| blz 2 blz 4 blz 5 blz 6 blz 7 |
....Halverwege mei ben ik weer krols, dat is al de tweede keer. En mijn vrouwtje zou het wel leuk vinden als ik kleine poesjes krijg. Dus ze houdt Koos niet bij uit de buurt, wij mogen lekker onze gang gaan. Dat doen we dan ook. Alleen heb ik het idee dat Koos niet precies weet wat ie moet doen. Uiteindelijk is het dan toch gelukt! Er gaan twee maanden voorbij en ik voel me eigenlijk prima. Ik heb ontdekt dat ik leuk op de reling van het balkon kan lopen en doe dat dan ook, zelfs wanneer ik hoog drachtig ben! Mijn vrouwtje snapt er lekker niks van. Na negen weken begin ik dan toch weeën te krijgen. Ik roep mijn baasje erbij, want dat vind ik wel fijn. Zij snapt er niks van, van wat ik wil. Nou nog maar een keer roepen dan. Ha ze snapt het, maar wat doet ze nu, ze wil me in een doos stoppen, en mag ik daar mijn kleintjes werpen, maar dat wil ik niet! Ik wil lekker onder bed liggen en ga daar dan ook maar heen. Gelukkig laat ze me daar liggen en gaat erbij liggen, dat is erg fijn. Na een tijdje komt de eerste eraan, wat een werk zeg! En al heel snel komt de tweede erachter aan, eigenlijk veel te snel, ik ben nog bezig met de eerste, wat doen we nu. Smekend kijk ik naar mijn baasje en gelukkig, ze snapt het. Ze helpt me met de tweede. Ze haalt het vliesje eraf en droogt het wat droog. Alles gaat goed. De derde komt er ook aan. En voor het vierde kleintje neem ik even een pauze hoor en verzorg ik eerst de andere drie. Ruim een uur later is de vierde ook en zijn ze allemaal geboren. Wat zijn ze klein zeg! En zo lief. Het is een stel mooie kleine katjes. 3 meisjes en 1 jongen. Alle vier zijn ze gezond. Ze eten drinken poepen en plassen goed. Na twee/drie weken gaan ze al steeds meer rond banjeren. Gelukkig liggen ze in een la onder het bed, dus wegkruipen kunnen ze niet. Al snel hebben ze door dat je ook uit de la kan en met veel moeite komen ze er dan ook uit. Ze worden pas echt leuk wanneer ze nog meer gaan lopen en de boel gaan verkennen. Ze spelen ook zo leuk met elkaar. Mijn baasjes hebben besloten dat ze er maar 1 houden. Dat is Max. Max is een beetje een zielig poesje. Ze is ook de kleinste en zij is gered door haar mensen-poezen-moeder (het vrouwtje). Twee andere zijn ze al zo kwijt. Maar de laatste niet. En uiteindelijk mag zij ook blijven. (joepie!) De kleintjes groeien als kool en zijn heel erg ontdeugend. Ze zijn heel speels en leren al spelenderwijs. Mijn kleintjes willen ook graag naar buiten, maar zij kunnen ook makkelijk naar de buren, dus heeft 1 van mijn baasjes een soort van hordeur gemaakt. Dat vinden de kleintjes wel leuk. Kunnen ze lekker klimmen. Maar als ze dan boven zijn durven ze niet meer naar beneden en gaan ze heeel hard piepen, net zo lang de mensen-poezen-moeder ze komt redden! Hahahaha ze heeft het naar druk met al die kleintjes. Na een paar maanden bigin ik weer met krols worden (bah) . Het lijkt wel of ik nog heel wat in te halen heb, want ik ben nu krols om de twee weken. En dat vreet energie. Ik val dan ook erg af en mijn baasjes besluiten om mij te laten castreren.Koos is inmiddels ook gecastreerd. Toen de kleintjes geboren waren meteen een afspraak gemaakt voor Koos. Ondertussen heeft het vrouwtje bij Mieke weer wat knobbeltjes ontdekt! Dat is niet zo goed. Weer wordt Mieke geopereerd. De hele tepelrij aan de rechterkant wordt verwijderd en er komen 40 hechtingen in Mieke…. Nu maar hopen dat het niet voorkomt. Verder gebeuren er hier geen bijzonderheden, alleen dat ik heeeeeel erg ontdeugend ben en eigenlijk heel graag naar de buren wil, maar dat vindt het vrouwtje niet leuk. Want dan ga ik op de reling lopen en ga ik gevaarlijke dingen doen, denkt het vrouwtje, maar ik kijk heus wel goed uit hoor! Ik ben toch nog nooit gevallen??..... |
