Waterzuring is in Nederland algemeen op plaatsen met zoet water.
Het is de grootste zuringsoort die in deze streken voorkomt
en ze kan wel anderhalve meter hoog worden.
Met name staat ze in vochtige weiden en sloten,
op drijftillen en in moerassen.
Het best groeit ze op een voedselrijke bodem.
De rechtopstaande stengels zijn gegroefd of meerkantig.
Hierlangs bevinden zich de lancetvormige bladeren
die een spitse top hebben en een gave of golvende rand.
In juli en augustus zijn de pluimen te zien
die gevormd worden door kleine bloemen.
Het bloemdek heeft 6 bladen met in hun midden
6 meeldraden en 3 stampers.
Terug naar:
