HAVADA KALIR GÖKYÜZÜNE UZATTIĞIN KOLLAR Bir türlü bahar çiçeklerine anlatamadığın Karşı konmaz istemlerin ortada kaldığında Bittiğinde maskeli gülüşlerde umutların Kıpırdandığında ormanda solucanlar Bir başkadır kumsallar ve akşamlar Göklerde boy veren hayallerin yıkıldığında Zıpkın yarığı kahırlarını kelebekler taşıdığında Çiçekler uyanıp gözlerini açtığında Nasıl erir gider sevilmeye layık aşıklar Seçenekler tükendiğinde nasıl kapıları zorlarlar Nasıl çalarlar Tamamı yaşanmış ihanete uğrayanlar Beklenmedik bir anda Nasıl kaybolurlar Yaşamın acımasızlığında Sokağın başında sevgilisinden ayrılanlar Nasıl dayanırlar Nasıl havada kalır Gökyüzüne uzanan kollar YAZAN : Prof. Dr. Baha Galip TUNALIGİL |
