Yara

Babam'a

Ates sopali tanrilarin gölgesinde
Küfür gibi biriktim
Asklar yanima yöreme ugramaz artik
Yasamin karsisinda kanli bir ögürtüyüm
Üzerimde ölüm gözcüsü gömlegi
Kollari kapali, ucunda uzun ipler
Kalabaliktilar, geldiler, kollarimi bagladilar, seytan
dügümü attilar
Kalabaliktilar; gün boyu uçusur, kanatlari agirlasinca
benim üzerime çullanirdilar
Ah artik ne yapsam bosunadir bütün yasamaklar
Yüzümü bir kadinin memelerine gömsem
Tastan bir dünyayi bir kere de dokunuslarla tanimlasam
Bosunadir, hiçbir yaram kapanmaz

Çünkü sokaga her adim atista
Adim yiter, yaralarim kurtlanir
Gece paldir küldür düser
Agaçlarda güz agidi baslar
Cehennem kazanlari istahlanir
Bütün irmaklarim deltalarda bogdurulur birer birer
Haykirislarim sehre çarpip bana geri döner
Ben gider izbelere siginir
Ben giderim köstebek olmaya özenirim

Ey! herkes uyusturucu unutturucu yasamaklar
kumpanyasinda mutludur da
Bir ben rolümü beceremem, köstebek olmaya özenirim
Ey! yillardir cigerlerimde sakladigim babamin mezari
artik rahat durmaz olur
Ayaklanir, bir çocugu katrana bular
Ey! ölüm çekimi kanunu uyarinca gitgide agirlasir
ayaklarim
Bileklerimin kasintisi dayanilmaz olur!
Kan
Topragin en sadik ogludur!

Ayhan Kurt