Kayip Sairler Zamani

Baslangiç

Önce karanliga sebil dagitildi tan yerleri
Sonra hatiraya esir düstü ümran, yitti göz erimi
Dogudan berrak bastonuyla genç âmâ
Büyüdükçe gözeneklerinde yeni bir gedik buldu
Dogulu kafilelere yetismek için geç ama
Dogum telasi, barbara istilasi ve
Bir kus boynunun kesilmesi kadar kisa
Çingene çadirlari kadar senlikle
Yasina tutundu, yeisi unuttu:
Her bosluk çogaldikça kapanir
Ölüm bize bir kupada sunulunca
Kazanilir hayatla yaris aslinda

Geçit

Cam! ben kendime harita oldum
Baska gökleri denemekten yorulunca
Hem yolu hem yolcusu oldum cebrin
Aynalar eskittim bir ayna olmakligimla
Geciktikçe geçiyorsam bir seyden
Geçildikçe hirpalanan yüzden
Nektar emdim de
Kördügümden kurtuldu kelâm

Son

Önce ustalarin uslandiramadigi delikanli yasima
Sonra sislere bulanan göz yasima
Bir bak serencam kalfa
Annesinden saklayacak çamurlu paçalari bile
Islak-pirtlak saçlari bile
Olmayan su çocuklara bak
Hadi devam edelim biriktigimiz yerden
Biriktirdigimiz kâgit gemileri
Kizlarin yelkenine ekleyelim
Atlar sogutsun iç erimizde kaynayan meydan savasini
Batidan yagan biberonlar
Unutturmaz meme ucumuzdaki dehseti
Batidan yagan süt tozlari kisir -bak
Bak, yagmuru ne hale getirmisler

Ayhan Kurt