaast is er een krans van 5 steriele meeldraden
die zijn omgevormd tot lokorganen.
Zij scheiden aan de voet honing af.
Aan de top hebben zij echter glinsterende waterdruppeltjes
die ongewenste vliegen afleiden.
Parnassia groeit met name in laagveen en bronveentjes.
Ook in natte schraalgraslanden met een kalkrijke bodem
is ze wel te vinden, evenals in duinvalleien.
In Nederland komt ze zeldzaam voor.
Alleen op de Waddeneilanden is ze nog plaatselijk algemeen.
Terug naar:
