De ingekorven vleermuis is een middelgrote soort met een spanwijdte van 22 tot 24,5 cm
en een gewicht tussen 7 en 15 g.
Volwassen dieren hebben een karakteristieke rossige rugvacht,
terwijl jonge exemplaren meer bruingrijs zijn.
De onderkant is gelig grijs.
De soort dankt haar naam aan de duidelijke knik in de buitenrand van het oor.
De jachtbiotoop van deze soort bestaat o.a. uit parkachtige landschappen,
beboste gebieden en boomgaarden.
In de buurt van de kraamkolonies jaagt de ingekorven vleermuis
vaak groepsgewijs in veestallen.
Typisch jachtgedrag bestaat uit het zgn. gleanen, waarbij de vleermuis
- langzaam en op korte afstand van het bladerdek vliegend - prooien bemachtigd.
Daarnaast maakt de soort gebruik van de 'vliegenvangerstijl',
waarbij hangend aan een tak of een plafond uitgekeken wordt naar vliegende insecten,
die vervolgens in korte, snelle vluchten worden gevangen.
Het voedsel van de ingekorven vleermuis bestaat voor een zeer belangrijk deel uit spinnen,
naast nachtvlinders vliegen, muggen en kevers.
Op dit moment zijn in Nederland twee kraamkolonies bekend.
Beide op kloosterzolders en beide in de gemeente Echt (Limburg).
Na de geboorte van de jongen gaat het hierbij om 500-550 exemplaren (2001).
De laatste jaren worden bovendien regelmatig solitaire ingekorven vleermuizen
op kerkzolders verspreid over Zuid-Limburg aangetroffen.
Het lijkt erop dat de stand van de ingekorven vleermuis zich gestaag aan het herstellen is.
Zomerwaarnemingen in het jachtbiotoop zijn - buiten de omgeving van de kolonies - uiterst zeldzaam.
Dit wordt veroorzaakt door het jachtgedrag en bovenal de moeilijk waarneembare echolocatie-geluiden.
Tijdens de winter wordt de ingekorven vleermuis in Nederland nagenoeg alleen
in de onderaardse kalksteengroeven in Zuid-Limburg aangetroffen.
Het gaat hierbij om enkele honderden exemplaren, die mogelijk
ook deels afkomstig zijn van de kraamkolonies in de Belgische Voerstreek.
Terug naar:
