De snelle, lenige zwarte rat gebruikt bij het klimmen langs gladde oppervlakken
zijn lange, dunne staart als een balanceerstok.
Kenmerkend zijn de grote, roze oren en de dunne staart,
die even lang of langer is dan het lichaam.
De soort is kleiner en sierlijker dan de bruine rat.
Het wijfje is kleiner dan het mannetje.
Net als de bruine rat heeft de zwarte rat een vette pels.
De ingang van een rattenhol is dan ook te herkennen aan de vetvlekken aan de rand.
Niet alle zwarte ratten zijn zwart van kleur.
Er komen ook bruine vormen voor, die door hun grote, roze oren
en lange staart van de bruine rat zijn te onderscheiden.
Bruine vormen hebben meestal een grijze of een roomwitte onderzijde.
Veel meer dan de bruine rat is de zwarte rat aan menselijke bewoning gebonden.
Hij komt ook vooral op graanschepen en in opslagplaatsen in havengebieden voor.
Oorspronkelijk kwam hij uit tropisch Azië, maar in de 11e eeuw
bereikte hij door het toenemende handelsverkeer ons werelddeel.
Door zijn tropische afkomst kan de zwarte rat zich alleen in verwarmde gebouwen goed handhaven.
Zwarte ratten eten alles, maar vooral droog, plantaardig voedsel (granen).
Zoals alle knaagdieren moet ook de zwarte rat door veel knagen
zijn voortdurend groeiende snijtanden afslijten.
Door zijn geknaag brengt hij soms grote schade toe aan houtwerk, leidingen enz.
Zwarte ratten zijn nachtdieren, die met gemak tegen touwen en muren opklimmen.
Anders dan bruine ratten gaan ze niet graag het water in.
De zwarte rat is berucht als overbrenger van het pestvirus via de rattenvlo.
Zwarte ratten planten zich het hele jaar voort, maar de piek ligt vooral in de zomermaanden.
Jaarlijks zijn er 3 tot vijf worpen van 4 à 10 jongen.
Elke draagtijd duurt 21-23 dagen.
Het nest wordt gemaakt op droge plaatsen,
vaak hoog in gebouwen, op zolders, onder dakpannen enz.
De kraamkamer wordt gemaakt van alle beschikbare stoffen die voorradig zijn:
hooi, stro, wol, papier, lorren en andere stoffen.
Bij de geboorte zijn de jongen kaal en blind en na 15 dagen gaan hun oogjes open.
De jongen zijn zelf geslachtsrijp na 4 maanden.
In aantal is de zwarte rat sterk achteruit gegaan en de soort begint
in vele delen van Europa bepaald zeldzaam te worden.
De oorzaken hiervan zijn vooral de verbeterde hygiënische omstandigheden,
de uitstekende voorzorgsmaatregelen die bij voedselopslagplaatsen
en graansilo's worden genomen om binnendringen van ratten te voorkomen,
het gebruik van ratbestendige bouwmaterialen en de toepassing
van goede bestrijdingsmiddelen.
Terug naar:
