Hersey Yarim Kalir

Geçmis günlerim gibi degil bu günler.Yasadigim tüm seyler birer birer geçerken önümden,ben ayni seyleri yeniden yasadigimi bilerek,düsün
-celerimi kavuran atesin yaninda suskun oturuyorum.Yasamak bu kadar be-
nim için.Biraz ates,biraz su,biraz umutsuzluk.Kaderim ne kadar soguk,buz
gibi.Yaklasamiyorum ona.Tutamiyorum ellerimle,soguk.Atese yaklasinca so-
guk yutuyor beni.Önceki zamanlarda ates yuttu beni,simdi soguk.Geçmisi-
min gölgesindeki zamanlarda yürüdügüm yollari düsünüyorum.Düsündükçe sim
-diki güçsüzlügümün beni sarmalayip durdugunu görüyorum.Geçtigim yollara
dönünce yaptiklarimi görüyorum,atesin üzerinde.Içimi yaktigi gibi yaki-
yor atesin siddetiyle.Korkuyorum.Simdiye siginiyorum.Sonra geçiyor korkum.Egiliyorum atese,görüyorum geçmisi,gözlerimin parlayisini büyük bir askla.Sonra sönüsünü su alev gibi gözlerimdeki ferin.Yasamin kayip gittigini;eski dostlarin,yitik asklarin,söylenmemis sözlerin.Kurumus gül
kokusu var etrafta.Kopardigim bir zaman.Kopup gitmis ellerimden.Yasamda
bir gül kurusu gibi benim için.Anlatamayacagimi biliyorum.Bir ask üzeri-ne degil yazdiklarim.Bir ask için degil.Birçoklari için de.
Kaybettim zaten aski da kendimi de birçok seyle birlikte.Yitip gittiler.
Zaten ask yoktu.Senin için mutlu ask yoktu belki son sevdigim,kimbilebi-
lir artik.Geçmis;su gibi berrak,ates kadar sicak,biraz da soguk.Alnimdan
bosalan terler gibi.Kalbimin tikirtilari gibi tek tük duyulan saatin sesi.Ne önemi var saatin kaç oldugunun.Ölüyorum iste,ötesi var mi ki?

DUYGU SOYER