Tufandan Önce

Üzerime binyillar devrildi, bir misradan uyandirildim
Kalbimdeki kelebek kervanlari yolunu kaybetti
Bin yil demirin öyküsünde kanadim
Herkes yoruldu yüzümde hurufî ask aramaktan
Kaç fersah sonra solugu tükenen bikkin korsanlar
yoruldu
Aradim, istatistiklerde cüretsiz rakamdim, kan içinde
kaldim
Yitirdi büyüsünü bugu peçem
Bu daire de kapandi -ve ben yine- ben içinde kaldim

Içimde sari su yürürdü insan yüzlerinden
Bir yolcu degildim
Gögüs çeperlerimi parçalayan o göktasinin açtigi
bosluktan firarî
Iflah olmaz bir kaçaktim yalniz
Hiçligin isirdigi derin, kara oyuk diye gösterilirdi
gövdem atlaslarda
-Hiçistan'a veda! bir dahaki gelisimde zeytin dali
getirecegim sana
-Bir dahaki gelisinde yolunu kaybetmis gibi bir halin
olmaz ki
-Olmaz! gönderimde artik acemi bir yikimin
baltasi salinmaz

Ufkunu yildizlara çivilemis bir bekleyisin
Ezgisi keder yüklü neyzeniydi sevincim
Çatirdayan aynasinin çatisinda
Sabirla ayikladi yankisiz kelimeleri
Çiglik çigliga kosusan bir isyandi
Yatak odalarinin kapisinda asili kalmis
Annesi naftalinledi onun sikilganligini
Bir türlü gösteremeden soldurduklari kasirgasindan
Kustüyü yastiklar yaptilar
Erkinin bilinmez kitalarini oksarken
Mayin tedirginligindeydi gülüsü
Igneli haritasina hoyrat ordular saldilar

Bakmayacagim asinmis bir cinnetin repliklerini
Tekrar tekrar tekrar mirildanmaktan
Dua gibi bir sey olacak yüzüm
Okundukça ferahlatan
Kirildikça çogalan
Bir sey olacak yüzüm
Yine yatiracagim tabutumu sunaga
Oradan siçrayip pesime takilanin
Suçsuzlugu suçu olacak
Sonumu kapi belledim
Ardinda yangin örtmüsler özsuyuma, bilmedim
Esige basma! yanarsin
Esikte durma! yanarsin
Esikten atla! yanarsin
Tabutunsa senin bu azgin, zifirî çirpinis
Çik ordan, bizde ölüler beyaz gömülür
Geriye bakma, onlar kalsin yerinde
Seyir defterleri incedir
Çünkü ben hiç açik denizlerde marti görmemisimdir

Saraya tutulan pusulanin
Kumasi buzul sevismelerde dokunmus rüyanin
Teraziye tirabzandan çikmaya çalismanin
Diyeti ödendi
Bogazimi yirtmadan seyyah kalintilari
Kalbim kalp diye gösterilmeden meydanlarda
Tufan ertesi suskunluguna vakit birakmadan
Çözüldü gögün kusagi
Kiyamete firlattigim köprüler sularla kaplanmadan
Agzinda bir vidayla geri dönmeden bumerangim
Yenildim
Tanrim, yengimin mührüsün sen...

Ayhan Kurt