| ANLA "Seni Sevmiyorum" anla artık! Lakin uyandığımda gözüme vuran ilk aydınlık sendenmiş gibi bir sıcaklık sarıyor şu hasret kokan bedenimi yüzümü yıkadığımda ise ferahlığın tenimi. giyinirken bile kendime değil, ürkekliğine giyiniyorum ben. Sonra bir "hadi be oradan bende" savuruyorum insanları inandıramadığım, kendim de bir o kadar inanmadığım zaten. Yani "Seni Sevmiyorum" Anla artık! ama bir türlü yakamı bırakmıyorsun şöyle bir başımı kaldırıyorum senin düşüncenle ağırlaşan, gözlerimin yeryüzüyle gökyüzünü birleştirdiği o asil çizgide beliriyorsun ansızın... bu ihtişamı bile sensiz yaşamama izin vermiyorsun. sanki öncesi ve sonrası olmayan bir şeysin ama "Seni sevmiyorum" anla artık! su içiyorum kana kana ağzımı da bir musluğa dayamışım bardaktan değil ha! ama yine sen! sanki musluktan değil dizine yattığımda saçlarımı okşadığın, yüzüme sürmeye doyamadığım ellerinden, avuçlarından içiyorum suyu... şöyle bir rüzgar esse hafiften serinliği yerine saçların okşar saçların değer yüzüme bir teline kıyamadığım. ne zaman bir türkü mırıltısı duysam -zaten türkü dinlemeye de korkar oldum- seni çağırır her bir dizesi yanık yanık, türkü saflığındaki sevgimi getirir bana türkü yalınlığındaki. ama "seni sevmiyorum" anla artık! yine de ne kadar uzaklaşsam o kadar yakınlaşıyorum, ne kadar öteler gitsen o kadar çörekleniyorsun şu fırtınalı, susturulmuş yüreğime. ama beceremiyorum işte başımı kaldırıyorum, "aldırma gönül" diyorum "aldırma sen" diyorum; kendi kendime. Bana söz geçiriyorum da gel bir de "gönlüme" anlat sen bu yangını... ve ansızın iki damla yaş akıyor gözlerimden, birinden sen diğerinden sevdam süzülüyor usul usul... Dedim ya "Seni sevmiyorum" Anla artık! Anla lütfen! Sen bende hüküm sürmektesin Seni Yaşıyorum ben bütün hücrelerimde, bütün benliğimle bir nefes gibi... 02/06/1999 Teoman |
