| HÜZÜN Seni sevmek belki en kolayıydı, Anlamak dururken. Gülü koklamak gibi, Nasıl büyüdüğünü bilmeden. Seni; senle yaşamak, ufkun derinliğinde, Denizle konuşmak, sana ulaşsın diye. Dalgalar ! gelmesen ne olur üstüme, O ; karşı konulmaz heybetinle... Aramak, aramak, aramak, Ne olduğunu bilmemecesine. Umut, umutlanmak, Olmayacağını bilircesine. Ama , ama bende varım , anlasana, Bir kum tanesi misali... Benimde hakkım duysana, Esen Rüzgardaki huzur timsali... S.Yapman.08.11.1999 |
