Tükeniyor

"Geceye dedim ki uzan uzanabildigin kadar
O dolunay simdi uykudadir"
biz artik ölülerimizi yakiyoruz
ölüm mekân tutmasin dünyada diye

Ben sabahi karsilamak için sulara kosardim
Sularin yansisinda sessiz yatan ölüm bana gülümserdi
Ölüm baskaydi, ölümün somaltindan adi vardi
Onunla bir sey aydinlandi, dirim dendi, dirim ölümden
sonra hecelendi

bize ölüm dendi mi
ya cehennem hazirliklarina girismis
bir tanri gelir usumuza
ya da kirli bir karanlik

Annem vardi, hiç tükenmeyen memeleri
Ay perilerinden ögrendigi masallari
Ve "uyu yavrum aksam seni üzüyor" sözleriyle

bize sari bir isik yigini kaldi aydan geriye

Ben çagcil uykulardan kovulmus kâbus çocuguyum
Sen yine de mahsuscuktan emzir beni
Kulagima masallar fisilda
Ama dogulu olsun
Dogulu olsun, içinde ejderhalar, anka kuslari, uçan
halilar olsun
Bir de dervis kerameti ekle sonra:
Seyhim ki tekkesinde bagdas kurup gökdelenleri alasagi eder
Nesnel adamlara duyurmadan anlat hepsini
Ama sesin titremesin
Dikkat! gözlerinin balkonunda aglamakli bir çocuk
Düstüdüsecek
Agliyorsan aglayisin da dogulu olsun öyleyse
Bir içkanamasi gibi sessiz ve derinden

biz duyguya programli saatlerimizde
yalniz gözlerimizle aglariz

Ama oh olsun, bu çok hümanist adamlardan
genetik mühendisi çikar ancak, oh olsun

iste sosyal uydurma tezgâhlarimiz
dünyayi tikir tikir timarlariz

Bazen ben üretim hatasi olabilmek için
Ters giyiyorum ayakkabilarimi
Onlar giderken ben duruyorum
Onlar annemi de katip kafilelerine
Beyaz gömlekli rahiplerin çelik tapinaklarina giderken
Ölümü kurban etmeye giderken
(Ölüm ki güzel adiydi askin)
Ben hiçbir sey anlamiyorum
Nasil oldu böyle birdenbire
Nasil oldu annem sezar ben ters çevrilmis küçük isa
Anlamiyorum
Üstelik tükeniyor senin memelerin
Üstelik romali askerler dolusuyor dudaklarima
Üstelik sehre davraniyor nesnel adamlar
Son sözü söylemek için

Artik beni avutacak bir sey bul
Hadi peri padisahinin kizi sen ol

Gözlerimin balkonunda toplu intihar gösterisi

Ayhan Kurt